2 สิงหาคม 2547 01:11 น.
เรไร
น้องนาง ที่กลางใจ
หรือเธอเปลี่ยน ไปเสียแล้ว
แม่น้อง นางแว่นแก้ว
ไร้วี่แวว เคยรักกัน
น้ำคำ เคยหวานชื่น
กลายเป็นอื่น ไม่คืนผัน
ตัวเจ้า มีใครกัน
บอกกับฉัน นั้นรู้ที
หรือมี คนห่วงใย
คงมากมาย กว่าฉันนี้
เธอจึง สิ้นฤดี
ลืมว่ามี ฉันห่วงใย
ถ้าจะ ไปจากกัน
ขอให้ฉัน พอได้ไหม
ถ้าเธอ มีใครใคร
เต็มหัวใจ ก็บอกมา
ตัวฉัน ไม่เป็นไร
แค่หัวใจ ปรารถนา
ไม่เคย หวังพบพา
สิ่งที่คว้า มาให้ใจ
เป็นได้ แค่เป็นฉัน
หัวใจมัน แค่หวั่นไหว
มีรัก นั้นง่ายไป
แค่ทำใจ เท่านั้นเอง
อยู่ไป แค่วันนี้
หวังอยากมี ที่จะได้
ความสุข ให้หัวใจ
เพียงหวังไว้ ใจลมลม
@@@@@@@@@@@@@@@@
....ฤ จะเป็นคำถาม ที่ไม่มีวันค้นพบคำตอบ..
@@@@@@@@@@@@@@@@
1 สิงหาคม 2547 11:46 น.
เรไร
เห็นเขาเดิน ด้วยกัน ฉันเมินหนี
อยากไปที่ ไม่เจอ เธอกับเขา
จากตรงนี้ ไปฝันดี ที่มีเรา
อิจฉาเขา จูงมือกัน หวั่นในทรวง
ตัวเฉันเดิน เดียวกาย กายเหงาเหงา
หยุดกอดเข่า นั่งมอง จ้องเขาควง
เขาเดินไป ด้วยกัน ฉันก็ห่วง
เช่นดังดวง ใจจาก ต้องพรากไป
เธอเอียงแก้ม ให้เขา เฝ้าถนอม
จุมพิตน้อม เกี่ยวเจ้า เข้ามาใกล้
คงอิงเอบ แนบชิด สนิทใน
แปลบข้างใน ปวดร้าว เศร้าใจจริง
เขามีเธอ เธอมีเขา เรามีใคร
มีเพียงกาย อ่อนแอ แพ้หยุดนิ่ง
เธอมีเขา เรามีใคร ได้พักพิง
เคียงแอบอิง ไปไหน ไปด้วยกัน
หนีใหไกล ดีกว่าอยู่ ดูสิ้นหวัง
คงสักครั้ง สักหน คนอย่างฉัน
ฟ้าบัญชา เธอเกิดมา เพื่อคู่กัน
และให้ฉัน คู่เธอ อย่าเผลอไป
ใช่ส่งฉัน เพื่อมา เป็นของเธอ
แล้วทำเผลอ ให้เธอ เจอคนใหม่
ฟ้าให้ฉัน เกิดมา เพื่ออะไร
ไม่คู่ใคร โปรดเถิด อย่าเกิดมา
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ฟังเพลง อิจฉา ต่อด้วยบ้าหรือเปล่า เห็น หนุ่มสาวเดินคู่กัน
มันอิจฉา ว่าทำไม ถึงไม่เป็นอย่างนี้กับเขาบ้าง
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
1 สิงหาคม 2547 00:34 น.
เรไร
ดั่งเรือน้อย ล่องลอย กลางทะเล
ลมเกเร คลื่นพัด ซัดเรือล่ม
คนรอคอย ลอยคอ รอวันจม
สุดระทม มองขอบฟ้า ว้าเหว่ใจ
จะว่ายไป ทางใด ที่ใกล้ฝั่ง
เกินกำลัง กว่าคน จะทนไหว
หมดสิ้นแรง พยุงตน หวังพ้นภัย
ประคองกาย ให้รอดตาย ได้คืนรัง
ขอพรแม่ คงคา โปรดปราณี
ช่วยลูกที ข้าน้อย ยังคอยหวัง
ดลบันดาล ให้ข้านี้ มีพลัง
กลับไปยัง ฝ่าคืน ผืนแผ่นดิน
แม่ธรณี ชุบชีวี นี้สักครั้ง
ส่งความหวัง สู่ข้า อย่าได้สิ้น
ขอกลับมา หาคุณค่า แห่งชีวิน
คนทมิฬ คร่ำครวญ จวนวอดวาย
สุดขอบฟ้า ไกลขอบฝั่ง ความหวังสิ้น
ผืนแผ่นดิน ห่างไป ไร้ความหมาย
เพียงผืนน้ำ คอยเตือน เป็นเพื่อนตาย
จมฝังกาย ในมหา สีทันดร
31 กรกฎาคม 2547 01:30 น.
เรไร
ดวงเดือน
โอ้ดวงเดือน เจ้าเลยเลื่อน คอยเคลื่อนผ่าน
สิบห้าวัน สลับ กลับอับแสง
สิบห้าวัน ถัดไป ส่องแสดง
สว่างแรง แสงนวล เย้ายวนใจ
ดั่งดวงเดือน ไม่เลือน ลืมนภา
คอยกลับมา ส่องทาง สว่างไสว
คอยเวียนวน บนฟ้า ทุกคราไป
ไม่เหลวไหล คอยกลับ ประดับดาว
ดวงดาว
โอ้ดวงดาว กลางนภา คราที่เห็น
แสงนวลเย็น พร่างพราว คราวมองฟ้า
คอยเติมแต้ม แสงเดือน ไม่เลื่อนลา
ดุจดารา ไม่ลอยเลื่อน เคลื่อนไกลกัน
ดาวแต่งแต้ม ผืนฟ้า คราจันทร์ลับ
เมื่อเดือนดับ ระยับพราว ราวใจฝัน
ถึงเวลา เดือนกลับ ขับแสงจันทร์
ยอแสงพลัน ครองคู่ อยู่เคียงกัน
ดวงตา
โอ้ดวงเนตร พลันพบ ประสบพักตร์
เกินกว่ารัก เกินวาดไว้ ที่ใจฝัน
เกินรู้สึก กว่าคำ พร่ำรำพัน
ตาคู่นั้น สื่ออารมณ์ สมฤทัย
สื่อความหมาย ในตา คราที่จ้อง
เฝ้าเมียงมอง ตาคู่นั้น พลันหวั่นไหว
มองให้ซึ้ง ลึกลง ตรงข้างใน
มอบความหมาย จากใจฉัน ผ่านดวงตา
ดวงใจ
โอ้ดวงใจ ครวญคร่ำ ให้พร่ำเพ้อ
ยามไม่เจอ เหม่อลอย คอยเหว่หว้า
เมื่อใครใด ได้พบ เพียงสบตา
เจ้าขวัญหล้า เป็นดังใจ ที่ใฝ่ปอง
ดวงเดือนคู่ ดวงดาว คราวพบเห็น
แสงนวลเย็น อร่าม ยามแหงนจ้อง
ยอดดวงใจ ของเรา ที่เฝ้าปอง
จะเคียงน้อง ครองคู่ ดูดวงเดือน
@@@@@@@@@@@@@@@@
ดวงดาวเจ้าคงจะหนาวเมื่อคราวฟ้ามืด
@@@@@@@@@@@@@@@@
30 กรกฎาคม 2547 23:07 น.
เรไร
เธอร้องไห้ ร้องห่ม จมน้ำตา
ซ่อนกายา แอบไว้ ใจบอบช้ำ
เก็บมันให้ ลึกสุดใจ ความระกำ
เพียงยิ้มฉ่ำ เริงร่า ฉาบหน้าเศร้า
เธอสดชื่น ยิ้มระรื่น ยามใครเห็น
หลบหลีกเร้น ความใน หลายเรื่องราว
อยู่ในใจ เพียงเก็บไว้ คราที่เหงา
ทนปวดร้าว ใจเจ็บ เก็บเอาไว้
เอาความสุข มากลบ ลบเงาเศร้า
ลืมภาพเก่า เช็ดเงา เศร้าให้หาย
ให้สะอาด หวังไว้ ลบหมดใจ
เหลือเอาไว้ ยิ้มเปื้อนหน้า คราคนชม
มีสติ ตั้งมั่น ฝันกันไว้
เอาหัวใจ กร้านกล้า ท้าขื่นขม
ขอลาที สิ่งเศร้าใจ ให้ระทม
ให้จิตบ่ม แกร่งใจ ไม่ท้อเอย
@@@@@@@@@@@@@@@@@
เธอร้องไห้ เธอร้องห่ม ไม่เหลือชื่นชม สิ่งใดในชีวิต ฯลฯ
คนเช็ดเงา มาลีฮวนน่า
@@@@@@@@@@@@@@@@@
หน้าส่วนตัว
664
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
