25 มีนาคม 2547 14:46 น.
เรไร
คำสอนของแม่
ปลูกต้นไม้ ไว้ต้นหนึ่ง พึงรดน้ำ
พยายาม ให้แตกติ่ง กิ่งก้านใบ
เพียรถนอม ต้นโต ให้เติบใหญ่
เอาใจใส่ มองไม้น้อย ค่อย ค่อยโต
แม่เคยกล่าว เปรียบเรื่องราว กับความรัก
ให้รู้จัก ดูแล ค่อย ค่อยเพิ่ม
ให้รู้จัก ใส่ใจ ค่อย ค่อยเติม
ให้คอยเสริม ใส่ไว้ แต่สิ่งดี
สักวันหนึ่ง รักที่พึง หมั่นรดน้ำ
ให้ผลงาม ที่ได้ ดั่งใจหมาย
เก็บผลที่ ทำไว้ ได้ชื่นใจ
ดูแลไว้ รักษา ไว้ชั่วชีวี
คำค้านจากลูก
เรื่องแม่เล่าเฝ้าจำไม่ได้ขาด
ปราถนาเก็บผลต้นไม้หนึ่ง
ก็ถูกต้องเก็บไว้ในใจจึง
ชนิดหนึ่งเก็บไว้ใช้จนตาย
ก็เลยบอกเรื่องราวกับต้นไม้
เรื่องอะไรจะปลูกไว้เพียงต้นเดียว
หมั่นดูแลทุกต้นไม่เก็บเกี่ยว
ปลูกต้นเดียวจะพอกินได้อย่างไร
สุดท้ายก็ได้ยินเสียงสรรเสริญจากแม่ ไอ้เว.....
25 มีนาคม 2547 14:36 น.
เรไร
เริ่มจากศูนย์
เริ่มจากศูนย์ทุกๆอย่างในชืวิต
เริ่มลิขิตชีวิตใหม่ให้ได้พบ
เริ่มเสียใหม่เรื่องราวเก่าให้ดินกลบ
เริ่มประสบพบทางเดินเจริญใจ
จากความหลังสุดเหงาในวันก่อน
จากร้าวรอนสอนให้จำเจ็บช้ำ
จากวันเก่าที่เฝ้าเขากระทำ
จากวันช้ำจำจนอยู่คนเดียว
ศูนย์คือศูนย์นับไปใจจึงเริ่ม
ศูนย์ต้องเพิ่มหัวใจไม่ให้เหงา
ศูนย์ไม่สิ้นหากไม่เติมนับเพิ่มเอา
ศูนย์ตรงเราที่หาเงาเราไม่เจอ
นับหนึ่ง
นับหนึ่งใหม่หาหัวใจให้ชีวิต
นับไปคิดติดเตือนอย่าเลือนฝัน
นับหนึ่งไปคิดไปก้าวข้ามพลัน
นับหนึ่งนั้นนับไปใกล้ ใกล้เธอ
นับสอง
นับสองครองเคียงคู่เธอเคียงข้าง
นับแนวทางวางเสริมเติมความหวัง
นับต่อไปช่วยกันเสริมเพิ่มพลัง
นับไปยังทางหน้าว่าอย่างไร
นับสาม
นับต่อไปหัวใจไม่สิ้นสุด
แม้รักคุดเตือนให้ใจระทึก
เดินต่อไปตามทางหวังลึก ลึก
ความรู้สึกที่มีดีสักวัน
23 มีนาคม 2547 02:33 น.
เรไร
ไฟไหม้ฝันใจมันบอกให้รู้
ไฟไหม้ฝันอยู่นานเนิ่นเกินฝันต่อ
ไฟไหม้ฝันก็ยังฝันไม่ท้อ
แล้วใครหนอจะดับไฟในใจฉัน
แม้เพียงฝันก็พลันละลายไหม้
แล้วหัวใจจะอยู่ได้อย่างนั้นหรือ
แม้มีใครมาโหมไฟให้กระพือ
แท้ก็คือตัวเราเพิ่มเติมเชื้อไฟ
คงไม่มีใครดับไฟได้...นอกจากตัวเรา
14 มีนาคม 2547 14:43 น.
เรไร
รักชอบใครหาใช่คิดครอบครอง
ตอบสนองทำนองรักประจักจิต
เพียงรักใครสุขใจยามใกล้ชิด
วันละนิดคิดถึงกันเท่านั้นพอ
10 มีนาคม 2547 00:55 น.
เรไร
หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ...
แล้วเธอตามหาใคร
หรือตามหาหัวใจ
หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
เช่นฉันคงค้นหา
ผ่านวันคืนผ่านเวลา
ผ่านวันคืนฝันหา
ผ่านทุกข์มาหลายครา
หาความสุขเป็นจริง
บางสิ่งนั้นไม่ต่างกัน
ไล่ล่าสร้างสวรรค์
แต่ว่ามันไกลความจริง
ทิ้งว่างวางอดีต
ให้ลิขิตให้เป็นไป
สวรรค์อยู่ในใจ
คงเข้าใจได้พบพาน
สู้ต่ออย่าท้อถอย
อย่าใจลอยคล้อยเคลื่อน
อดีตให้คอยเตือน
อย่าให้เหมือนทื่ผ่านมา
เรไรร้องดังฟังว่า
เสียงเจ้าที่เฝ้าครวญหา
ลมเอยช่วยพากระซิบข้างกาย
ข้ายังคอยอยู่มิหน่าย
มิเลือนห่างจากเคลื่อนคลาย
คิดถึงมิวายเมื่อเราจากกัน
ส่วนหนึ่งของงานน้าผี
หน้าส่วนตัว
874
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
