เรื่องยากยากแค่ไหนทำได้หมด
ทั้งขับรถทางลำบากสุดยากเข็ญ
จักรยานมอเตอร์ไซค์ไม่ยากเย็น
เรือก็เป็นขับลอยลำตามสายชล
ที่ทำได้ตามนึกเพราะฝึกหัด
รู้แน่ชัดตื้นลึกหมั่นฝึกฝน
บังคับได้ทุกชนิดตามจิตตน
เรื่องจักรกลรู้ดีวิธีการ
แต่เรื่องหนึ่งจนจิตต้องคิดหนัก
มันยากนักหวาดหวั่นสั่นสะท้าน
หาเหตุผลคิ้วขมวดปวดกะบาล
จะหาอ่านที่ไหนก็ไม่มี
อยากบังคับใครสักคนก็จนจิต
มาแนบชิดพร้อมพักตร์เป็นสักขี
แต่ความรู้ทั่วแคว้นแดนปฐพี
ถึงวิธีการลับบังคับใคร
คงเป็นเพราะเรามิอาจจะคาดหมาย คนรอบกายรอบข้างอย่างลึกซึ้ง เรามิอาจคาดหวัง...เพียงรำพึง สักวันหนึ่งอาจภิรมย์สมฤดี คงเป็นความผิดหวังเพราะพลั้งเผลอ หลงละเมอมิทบทวนให้ถ้วนถี่ คิดว่าสิ่งคาดหวังคงยังมี จึงจบลงตรงที่ไม่มีใคร เราจึงสร้างเกราะแกร่งกำแพงกั้น ระหว่างคืนและวันนั้นยิ่งใหญ่ แม้อยู่ห่างเพียงกายแค่หายใจ ยิ่งหวั่นไหวเคว้งคว้างห่างเหลือเกิน เราก็ต่างซ่อนตัวด้วยกลัวเจ็บ ใจมันเก็บร้าวรานมานานเนิ่น เราเจ็บช้ำหมองเศร้าถูกเขาเมิน มองเขาเดินจากไกลไม่หันมา ฉันเองพังเกราะแกร่งกำแพงกั้น ทำลายมันก้าวพ้นเพื่อค้นหา ใครสักคนเพื่อรู้จักอีกสักครา เพียงไขว่คว้าอยากรักใครสักคน มองเห็นเธอเจ็บช้ำอยากพร่ำบอก ให้เธอออกมาสร้างหวังอีกครั้งหน ทลายกำแพงความหลังกักขังตน ก้าวมาพ้นเคยผิดพลาดอย่าหวาดกลัว มาพบโลกสร้างฝันในวันใหม่ เปิดหัวใจถูกห่อหุ้มจากมุมสลัว นำชีวิตก้าวออกจากหมอกมัว อยู่ที่ตัวหากกล้าจะท้าทาย มาพบโลกเขียวชะอุ่มอีกมุมหนึ่ง เป็นโลกซึ่งงดงามเปี่ยมความหมาย และยังมีความหวังอีกมากมาย รอขวนขวายไขว่คว้ามาครอบครอง พอคลายความเศร้าโศกพบโลกใหม่ เปิดหัวใจลืมเงียบเหงาลืมเศร้าหมอง สร้างความปรารถสร้างภิรมย์สมใจปอง มาเที่ยวท่องในวิถีเสรีชน อาจพบสิ่งยิ่งใหญ่ในวันหนึ่ง ที่ฝันถึงที่เราเชื่อเหนือเหตุผล อาจจะมีอุ่นไอใครสักคน ช่วยมาดลหัวใจให้งดงาม
ก็ถึงคราวยากแค้นแสนสาหัส มันอัตคัดอับจนทนทุกข์เข็ญ ตกที่นั่งลำบากแสนยากเย็น นั่งน้ำตากระเซ็นไม่เว้นวัน แม้หน้าตาดูไม่โง่ไม่โก้เก๋ แถมขี้เหร่มากมากต่างหากฉัน ซ้ำยังจนมอซอพอพอกัน ก็หวาดหวั่นคงหดหู่อยู่ลำพัง จะมีแค่พอจะนับเป็นทรัพย์สิน หากขายกินให้ชีวีพอมีหวัง แต่ดูไร้ราคาคุณค่าจัง ขอลองดูสักครั้งก็ยังดี ประกาศขายอสังหาริมทรัพย์ ไม่ต้องระดับให้เห็นเป็นเศรษฐี แค่พอให้หัวใจบ้างก็ยังดี ขอขายที่ยังว่างข้างข้างกาย
ขณะใครทวงถามถึงความหมาย ความผูกพันมากมายของชายหญิง แต่บางครั้งเหมือนหลอกลวงถูกท้วงติง ว่าคือสิ่งไม่จีรังและยั่งยืน กว่ารู้สิ่งซ่อนนัยได้ประสบ จะค้นพบก็ตรมสุดขมขื่น ทำหัวใจเจ็บช้ำทนกล้ำกลืน กี่ค่ำคืนร้องร่ำน้ำตานอง ผ่านเวลาหดหู่จึงรู้แจ้ง ภาพจำแลงรบเร้าเราเจ้าของ จิตมันเฝ้าตีกรอบอยากครอบครอง คอยสนองต้นเหตุกิเลสตน ถึงเวลาสัมพันธ์สะบั้นขาด พังพินาศฝันดับจึงสับสน หวังเคยวาดแสนสุขต้องทุกข์ทน ต้องร้อนรนวุ่นวายทั้งกายใจ ฤๅ เพราะเราโลภมากอยากเก็บกัก เอาความรักมาปรนเปรออย่างเผลอไผล อยากกอดเก็บกั้นขวางอยู่ข้างใน บอกว่ามันยิ่งใหญ่เพราะใจเรา แต่หัวใจก็รู้อยู่เต็มอก ยังโกหกคำโตอย่างโง่เขลา รักจะอยู่นิรันดร์กาลเนิ่นนานเนาว์ คอยแต่เฝ้าอุปโลกโศกก็ยอม ขณะใจรู้ซึ้งถึงความหมาย ที่หญิงชายเคยเขลาเฝ้าถนอม ใจที่เคยรื่นรมย์กลับตรมตรอม ทำได้เพียงแค่พร้อมยอมจำนน
หลับตาเถิดคนดี.........เพราะราตรีนี้เหน็บหนาว ดาษดื่นคืนแห่งดาว....วะวับวาวยังเฝ้ามอง ซุกกายในอ้อมอก.......อย่าวิตกฤๅหม่นหมอง เมื่อหัวใจใฝ่ปอง........เคียงคู่ครองเพียงสองเรา ไปสู่ห้วงแห่งฝัน.......เกี่ยวสัมพันไม่เปลี่ยวเหงา หนาวนั้นจะบรรเทา....และความเศร้าจะไม่มี ในโลกที่เราสร้าง........ลืมโลกร้างอันบัดสี ท่ามกลางมิตรไมตรี....เถิดคนดีจงนิทรา วันพรุ่งอรุณรุ่ง...........ค่อยคิดมุ่งปรารถนา ปลดปล่อยดวงวิญญาณ์...หลุดพ้นพันธนาการ หลับตานิทราเจ้า..........หัวใจเราเฝ้าขับขาน เพลงฝันกังสดาล..........กล่อมดวงจิตนิมิตเรา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
Lovings
เรไร เลิฟ 0 คน
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
Lovings
เรไร เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
3017
