30 กรกฎาคม 2547 00:33 น.
เรไร
ขนมจีน แป้งสด
มีรสชาดมากหลากหลาย
จะกินกับอะไร
อร่อยได้กันทุกวัน
ขนมจีนน้ำยา
ใส่เนื้อปลาป่นน้ำข้น
กลิ่นกระชายหอมจน
เหลือล้นจะบรรยาย
ขนมจีนน้ำพริก
ขลุกขลิกรสถั่ว
ถั่วลิสงมาคั่ว
หอมจนกลัวลืมกิน
น้ำยาปักษใต้
รสชาดเผ็ดร้ายเหลือแสน
อร่อยด้วยผักแนม
กระถินแกล้มสมุนไพร
ขนมจีนน้ำเงี้ยว
เป็นแบบเดียวที่ไม่เหมือน
ได้กินมิลืมเลือน
อร่อยเตือนติดใจ
ขนมจีนส้มตำ
มาขยำรวมปลาร้า
แซบซ่านในอุรา
คงต้องมากินด้วยกัน
แต่ว่าในวันนี้
ขนมจีนไม่มีขาย
ก็คงไม่อดตาย
มีอะไรก็กินไป
27 กรกฎาคม 2547 21:57 น.
เรไร
@@@@@@@@@@@@@@@
แบบว่าอยากกินขนมจีนน่ะครับ
นั่งรอ แต่ไม่มีขาย วันนี้
@@@@@@@@@@@@@@@
26 กรกฎาคม 2547 00:54 น.
เรไร
คิดเอาเอง ว่ามี คนที่รัก
หลงฟูมฟัก แหนหวง ให้ห่วงหา
เฝ้าถนอม มันไว้ ปานแก้วตา
ปรารถนา เปี่ยมล้น ท้นหัวใจ
วาดหวังไว้ สร้างวิมาน ในอากาศ
โอกาสพลาก พลั้งผิด ไม่คิดไว้
ว่าเป็นฝัน ค้างฝัน นั้นในใจ
มีอะไร จีรัง หรือยั่งยืน
เธอก็ฝัน ฉันก็หลับ กลับได้พบ
เพียงได้สบ ตากัน ฝันกลางคืน
คงจางหาย มลายสิ้น ยามที่ตื่น
อาทิตย์คืน ขอบฟ้า มาเช่นเดิม
หลงไปเอง คิดไปเอง เกรงความจริง
ว่าทุกสิ่ง ที่แท้ แค่มาเสริม
อยู่ที่ใจ หาใคร ช่วยมาเติม
คอยประเดิม เพิ่มไว้ ในใจตัว
@@@@@@@@@@@@@@@
หลงไปในจินตนาการ ของตัวเอง
บางทีเราทำได้ แค่มีความสุขกับมัน
@@@@@@@@@@@@@@@
25 กรกฎาคม 2547 22:00 น.
เรไร
วันนี้เหนื่อยเมื่อยล้า
อยากหลับตาลงนอนนิ่ง
ให้ลืมในบางสิ่ง
ชีวิตจริงให้สิ้นไป
วันนี้แม้เหนื่อยนัก
จงหยุดพักให้ผ่อนคลาย
เรื่องร้ายจะจางหาย
จะกลับกลายให้สมใจ
แล้วหลับใหลใฝ่ฝัน
ลืมคืนวันอันโหดร้าย
ล่องลอยสู่แดนไกล
ว่ามีใครที่ปลายทาง
เธอคนที่ในฝัน
รอคอยฉันคนอ้างว้าง
ไม่มีใครกั้นกลาง
หรือมาขวางทางหัวใจ
มอบความรักสดชื่น
ไม่อยากตื่นแม้คืนไหน
ด้วยรักตราติดใจ
มาคอยใกล้เคียงเนื้อนวล
เฝ้าติดตามคอยห่วง
มิหลอกลวงใจเรรวน
ไม่ทำให้คร่ำครวญ
จะเฝ้าหวนมาหากัน
หลงไปในนิมิต
ที่ดวงจิตนั้นคิดฝัน
เสียงนี่อะไรกัน
ใครคนนั้นเดินเข้ามา
ตื่นเสียทีที่รัก
อย่านอนพักนานหนักหนา
รีบขยับลุกขึ้นมา
ไปซักผ้าไปไวไว
ถ้วยชามยังกองอยู่
มัวนอนอู้กันอยู่ได้
รับล้างให้ทันใจ
แล้วรีบไปหุงข้าวมา
พลันพบประสบพักตร์
นี่ที่รักในนิทรา
ตกตลึงตื่นตา
เธอออกมาได้ไงกัน
เรื่องไหนคือความจริง
ของผู้หญิงที่ในฝัน
เอ๊ะนี่อย่างไรกัน
ไม่เหมือนฝันของฉันเลย
@@@@@@@@@@@@@@@
25 กรกฎาคม 2547 01:43 น.
เรไร
แบกเอาไว้ ฝ่าไป กลางสายฝน
มาดั้นด้น ทนเปียกปอน เอาซ่อนไว้
เอาความช้ำ ตรอมตรม ขมหัวใจ
เดินฝ่าไป กลางฟ้าฟาด บาดอารมณ์
ฟ้าคำราม น่ากลัว ในหัวอก
หวั่นสะทก รักเก่า เราขื่นขม
แอบเอาไว้ ซ่อนเอาไว้ ความระทม
เหมือนสุขสม จางไป ในพิรุณ
ฝนคงซา ปาดน้ำตา ที่เอ่อไหล
หนอไฉน โอ้ฟ้า ช่างทารุณ
ไม่เคยมาเมตตาและเกื้อหนุน
ไม่การุณ หนุนฝัน ฉันบ้างเลย
จึงต้องมา ตากฝน ทนเหน็บหนาว
ชาชินเศร้า ใจเจ้า คงเมินเฉย
น้ำตาฝน ล้างมา คงคุ้นเคย
จึงลงเอย มาเปียกปอน ซ่อนน้ำตา
@@@@@@@@@@@@@@@
เดินตากฝนกลับบ้าน สงสารตัวเอง ( หรือสมน้ำหน้าดี )
@@@@@@@@@@@@@@@
หน้าส่วนตัว
11441
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
