17 กันยายน 2548 22:22 น.

หาใดเทียม

เรไร


หารสใดเลิศล้ำ...............หาไหน
เท่ากับรสเมรัย...............ลึกล้ำ
สีขาวขุ่นหรือใส...............แรงฤทธิ์
ชมชอบต้องดื่มซ้ำ...........เพื่อให้คลายเหงา

ยามกระดกดื่มเหล้า...........ทุกวัน
มะม่วงมะยมมะดัน.............กับแกล้ม
จิ้มเกลือหน่อยแก้เข็ดฟัน....ดีกว่า
หากมิมีของแอ้ม..................แสบไส้แสบคอ

มวนตองพอสูบได้...............แทนยา นาเพื่อน
หากว่ามีกัญชา...................สักบ้อง
เลิศล้ำรสสังขยา..................เมาแอ่น
ลืมหมดเพื่อนพี่น้อง............กระทั่งแม้ความฝัน

อยากเมามันอย่างนี้.............ทั้งปี
ลืมสิ่งร้ายหรือดี....................หมดสิ้น
เหลือไว้เท่าที่มี....................คือขวด
ดวดดื่มอร่อยลิ้น...................แค่นั้นก็พอ				
14 กันยายน 2548 18:52 น.

วสันต์สวาท

เรไร


ความร้อนรุมสุมทรวงช่วงเมษา
รอเวลาล่วงกาลผ่านคิมหันต์
ก็ย่างเข้าพฤษภามาหลายวัน
มิถุนาพาฝันวสันต์เยือน

เมฆพยับเกาะกุมเป็นกลุ่มก้อน
ความรุ่มร้อนค่อยคลายมลายเหมือน
เพลงพระพายพลิ้วสะบัดพัดมาเตือน
ฟ้าสะเทือนส่งสำเนียงเสียงคำราม

ดังกึกก้องพสุธาฟ้าพิโรธ
คล้ายกริ้วโกรธใครมาน่าเกรงขาม
จากที่เคยแลเห็นเป็นสีคราม
น่าครั่นคร้ามมืดครึ้มทะมึนดำ

เมื่อวสันต์พร่างพรูสู่พฤกษา
พงพนาทั่วแคว้นแสนชุ่มฉ่ำ
ฤดูกาลหว่านกล้านาที่ดำ
เมื่อมีน้ำเจิ่งนองทั่วท้องนา

ฉันนั่งเหม่อเผลอมองช่องหน้าต่าง
คิดถึงนางน้องนวลครวญเพ้อหา
เห็นสายฝนพร่างพราวราวน้ำตา
หยาดจากฟ้าร่วงหล่นบนผืนดิน

ครั้งวสันต์พร่างพราวในคราวก่อน
ลองนึกย้อนภาพความหลังยังถวิล
อยู่ตรงนี้มองฝนฟ้าธาราริน
ยังหอมกลิ่นกายเจ้าเร่าร้อนใจ

ละอองฝนฉ่ำเย็นกระเซ็นซ่าน
สั่นสะท้านคลอเคล้าเจ้าหวั่นไหว
ต่างเปียกปอนแต่เมื่อพิงอิงอุ่นไอ
เหมือนมีไฟร้อนรุมสุมอุรา

เฝ้าเล้าโลมลูบไล้ตามไรผม
อยากเชยชมพุ่มพวงดวงยี่หวา
ในอ้อมแขนคลอเคล้าเจ้าขวัญตา
ปรารถนาพิสวาทมิคลาดคลาย

เชยพักตร์นางประคองแก้มแต้มจุมพิต
แนบสนิทโฉมพธูมิรู้หน่าย
เนื้อแนบเนื้อหอมละมุนอุ่นใจกาย
หลอมละลายรื่นภิรมย์สมฤดี

ดั่งพายุปรารถนาเริ่มพาพัด
โถมเข้าซัดสาดใส่ในวิถี
อัศจรรย์โปรยปรายสายวารี
บ้างเร็วรี่บ้างฉะเฉื่อยระเรื่อยริน

บางครั้งเอื่อยดุจว่าจะซาแล้ว
ดูผะแผ่วพระพายคล้ายจะสิ้น
เรี่ยวแรงล้าร่วงหล่นบนผืนดิน
ระรวยรินปริ่มว่าจะขาดรอน

แล้วก็พลันกระหน่ำซ้ำสาดซัด
กรรโชกพัดถั่งโถมจนโอนอ่อน
ทั่วพฤกษาคงมั่นยังสั่นคลอน
รากจักถอนถึงโคนเกือบโค่นลง

เมื่อพิรุณรินรดหยดสุดท้าย
ทั้งใจกายภิรมย์สมประสงค์
นภาภางค์สว่างแล้วมิแคล้วคง
ลืมไม่ลงวสันต์สวาทมิคลาดคลาย 

ยามฝนมาคราใดใจคิดถึง
เพ้อรำพึงอนงค์นางมาห่างหาย
คงลืมสิ้นความฝันพลันกลับกลาย
ไปกับสายพิรุณลับไม่กลับมา				
9 กันยายน 2548 10:27 น.

ในฝัน

เรไร


รวยระรินเร่าร้อนก่อนจุมพิต
เนาว์แนบนิจน้องนางกลางความฝัน
ยามแย้มยิ้มยั่วยวนชวนรำพัน
กลมเกลียวกันก่ายกอดตลอดคืน

เพียงเพ้อพร่ำเพราะพรากยากหักจิต
คงครุ่นคิดครวญคร่ำจำใจฝืน
หากห่างหายไห้หวนชวนสะอื้น
กายกล้ำกลืนกลับเก็บเพียงเจ็บใน

ดูดวงดาวดาษดื่นค่ำคืนนี้
เมื่อมองมีมากมายประกายใส
ชวนชี้ชมแช่มชื่นเหนืออื่นใด
เจ้าจอมใจจดจำก่อนร่ำลา

คราค่ำคืนเคล้าคลอขอเคียงข้าง
นวลเนื้อนางน้องนอนก่อนอุษา
เอาอุ่นไออิงแอบแนบอุรา
หวังไว้ว่าวันหวานอย่าผ่านไป				
2 กันยายน 2548 13:52 น.

TOMORROW

เรไร

TOMORROW
EUROPE

will you be there beside me
if the world for apart 
and will all of our moments
remain in your heart

will you be there you guide me
all the way  through, I wonder will you
walk by my side,and follow my dreams
and bear with my pride ,as strong as it seems

will you there tomorrow
will you be there beside me
as time goes on by
and be there to hold me whever I cry

will you be there guide me
all the way  through, I wonder will you
walk by my side,and follow my dreams
and bear with my pride ,as strong as it seems
will you be there
now will you be there
will you be there tomorrow



หากโลกนี้แหลกสลายกลายเป็นผง
เธอยังคงจะเคียงคู่อยู่กับฉัน
ความทรงจำเหลือไหมในวานวัน
ตราตรึงมั่นอยู่ไหมหรือไม่เลย

จะยังเป็นแสงทองส่องสว่าง
ช่วยนำทางแอบอิงหรือนิ่งเฉย
สู่จุดหมายปลายฝันฉันอย่างเคย
พร่ำรำเพยอย่างอดสูอยากรู้ความ

จะจับมือกันไปหรืออายเขา
ถ้าสองเราลำบากฝ่าขวากหนาม
เพียงพอไหมร่วมสร้างอย่างงดงาม
ลบเหยียดหยามจะภูมิใจหรือไม่มี

เธอจะอยู่เคียงฉันไหมให้ไออุ่น
เมื่ออรุณรุ่งรางสว่างสี
ปลอบโยนฉันยามร่ำไห้ไหมคนดี
เวลาที่ทุกข์ตรมถมเข้ามา

เธอคือแสงพิสุทธิ์ดวงสุดท้าย
ส่องประกายความฝันวันโหยหา
เพราะเธอคอยสร้างเสริมเติมศรัทธา
ให้ฟันฝ่าตรอมตรมระทมทรวง

ณ วันนี้ดวงจิตคิดสงสัย
เธอจะไปสู่เมืองแมนในแดนสรวง
จะวิตกหากฉันอยู่เป็นคู่ควง
ยังเป็นห่วงเป็นใยไหมกมล

แล้วพอถึงอรุณรุ่งวันพรุ่งนี้
ยังปราณีน้อมรับความสับสน
ขอได้ไหมเลิกกังขาอย่ากังวล
พร้อมก้าวพ้นสร้างฝันกันสองเรา				
2 กันยายน 2548 10:11 น.

นักต้มตุ๋น

เรไร


เพราะหนทางข้างหน้านั้นมืดมิด
พรหมลิขิตขีดมาให้อาภัพ
จากรุ่งโรจน์โชติช่วงดวงตกอับ
จะหยิบจับอะไรไม่สำเร็จ

จะหวังโชคให้ช่วยรวยทางลัด
ไปข้างวัดหาเจ้าพ่อขอเลขเด็ด
ได้เลขเด่นสองเก้าเจ้ากินเช็ด
ทำเอาเข็ดขยาดอนาถจิต

ร้องโวยวายโทษสวรรค์ท่านไม่ตอบ
เลยหลุดกรอบเคว้งคว้างเดินทางผิด
ใช้เล่ห์เหลี่ยมลวงหลอกกรอกความคิด
ตีสนิทคุยโวแล้วโป้ปด

พอเขาเชื่อหลงกลปล้นเอาทรัพย์
ทั้งล้วงตับไส้พุงยุ่งไปหมด
แม้หัวใจชอกช้ำซ้ำรันทด
ยังต้องปลดมอบให้ไม่ยึกยัก

เอาไส้พุงปอดตับแล้วลับมีด
ค่อยค่อยกรีดชำแหละแล้วแคะควัก
เลือกของเสียเขี่ยทิ้งไปไม่เก็บกัก
ทัพพีตักลงหม้อรอให้เดือด

ฉันต้มตุ๋นเครื่องในขายข้างตลาด
ริมฟุตบาทหลายอย่างบ้างใส่เลือด
รับรองสดเพราะสั่งตรงจากโรงเชือด
กำลังเดือดหอมกรุ่นคุณครับเชิญ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเรไร