10 กรกฎาคม 2547 23:28 น.
เรไร
น้ำตาฟ้า..รินไหล..ดังสายฝน
น้ำตาคน..ร่วงหล่น..เพราะหม่นหมอง
น้ำตาฟ้า..ไหลริน..ดินเจิ่งนอง
น้ำตาของ..หัวใจ..ไหลจาบัลย์
ฟ้าแสนโศก..โลกแสนเศร้า..เป็นเงาฝน
ฟ้าเปรียบคน..ยามหมดหวัง..พังสิ้นฝัน
ฟ้าเปลี่ยนสี..เพราะเมฆ..วิเวกพลัน
ฟ้าดั่งฉัน..นั้นหมดค่า..ไม่หน้ามอง
น้ำตาฉัน..เสียใจ..เพราะใครจาก
น้ำตาพราก..ผืนฟ้า..คราหน้าฝน
น้ำตาชื้น..คืนกลับ..จับกมล
น้ำตาคน..ช้ำถึงฟ้า..ล้าหัวใจ
ฉันบอกฟ้า..ว่าน้ำตา..ข้าฯ เจ็บปวด
ฉันร้าวรวด..ดวงใจ..รู้ไหมฟ้า
ฉันระทม..ตรมไหม้..ในอุรา
ฉันวอนฟ้า..เป็นเพื่อนร้อง..ก้องหัวใจ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
.....น้ำตาฉัน.....น้ำตาฟ้า......หรือจะหลั่งรินมา......
ร่วมกัน...ร่ำไป
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
9 กรกฎาคม 2547 09:10 น.
เรไร
สิ่งที่ฉัน มอบให้ น้อยไปหรือ
แต่มันคือ ความรัก จากใจฉัน
ที่จะคอย เสนอ เธอทุกวัน
หรือว่ามัน น้อยไป ที่ให้เธอ
ที่เฝ้าเพ้อ รำพัน ฉันคอยห่วง
ดุจดังดวง แก้วตา ที่หาให้
หรือว่าเธอ คิดว่ามัน น้อยเกินไป
ด้วยหัวใจ ที่ให้ได้ กับเธอ
ที่เหลือไว้ ในใจ เผื่อไว้เจ็บ
ยามเธอเก็บ ใจปลง ยังคงเหลือ
คงไม่ให้ แจกไป อย่างเหลือเฝือ
คงไม่เผื่อ ใจไป ให้ใครอีก
ไม่แบ่งซีก แบ่งห้อง ต้องสงสัย
จะรักใคร อีกได้ ใจดวงนี้
จะมีเธอ เคียงข้าง น่ะคนดี
แล้วอย่างนี้ น้อยเกินไป ใช่ไหมเธอ
@@@@@@@@@@@@@@
อย่างนี้ น้อยเกินไปหรือ
เท่าไหร่ ถึงจะพอ...แค่ไหนถึงจะพอ
@@@@@@@@@@@@@@
6 กรกฎาคม 2547 07:47 น.
เรไร
.....มีหัวใจ...ขี้เหร่...เร่มาขาย
.....จะมีใคร...สนใจ...อยากได้บ้าง
.....แค่หัวใจ...เหงาเก่า...เศร้าอ้างว้าง
.....มีใครว่าง...รับไว้...ใจดวงนี้
.....กระป๋องมี...เก่าเก่า...เอามาแลก
.....จะมาแจก...ใจไป...ให้ฟรีฟรี
.....หรือใครมี...กะละมัง...สังกะสี
.....ใจดวงนี้...แถมไป...ให้อีกดวง
.....ถ้าวัดดวง...เอาหัวใจ...ซื้อใจฉัน
.....จะแถมกัน...ด้วยมั่นคง...ดำรงค์มั่น
.....แถมด้วยกาย...ภักดิ์ดี...ชั่วชีวัน
.....และผูกพันธ์...กอดเกี่ยว...ไม่เดียวดาย
@@@@@@@@@@@@@@@@
..มีใครสนใจบ้าง....แลกกระป๋องเก่า เก่า
เอาไหม คร๊าบบบ
@@@@@@@@@@@@@@@@
5 กรกฎาคม 2547 00:27 น.
เรไร
ส. สาว กับคำถาม
ใครก็ตาม..ช่างกังขา
ตอบหน่อย..รักผ่านมา
มีอุรา..หยุดที่ใคร
จ. ใจ ให้ใครจอง
มีกี่ห้อง..จองได้ไหม
กี่ชั้น..เตียงข้างใน
ขอผ้าใบ..เสริมสักเตียง
ร. รัก ในบันทึก
เปิดผนึก..ไม่ฟังเสียง
รับได้..คนคู่เคียง
ขอแต่เพียง..ให้เห็นใจ
ว. เวลา ผมมีน้อย
อาจไม่ค่อย..เอาใจใส่
แต่รัก..รักด้วยใจ
ขออภัย..อย่าว่ากัน
น. น้อง คนแรกรัก
ยังฟูมฟัก..มิเปลี่ยนผัน
น. นุช คนสองนั้น
ดูแลกัน..มิห่างกาย
น. นาง คนที่สาม
พี่ก็ตาม..ใช่ห่างหาย
น. นวล คนสี่คลาย
อย่ากังวล..แม่คนดี
พ. พี่ นี้มาบอก
มิได้หลอก..ให้หมองศรี
ความจริง..ในวันนี้
คือคำที่..พี่บอกมา
ฟ. ฟัง ความสุดท้าย
จบบรรยาย..อย่าถามหา
ขอสรุป..ได้เล่ามา
เป็นภาษา..อย่าได้ทาย
ฟ. แฟน คนสุดท้อง
และ น. น้อง..คนสุดท้าย
เมื่อไหร่..เจอจริงใจ
จะขอหยุด.. ณ นุชนาง
5 กรกฎาคม 2547 00:19 น.
เรไร
...เพียงแค่เราเป็นเงาเฝ้าไม่ห่าง
อยู่ระหว่างใจต่อใจให้กันนี้
ขอให้ความรักเราเท่าที่มี
...อยู่กับเธอและฉันนี้ตลอดไป
...ด้วยหัวใจซื่อตรงและคงมั่น
มิมีวันเปลี่ยนผันหรือหวั่นไหว
ต่อให้เธออยู่ไกลและแสนไกล
...สัญญาใจก็คงมั่นมิผันแปร