27 มิถุนายน 2547 15:21 น.
เรไร
พอหรือยังระยะห่างระหว่างเรา
จะกี่เท่าต้องไปไกลกว่านี้
ระยะไหนที่คุณว่าพอดี
ที่ไม่มีวันเห็นเป็นเหมือนเคย
ห่างแค่ไหนโปรดบอกอย่าหลอกฉัน
เอาที่มันไกลไกลไปเลยไหม
ไปให้ห่างลาไปจากหัวใจ
ฉันจะไปอย่าคิดหลอกเพียงบอกมา
จะไปให้สุดหล้าสุดขอบฟ้า
ไม่หันมองกลับไปให้เธอเห็น
จะไม่แลกลับมาแม้ลำเค็ญ
ไม่ขอเป็นก้างขวางคอฉันขอไป
พอหรือยังห่างเธอไม่เจออีก
ฉันจะหลีกทางไปให้เธอฝัน
อยู่เคียงข้างใกล้ใกล้ใครคนนั้น
อย่าได้หันมาหากันอีกเลย
26 มิถุนายน 2547 22:02 น.
เรไร
.....เดินทางกลาง...ป่าเขา...ลำเนาไพร
มุ่งจะไป...สู่จุดหมาย...ที่ใจหวัง
ออกเดินไป...สองเท้า...ก้าวไปยัง
ไปสู่ยัง...ดินแดน...ที่แสนไกล
.....ปลูกกระท่อม...มุงจาก..พักอาศัย
ทำนาไร่...เลี้ยงปลา...เป็นอาหาร
มีชีวิต...ไม่ยึดติด...อยู่กับงาน
เลิกหวาดหวั่น...กับสิ่งร้าย...ที่ในเมือง
....ไม่ฟุ้งเฟื่อง...เลิศหรู...อยู่ได้ไหม
มีหัวใจ...แค่นั้น...พอฝันหวาน
มีความสุข...ลืมเรื่องเก่า...เมื่อวันวาน
แต่ตัวฉัน...คงอยู่...ได้แค่พอมี
.....พื้นกระดาน...นอกชาน...กลางลานบ้าน
ไว้นอนฝัน...ตากลม...ชมน้ำค้าง
มองดูดาว...ล้อมเดือน....ที่ตรงกลาง
ดาวกระจ่าง...นอนเล่น...เห็นพระจันทร์
.....ฝันของฉัน...ฝันไว้...ได้เท่านี้
คงจะมี...ทางไป...ดั่งใจนั้น
จะไม่รอ...ง้อใคร...ให้ตามมัน
แล้วตัวฉัน...ตามมัน...ฝันตัวเอง
.....แค่มีเสียง...เพลงไพร...ให้ขับกล่อม
มีดาวล้อม...เป็นเพื่อนใด้...ไห้คลายเหงา
มองดวงจันทร์...ส่องทาง...ให้เป็นเงา
ฉันจะเฝ้า...ชมจันทร์...ฝันคนเดียว
26 มิถุนายน 2547 21:24 น.
เรไร
คุณบอกว่ามีคู่อยู่เคียงข้าง
แต่ฉันยังตัดรอนถอนได้
รู้ทั้งรู้ใครอยู่ในใจ
หลงฝันใฝ่แอบรักปักอุรา
ทั้งที่รู้คืนนี้คุณมีเขา
แต่ตัวเรากอดหมอนนอนผวา
คิดถึงเขาอ้างว้างหลั่งน้ำตา
ฤ ชั่วช้าเพราะคิดผิดอนันต์
เธอคู่เขาแล้วเราเล่าคู่ใคร
เดินกันไปกอดกันไปไม่ใช่ฉัน
แล้วจะไปหาหัวใจที่ไหนกัน
แล้วรักนั้นเพียงฉันหวั่นคนเดียว
ตัดใจเสียก่อนที่จะเลยเถิด
กลัวจะเกิดสัมพพันธ์อันข้องเกี่ยว
จะตรมตรอมโศกามาแน่เชียว
ขอเปล่าเปลี่ยวแม้นวันน้ไม่มีใคร
@@@@@@@@@@@
...ผิดหรือไม่...แค่รักเขา
@@@@@@@@@@@
25 มิถุนายน 2547 01:15 น.
เรไร
เพียงแค่ลมห่มกายในคืนนี้
ผ้าผวยมีผืนบางกลางคืนหนาว
ยามลมพลิ้วกลางเขาน้ำค้างพราว
คืนพร่างดาวทนสู้อยู่คนเดียว
เก็บกองฟืนสุมกองไฟไล่หนาวเหน็บ
ทนปวดเจ็บกลางไฟไหนจะเท่า
ราตรีเลื่อนเดือนลอยค่อยห่างดาว
เหลือแค่เรากายเดี่ยวเดี่ยวใจเดียวดาย
@@@@@@@@
รอคอย อรุณรุ่ง
@@@@@@@@
22 มิถุนายน 2547 17:11 น.
เรไร
ใช่เธอไหมที่ใจโหยให้หา
ใช่คนมารักษาแผลให้หาย
ใช่คนที่ทำเราไม่เดียวดาย
ใช่คนหมายฝากใจใช่หรือเธอ
หรือเป็นเพียงฝันเก่าที่เราผ่าน
หรือวันวานตามหลอนซ่อนซุกทรวง
หรือเป็นฝันคืนเก่าที่เงาลวง
หรือเป็นดวงใจเราเฝ้ารักเธอ
ไม่ละเมอเพ้อพร่ำทุกค่ำคืน
ไม่ต้องตื่นกลางฝันที่หลับไหล
ไม่กังวลถึงคนที่อยู่ไกล
ไม่ต้องไปทะเลเหงาเศร้าคนเดียว
ใช่หรือไม่ที่ใจเฝ้าไขว่คว้า
หรือแค่มาให้หวนชวนคิดถึง
หรือจะมาเป็นโซ่ตรวนตอกติดตรึง
ให้คำนึงเพียงผ่านวันเวลา
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ใช่....ฉันหรือไม่
ใช่....เธอหรือเปล่า
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
หน้าส่วนตัว
1490
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
