6 มิถุนายน 2548 21:50 น.
เรไร
๏ยามเมื่ออุษาสาง............คคนางค์สว่างแล้ว
แสงส่องสิเห็นแนว..............ปฐวีวิถีทาง
๏เร่ร่อนตะลอนฝัน...........สติมั่นมิเคว้งคว้าง
ขวากหนาม ฤ ขัดขวาง.......รติสร้างกำลังใจ
๏ห้วงแห่งสิเน่หา.............ฤ นภาจะกั้นไหว
คร่ำครวญคนึงใน..............หฤทัยสิแหลกราน
๏จิตเศร้าสลดโศก...........วิปโยคและร้าวฉาน
ตรอมตรมระทมนาน..........ฤ สวรรค์ลิขิตมา
๏ให้ชีพดำเนินไป............ขณะใจสิโหยหา
มืดบอดตลอดมา................ก็ชะตากำหนดเกณฑ์
๏จนสิ้นทิวาวัน................สุริยันอร่ามเห็น
ขอบฟ้า ณ ยามเย็น...........จิตหวั่นสะท้านกาย
๏หลับตานิทราลง...........ก็พะวงมิรู้หาย
ขื่นขมจะตรมตาย.............จะผุผังสิหวังเรา
๏เดียวดายรำพึงหา........อุระเอยจะเงียบเหงา
หลงคว้าก็เพียงเงา...........นิรมิตนะจิตใจ๚ะ๛
3 มิถุนายน 2548 15:49 น.
เรไร
หาใช่สิ่งที่สร้างความยุ่งยาก
ต้องลำบากวุ่นวายในชีวิต
อย่ากังวลหมองหม่นจนข้องจิต
ขออย่าคิดอะไรมากมายนัก
คงปากพล่อยไปบ้างอย่างเขาว่า
คำพูดจาบางทีมิตระหนัก
บางท่าทีอาจรู้สึกเหมือนยึกยัก
อย่าได้ปักใจเชื่อว่าเบื่อกัน
เราต่างมีสิ่งฝันอันแหนหวง
คนละดวงคนละใจใช่ไหมนั่น
แต่ด้วยมีเยื่อใยสายสัมพันธ์
คอยปลอบขวัญร่วมสร้างกำลังใจ
อย่าได้มองว่าเป็นเช่นภาระ
คือพันธะแห่งฤดีที่ยิ่งใหญ่
จากเนื้อแท้ความรู้สึกลึกข้างใน
มิเผลอไผลจะถนอมพร้อมดูแล
ผมเต็มใจครับ และอยากให้คุณเป็นภาระสำหรับผมตลอดไป
2 มิถุนายน 2548 01:26 น.
เรไร
มันมึนมึนเบลอเบลอเเพ้อไปบ้าง
ตาฝ้าฟางเปรี้ยวปากอยากอาหาร
น้ำลายเหนียวกลืนยากหนักเอาการ
รับประทานเพียงนิดยังติดคอ
แสนงุ่นง่านหงุดหงิดผิดวิสัย
เห็นอะไรอยากหม่ำน้ำลายสอ
ยัดใส่ปากเท่าใดไม่ยักพอ
ยังกินต่อเหมือนปอบสิงกินยิ่งกว่า
เดินวนเวียนคิดไม่ออกบอกไม่ถูก
จนอยากผูกคอตายให้หายบ้า
เพราะเราตัวจริงสิงห์ขี้ยา
พ่นควันมานับผ่านนานหลายปี
ใบกัญชายาเส้นดูดเป็นหมด
อยากจะลดอยากหยุดสูบบุหรี่
ลองหักดิบอย่างเขาเอาสักที
ไม่รู้มีแรงอึดฮึดเท่าใด
ออกอาการสับสนทุรนทุราย
ดูก็คล้ายเสี้ยนยาจะรอดไหม
จะลงแดงดิ้นพราดแทบขาดใจ
คงเลิกได้สักหนด้วยตนเอง
ใดใดในโลกล้วน ก้นกรอง
สามมิตหรือกรุงทอง สูบได้
มวนเดียวฤเป็นซอง ดียิ่ง นั้นแล
ใบจากก็ดูดได้ ยกเว้นยากันยุง
31 พฤษภาคม 2548 13:32 น.
เรไร
ถูกแม่หญิงปลุกปล้ำช้ำข่มขืน
แต่เมื่อคืนยังระบมตรมไม่หาย
ซ้ำมาถูกเกทับน่าอับอาย
มากล่าวร้ายว่าเจ้าชู้ประตูดิน
ทำมาจัดอันดับคอยนับผล
แม่หน้ามลตัวเจ้าเฝ้าถวิล
หลงคารมคนทะเล้นเป็นอาจินต์
โถยุพินรู้ว่าหวังทำนั่งรอ
ขอตอบโต้สวนหมัดซัดคำถาม
ว่านงรามนางไหนใครกันหนอ
มีหนุ่มหนุ่มตามเฝ้าพะเน้าพะนอ
อยากเพียงขอให้โหวตโปรดเข้ามา
รวมคะแนนค่อยยลถึงผลลัพท์
จัดอันดับเรียบเรียงเสียงดังว่า
จึงจะร้อยเรียงบทรจนา
โปรดเถิดหนาโหวตกันกับฉันที
มาดูกันว่า สาวๆในบ้านกลอนไทย
ใครคือนักบริหารเสน่ห์ ตัวจริง
31 พฤษภาคม 2548 07:19 น.
เรไร
ได้ยินเสียงผะแผ่วแว่วบ้างไหม
เสียงหัวใจพรรณนาว่าคิดถึง
มันไหวหวั่นละเมอเพ้อรำพึง
เธอคือหนึ่งในห้วงดวงฤหัย
แม้นไม่มีมีสิทธิจะคิดฝัน
สองเรานั้นห่างเหินเกินคว้าไขว่
เหมือนคนอยู่ละฟ้าอันแสนไกล
ห่างเพียงไหนหวังพบเพียงสบตา
เธอนั้นคือตัวแทนแห่งไออุ่น
คือภาพฝันสุนทรีที่ล้ำค่า
คือตัวแทนแห่งรักและศรัทธา
คือภาพตราติดตรึงยังซื้งฤดี
ยามสิ้นหวังมีเธอจุดประกาย
สร้างความหมายยามทุกข์ทนหม่นราศี
เป็นดั่งช่อดอกไม้มิตรไมตรี
เป็นขวัญชีวิตชั่วนิจนิรัดร์
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
หน้าส่วนตัว
1568
