23 เมษายน 2547 21:42 น.
เรไร
รับได้ไหม
รับได้ไหมหัวใจชายคนนี้
รับคนที่มีชีวิตอย่างฉันไหม
รับคนที่คอยดูแลเฝ้าห่วงใย
รับได้ไหมคนไกลใจใก้ลคุณ
ได้อบอุ่นครุ่นคิดจิตใจแอบ
ได้ชิดแนบแอบคิดสะกิดใจ
ได้แค่คิดเพียงพอขออยู่ใกล้
ได้หรือไม่บอกเรไรให้ได้ยิน
@@@@@@@@@@@@
ลงแปลกหน่อยน่ะครับ
21 เมษายน 2547 13:00 น.
เรไร
เพื่อ...ศรัทธายิ่งใหญ่ที่ใฝ่ฝัน
เพื่อ...เริ่มวันกับฉันรุ่งพรุ่งนี้
เพื่อ...ความหมายของใจให้ที่มี
เพื่อ...สิ่งที่ร่วมสร้างสานความจริง
ฉัน...คนนี้พร้อมมีเธอเคียงข้าง
ฉัน...ฝันค้างนานเนิ่นเกินจะหนี
ฉัน...เฝ้ารอสักคนจนตรงที่
ฉัน...ไม่มีสิ่งใดใดเท่าเทียมใคร
หรือ...เป็นคุณที่มีสิ่งที่ขาด
หรือ...เพียงวาดฝันให้ใจดวงนี้
หรือ...เพียงเราที่เฝ้ารอขอให้มี
หรือ...คนดีจะห่างร้างลาไหล
คน....ที่ทนจนที่ฝันอย่างฉันนี้
คน....ที่ดีอย่างคุณช่วยหนุนฝัน
คน....ที่พร้อมยอมตายใจผูกพัน
คน....ที่ฉันเฝ้ารอขอเป็นคุณ
ดี....ที่รอต่อฝันฉันคนนี้
ดี....ที่มีตัวคุณคอยช่วยเตือน
ดี....ที่มีค่าความหมายไม่ลางเลือน
ดี....สุดเหมือนเติมฝันฉันที่...หายไป
15 เมษายน 2547 02:59 น.
เรไร
ทาง....
ทางของเราเขาไม่เดินเผชิญหน้า
ทางข้างหน้าของเขาเราเดินหนี
ทางของใครทางของมันนั้นต่างมี
ทางที่ดีมีก็ไปให้ถูกทาง
ทางของคนสองคนค้นไม่พบ
จะมาจบพบทางอย่างเคยฝัน
ทางสองเราทางนี้ไม่มีวัน
ไม่มีฝันไม่มีวันไม่มีเรา
15 เมษายน 2547 02:58 น.
เรไร
ทาง....
ทางของเราเขาไม่เดินเผชิญหน้า
ทางข้างหน้าของเขาเราเดินหนี
ทางของใครทางของมันนั้นต่างมี
ทางที่ดีมีก็ไปให้ถูกทาง
ทางของคนสองคนค้นไม่พบ
จะมาจบพบทางอย่างเคยฝัน
ทางสองเราทางนี้ไม่มีวัน
ไม่มีฝันไม่มีวันไม่มีเรา
15 เมษายน 2547 02:33 น.
เรไร
วิถีแห่งสุข
ไม่มีที่แห่งใด
ที่ใจอ้างว้างเปลี่ยวเหงา
ไม่มีที่ใหม่เก่า
ให้เราได้คร่ำครวญหา
ไม่มีที่แห่งใด
หัวใจร่ำร้องตลอดมา
ไม่มีใครจะมา
เยียวยารักษาให้เรา
ไม่มีที่ในโลก
จะเศร้าโศกแลเคว้งคว้าง
ไม่มีที่สิ้นทาง
เท่ากับกลางหัวใจเรา
ไม่มีและไม่มี
แห่งใดที่จะพ้นทุกข์
ไม่มีที่ไหนสุข
หากดับทุกข์ไม่หมดใจ
ต้องมีและต้องมี
วิถีทุกข์จะรู้ดับ
วิธีที่ใจปรับ
หนทางจับสุขใส่ใจ
วีถีแห่งธรรม
จะชักนำเราเดินไป
ทางสุขที่กลางใจ
ธรรมบรรจบคงพบทาง