23 กรกฎาคม 2550 19:43 น.
เรโกะจัง
ฉันนั้งมองดูรุ้งงามตา
ทำให้อยากรู้หนักหนา
อีกฝากหนึ่งของแพรรุ้งบนฟ้า
มันจะหน้าตาเป็นอย่างไร
ถ้าหากว่าเราเดินข้ามไปได้
บางทีเราอาจจะได้เห็น
สิ่งที่เราๆก็อยากจะให้เป็น
คืออยากจะเห็นโลกที่สีชมพู
อยากให้โลกนี้มีแต่รัก
และความสมัครสมานต์สามัคคี
อยากให้ทุกวันผ่านไปแบบไม่มี
สิ่งที่ผลาผาญชีวิตเหมือนเช่นทุกวัน
จินตนาการของเด็ก เด็ก
ตัวเล็ก เล็ก คนหนึ่งคนนี้
อยากจะเห็นแต่สิ่งดีดี
ให้มันเกิดกับโลกนี้ที่ปัจจุบัน
18 กรกฎาคม 2550 16:19 น.
เรโกะจัง
ด้วยรากหญ้า พลิ้วไหว ต้องสายลม
ถึงจะล้ม ก็ยังสู้ แรงลมไหว
เพราะต้นเล็ก เรียบลู่ ตามลมไป
จะหักได้ ต่อเมื่อเหยีบ กันจมลง
ถึงจมดิน ก็ยังงอก ขึ้นมาได้
ต้นเล็กไซร้ แต่แข็งแรง กว่าต้นใหน
ถึงจะเล็ก แต่ก็สู้ จนสุดใจ
ถึงล้มได้ ก็ลุกได้ เพราะทนทาน