28 ธันวาคม 2548 00:50 น.
เรไร
อากาศหนาวแค่ไหนใจก็อุ่น
หากมีคุณเคียงกายช่วยคลายหนาว
ณ ราตรีเฝ้าออดอ้อนนอนนับดาว
ที่พร่างพราวล้อมเดือนเกลื่อนนภา
อากาศหนาวเพียงใดมิไหวหวั่น
เพราะมีกันสองเราเฝ้าห่วงหา
คอยแบ่งฝันปันสุขทุกเวลา
เหมือนสัญญาหัวใจมอบให้กัน
เอาท่อนแขนอบอุ่นหนุนแทนหมอน
ยามคุณนอนหลับตานิทราฝัน
อ่านกวีเรียงร้อยถ้อยรำพัน
ที่ตัวฉันพรรณนาว่ารักคุณ
26 ธันวาคม 2548 00:46 น.
เรไร
ข้าคือผู้สร้างฝันอันบรรเจิด
ที่ล้ำเลิศสูงค่ากว่าสิ่งไหน
ข้าคือผู้ก้าวผ่านสะพานใจ
ที่คนคอยฝันใฝ่ใส่อุรา
ข้าคือผู้ส่องทางสว่างโลก
ดับเศร้าโศกสร้างแรงแสวงหา
ให้แสงส่องสว่างดั่งทิวา
ช่วยนำพาชี้จุดหมายถึงปลายทาง
ข้าคือผู้ลบระทมความขมขื่น
ให้แรงฟื้นฮึกเหิมใจแสริมสร้าง
ความหวังเก่าที่เหมือนจะเลือนลาง
ช่วยชี้ทางสว่างใจได้อีกวัน
ข้าคือผู้ชักชวนมวลมนุษย์
และคอยฉุดสู่ห้วงสรวงสวรรค์
หากมีข้าเคียงจิตนิจนิรันดร์
จะสุขสันต์เริงรื่นชื่นอารมณ์
แม้วันใดตัวข้าต้องลาจาก
ดั่งกระชากชีวินสิ้นสุขสม
เศษฤดีลอยลับกับสายลม
ความขื่นขมแทรกกลางระหว่างใจ
เพราะข้าคือผู้นำความหดหู่
ต้องอดสูชีวันต้องหวั่นไหว
หากอยากรู้ข้าหรือคือผู้ใด
รักที่ใครไขว่คว้าคือข้าเอง
24 ธันวาคม 2548 00:14 น.
เรไร
เพราะเราเคยหลงระเริงในเพลิงรัก
ไม่รู้จักจะคิดว่าพิษร้าย
จึงถั่งโถมโหมไฟเข้าใส่กาย
ด้วยจิตหมายอบอุ่นละมุนทรวง
ใส่หัวใจเลือดเนื้อเป็นเชื้อเผา
คอยสุมเข้าเพลิงโรจน์ให้โชติช่วง
แต่สรรค์แสร้งขีดลิขิตลวง
ให้ฝนร่วงหล่นทับมาดับไฟ
เพียงเศษใจถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน
ทรมานหมองหม่นเกินทนไหว
พอเวลาล่วงกาลเนิ่นนานไป
ที่เนื้อในยังคุปะทุรอ
เมื่อลมเหนือพัดพราวมาคราวนี้
ดวงฤดีเศร้าหมองคอยร้องขอ
ให้ลมรักครั้งเก่ามาเคล้าคลอ
ช่วยมาต่อสุมใส่ไฟชีวัน
ซากหัวใจคงเปรียบปานถ่านไฟเก่า
เชิญมาเผามาผลาญให้หายโศกศัลย์
ให้ร้อนเริงดุจไฟบรรลัยกัลป์
จนใจฉันถูกเผาเป็นเถ้าธุลี
21 ธันวาคม 2548 03:06 น.
เรไร
หากฟากฟ้าจรดน้ำ...............เมื่อใด
เธอบอกจงตามไป................สุดหล้า
ยืนยันอย่างมั่นใน.................คำกล่าว
เพียงพบเส้นขอบฟ้า.............จักได้เจอกัน
ด้วยใจมั่นได้ออก.................เดินทาง
อุปสรรคขัดขวาง..................ไม่ท้อ
แหวกว่ายอยู่ท่ามกลาง..........มหาสมุทร
ไปไม่หยุดมิง้อ......................ฝ่าข้ามโชคชะตา
จะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า.........แรงกาย
ฟันฝ่าอันตราย......................ต่อสู้
ด้วยฝันที่มุ่งหมาย.................คงมั่น
ได้พบเพียงยอดชู้..................ชิดใกล้เชยชม
เหมือนยิ่งคว้ายิ่งคว้าง............ห่างไกล
เพียรพยายามเพียงไหน.........เริ่มล้า
สูญสิ้นหมดแรงใจ..................เหนื่อยอ่อน
มิพบเส้นขอบฟ้า....................เพิ่งรู้ไม่มี
สูญสลายสิ้นสุด.......................ความฝัน
คำพูดมาหลอกกัน..................เล่ห์ร้าย
แค่เพียงพร่ำรำพัน.................กลิ้งกลอก
ให้พบวาระสุดท้าย..................ดิ่งห้วงชโลทร
18 ธันวาคม 2548 12:09 น.
เรไร
จะขอมอบเพลงรักของนักสู้
ให้เจ้ารู้เมื่อชีวิตต้องผิดหวัง
เอาสำเนียงเพลงเสริมเพิ่มพลัง
เพื่อก้าวยังปลายทางอย่างตั้งใจ
จะเป็นผ้าห่มกายให้หายหนาว
เมื่อลมพราวพัดพลิ้วปลิวไสว
เป็นอ้อมแขนอบอุ่นละมุนละไม
กอดเจ้าไว้เพียงเบาเบาเฝ้าพะนอ
จะขอเป็นมิ่งมิตรมิคิดอื่น
ทุกวันคืนเป็นแรงให้เมื่อใจท้อ
เป็นคู่คิดเคียงข้างคอยเคล้าคลอ
ที่จะขอแค่เพื่อนกันเท่านั้นเอง
จะเป็นเกราะป้องกันอันตราย
ใครที่หมายเหยียบย่ำทำข่มเหง
ความเจ็บปวดถมทับขอรับเอง
มิหวั่นเกรงแม้ต้องตายวายชีวา
ฟังสิฟังเสียงคลื่นโหมโถมเข้าฝั่ง
ประเดประดังม้วนตลบกระทบผา
เสียงอื้ออึงกระเซ็นซ่านลานศิลา
ให้ธาราคลายระทมสิ้นตรมตรอม
ฟังสิฟังเสียงไหวของใบไม้
แทนห่วงใยดั่งเงาเฝ้าถนอม
มีหัวใจดวงหนึ่งซึ่งยินยอม
ร้องเพลงกล่อมจอมขวัญนิรันดร์กาล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
หน้าส่วนตัว
1156
