ความลับ ความรัก

แทนคุณแทนไท

“ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์” 
ประโยคนี้ คงได้คุ้นชิน และหลายคนคงได้ซาบซึ้งด้วยตัวเองไปแล้ว
แม้บางคนยังอาจกำลังไขว่คว้าและแสวงหา บุพเพ คนที่ใช่ หรือคนที่รอ
เพื่อ...
สักครั้งจะได้ซาบซึ้งในรสรักนั้นบ้าง ตามประสาคนยังไม่เคยลิ้มรส
คำเล่าลือถึงความสุขและความหอมหวานของความรัก มักกระตุ้นความอยากให้คนไม่เคยได้พบพานอยากเดินทางเข้าไปค้นหา
ตรงกันข้าม...
เรื่องราวเลวร้ายเกี่ยวกับความรักมีมาให้เห็นทั้งรอบตัวและรอบข้างทุกเมื่อเชื่อวัน นี่ยังไม่นับรวมข่าวพาดหัวหนังสือพิมพ์หัวสีหัวซีด หรือสื่อทีวีที่เก็บมาเล่าขุดมาขยายกันอย่างสนุกเรตติ้ง
เมื่อพูดถึงความรักหากใครมาถาม  คงยากจะปฏิเสธว่ามิเคยตระหนักนึก (ระลึกหา)
ลองถามตัวเองว่า...
รักที่เรามีเป็นด้านสว่างหรือด้านมืดกันแน่
 
นี่ยังไม่รวมคนที่ยังไม่เคยมีความรักรัก คงได้แต่จินตนาการถึงความงดงามมากกว่าความมิดมืด
คงเพราะ...ไม่มีมนุษย์ตนใดในโลกใบนี้ ที่คิดถึงสิ่งที่ตัวเองรอคอยในแง่ที่ไม่งาม
ความฝันย่อมงดงามแต่ความจริงอาจเหมือนหรือต่างไปก็ได้ ใครจะไปรู้...
แต่ถึงอย่างไร... ความรักก็ยังคงเป็นความลับ ที่บุรุษและสตรีทุกคนหวังได้เป็น “โคลัมบัสผู้ค้นพบ” 
แต่... รักแต่ละรัก
ช่างมีรายละเอียด จุดเริ่มและจุดสุดสิ้น ที่แตกต่างกัน แยกได้เป็นหลายแสนล้านกรณีให้ได้พูดถึงกันไม่รู้จบ
แค่เพศสภาพ...
ความรักของสตรีว่ากันว่า แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับรักของบุรุษเพศ
นี่ยังไม่รวมความน่าอัศจรรย์ใจในเสน่ห์ของความรักในบุรุษกับบุรุษ หรือสตรีกับสตรี
ผู้อยู่ในจุดศูนย์เหวี่ยงเท่านั้นล่ะที่จะรู้ว่า เขาปรารถนาอะไร
หรือเป็นเพราะว่าความรักไม่ได้ต้องการความเหมือน แต่กลับต้องการความแตกต่างเพื่อเป็นส่วนเติมเต็มซึ่งกันและกัน
บางคู่จึงมีบางประการที่ผู้พบเห็นอาจชวนสงสัยว่า“รักได้อย่างไร” ??
นิยามของความรัก...
ไม่เชื่อลองถามเถอะกี่ใครต่อกี่ใคร ยากนิยามได้เหมือนหรือละม้ายใกล้เคียงกัน
นอกจากนิยามตลาด"รักคือการให้ การเสียสละ" ทำนองนี้อาจพบได้ตามเวทีนางงามมากกว่าฝาผนังในห้องน้ำสาธารณะที่บอกส่วนลึกและจิตวิญญาณดิบเถื่อนตามสัญชาตญาณอย่างคาดไม่ถึง*-*
บางคน (มักจะเป็นบุรุษเพศ) ขับเคลื่อนความรักไปพร้อมๆกับความใคร่และสุดท้ายเหลือแต่ความใคร่ ไม่ได้พบมหัศจรรย์ของความรัก ปล่อยให้เป็นความลับที่ค้นหาไม่พบกันต่อไป
เช่นกัน สตรีเพศ ที่คิดถึงความรักในนิยาย มักจะละเลยเสน่ห์ของสัญชาตญาณซึ่งนำพามนุษย์ให้ได้ค้นพบคำตอบของความรักว่ามีมากกว่าการดำรงคงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์ อาทิเช่น “บุตร” ผู้ถือกำเนิดเป็นหนึ่งในความรักที่สวยงามและผลผลิตจากสัญชาตญาณ
ไม่ว่ารักแบบไหนย่อมมีทั้งด้านมืดและด้านสว่างด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
ในโลกไร้พรหมแดน/โลกที่วิวัฒน์ / วัฒนธรรมการคิดความเป็นอยู่ แบบแผน และจารีตใหม่
ยิ่งค้นก็ยิ่งพบ ทั้งด้านมืดและด้านสว่างของความรักอีกทบเท่าทวี
ทั้งนี้ไม่ใช่เฉพาะเพศเท่านั้นที่แบ่งวัดความแตกต่างของรักแต่วัย และสภาพแวดล้อม รวมถึงประสบการณ์ก็ทำให้พฤติกรรมแห่งรักในแต่ละรักผิแผกแตกต่างกันไป
ความรักในวัยเรียนหรือรักแรกในวัยเยาว์ เป็นความรักที่เต็มไปด้วยความฝันและความสดชื่น บางกูรูอาจอธิบายว่าเช่นนั้นเพราะชีวิตมิมีอะไรให้คิดไปกว่า กิน อยู่และก็สนุกกับความลับของความรักที่ได้ค้นพบ แต่สำหรับผู้ค้นพบมักอธิบายว่า เนื่องด้วยรักยังมิได้แปดเปื้อนด้วยโมหะใดใดมากกว่า
แม้ว่าเด็กหลายคนโดนค่านิยมด้านมืดทำลายความสว่างของความรักเช่นเรื่องเล่าหรือเทพนิยายของวันแห่งความรักและภาระการพิสูจน์คุณค่าในวันสำคัญด้วยพรหมจรรย์ / โชคดีจึงอาจแค่ได้ลิ้มชิม แต่โชคร้ายอาจเสียอนาคตมีอีกหนึ่งชีวิตตามมานี่คือด้านมืดโดยแท้
อย่างว่าหละวัยที่เปลี่ยนไปจากเด็กเป็นหนุ่มสาว (ตามความเข้าใจ)ย่อมอยากเรียนรู้และใคร่พบอะไรต่อมิอะไรที่เป็นคำเล่าลือด้านสว่าง ว่าช่างสุขสดชื่น และงดงาม จนยอมตาบอดหูหนวกถึงด้านมืดที่มีให้พบให้เห็นอยู่ดาษดื่น
ในเช้าหนึ่งผมตื่นขึ้นมา
ผมพบความรักแรกของบิดามารดาผู้ให้เลือดเนื้อ ได้พบเห็นและเรียนรู้ความรักของสามีหนุ่มภรรยาสาวว่า
เป็นเช่นไร
ผ่านไปมิทันไรก็เริ่มเรียนรู้ความรักแรกแบบเด็กๆที่ใครๆ ว่า แต่เป็นความจดจำที่คิดถึงแล้วใจยังสั่นไม่หาย(ขณะเขียนยังสั่นเข้าไปถึงทรวง)
เมื่อล่วงสู่วัยหนุ่ม ความรักนอกห้องเรียนได้สอนและบอกเล่าความลับที่เร้นหลบอยู่ในหลายรูป หลายแบบ หลายรส
ขณะเดียวกันก็ได้เรียนรู้รักแบบสามีวัยกลางคนกับภายยาวัยสี่สิบล่วงไปพร้อมๆกัน
วันนี้...
แม้ความรักจะวิ่งผ่านเข้ามาในชีวิตมากมายบางครั้งมาเร็วดุจสายลมที่พัดมาจากมหาสมุทรในหน้าร้อน บางทีก็พริ้มพรมเหมือนรับลมอยู่บนหอคอยของประภาคารที่ไหนสักที่
บางรัก...
แค่ใช้ผมเป็นทางผ่าน บางรักหยุดทักทาย บางรักได้เสวนากัน บางรักได้ดื่มกินกัน บางรักถึงขนาดได้ร่วมกันสร้างสรรค์ปั้นฝันกันเลยทีเดียว
บางรัก...
กระทำต่อผม และมีไม่น้อยที่ผมกระทำต่อรัก
ผมจึงเป็นได้ทั้งผู้ได้ลิ้มชิมรส หวาน ขม สนุก รื่นรมณ์ และระทมไปพร้อมๆกัน
 
แต่ถึงอย่างไร...
เมื่อผมคิดถึงความรักผมมักขอบคุณความลับนั้น ความลับที่ทำให้ผมลงมือค้นหา
ความลับที่ทำให้ผมหัวเราะ ร้องไห้ ใจสั่นและใจสลายในหลายที
 
ความรัก...
ที่ผมมักคุยโอ่ว่า คือวาสนาฟ้า
เหตุผลนะหรือ  คงเพราะทุกความรักที่ผมได้พบเธอเหล่านั้นเหมือนนางฟ้า ที่ผมมีวาสนาได้เจอ
 
"คิดถึงเธอจัง วาสนาของฉัน" ผมมักเพ้อเจ้อเช่นนี้
“ที่รักของผม”
พบกันร้อยครั้ง มิเท่าทักทายกันหนึ่งหน...
ทักทายกันร้อยหน มิเท่าเสวนากันหนึ่งครั้ง...
เสวนากันร้อยครั้ง ไม่เท่าลิ้มชิมกันหนึ่งหน...
ลิ้มชิมกันร้อยหน มิเท่าหลับนอนกันหนึ่งครั้ง... 
หลับนอนกันร้อยครั้ง มิเท่าได้รักกันหนึ่งหน...
“รักกันร้อยหน มิเท่าได้ใช้ชีวิตด้วยกันเพียงหนึ่งนาที”
ฉันเห็นด้วยในบางอารมณ์ และค้านในบางที
ขณะเดียวกัน อยากปฏิเสธสิ่งที่เห็นด้วยและกอดรับสิ่งที่คิดค้านบ้างเหมือนกัน
หรือนี่....
คือความลับของความรัก ที่ฉันจะยังตามหากันต่อไป
"ที่รัก" ฉันรสจาบทกวีสำนวนนี้แด่เธอทั้งหลาย
"บางเธอที่ฉันพบ กับความรักที่ไม่มีบังเอิญ"
 
ฉันได้พบเธอแล้วความรัก
บางเธอมาทายทักแล้วเลยผ่าน
เพียงเสี้ยวแห่งส่วนรัตติกาล
จารึกเนิ่นนานในความจำ
 
นำมา ทั้งส่วนสุขและส่วนเศร้า
เหลือไว้ ในรูปเงาที่หวานฉ่ำ
นี้แหละ วาสนาที่เนาว์นำ
ขอบคุณสำหรับโอกาสที่วาดมา
 
...๑...
ฉันพบ บางเธอของบางใคร
บ่อยไป ปล่อยใจละไมหา
บางเธอ ที่คิดถึงยามเหว่ว้า
บางเธอ เต็มปรารถนาของบางเรา
...๒...
บางเธอ เป็นตัวแทนของความดี
บางเธอ ยินดีกับความเหงา
บางเธอ โศกเศร้ากับรูปเงา
บางเธอ นิจเนาว์ แต่ความรัก
...๓...
บางเธอ สดใสไร้เดียงสา
บางเธอ ทรมา และทุกข์หนัก
บางเธอ สุขสวย และพร้อมพรัก
บางเธอ ประจินต์ประจักษ์ประเจิมใจ
...๔...
บางเธอ งดงามและน่ารัก
บางเธอ คุ้นนัก และน่าใคร่
บางเธอ รู้จัก และรู้ใจ
บางเธอ ชิดใกล้แต่ไกลกัน
...๕...
บางเธอ อ่อนหวานปานดอกไม้
บางเธอ อ่อนไหวจนใจสั่น
บางเธอ ออดอ้อนทุกคืนวัน
บางเธอ นิรันดร์ ในความดี
...๖...
บางเธอ ให้และเสียสละ
บางเธอ ถือพันธะและหน้าที่
บางเธอ บูชิตตั้งจิตพลี
บางเธอ มีแต่ใจที่งดงาม
...๗...
บางเธอ นำสดชื่นคืนรู้สึก
บางเธอ เร้าส่วนลึกนึกหวาดหวาม
บางเธอ เป็นประจักษ์ของรักงาม
บางเธอ เป็นความประหลาดนัยน์
...๘...
บางเธอ เศร้าเศร้า ในความสุข
บางเธอ ทบทุกข์ ไร้ความหมาย
บางเธอ คว้างเคว้ง ในเดียวดาย
บางเธอ ผ่อนคลายทุกเรื่องราว
...๙...
บางเธอ เหมือนฟ้าอุษาสาง
บางเธอ เช่นเดือนว้างของคืนหนาว
บางเธอ เฉกเม็ดฝนที่หล่นพราว
บางเธอ ก็ดุจดาวสกาวใจ
...๑๐...
ฉันพบ บางเธอจนเพ้อฝัน
บางเธอนั้นอยู่นี่หรืออยู่ไหน
เธอผู้นำความดีมาดาลนัยน์
ก่อนจะจากฉันไประหว่างคืน
...๑๑...
เสมือนมาเสี้ยมใจให้รู้จัก
สอนปรารถนาความรัก ให้รินรื่น
เติมหวัง พลังใจ เป็นไฟฟืน
ก่อนจะตื่นมาพบกับความจริง
..๑๒...
นี่ ! บางเธอ ของบางใครไปไหนหรือ
บางใครถือ บางเธอ เผลอบางสิ่ง
บางใจรัก บางใจหวง จึ่งทวงติง
อย่าทอดทิ้ง บางใจ บางใครเลย
...๑๓...
คนตามหาบางใครไปไหนหนอ
ไยปล่อยใจ บางใจรอหนอใจเอ๋ย
หรือว่าไร้เยื่อใยใจเจ้าเอย
แท้แล้วเธอมิเคยรู้สึกนั้น 
อะไรทำให้เราพบกัน
เป็นคำถามซึ่งคนที่พบความรู้สึกพิเศษนั้นแล้วเท่านั้นที่จักนิยามเป็นรสเป็นรูปได้
แม้ถึงว่า บางเธอ บางคน และบางใคร ที่ได้พบ
ยากจะมีแม้สักคู่สัมพันธ์เดียวที่อาจรู้สึกตรงกันและให้นิยามถึงเหตุผลที่เราได้พบได้ทำนองเดียวกัน 
แต่ไม่ว่า เพราะเหตุอะไร ที่ทำให้รู้สึกถึงบางเธอบางใจหรือรู้จักบางคนและบางใคร
แต่เมื่อได้พบและรู้สึกแล้ว คงยากที่ปฏิเสธได้ว่ารู้สึกนึกคิดถึงความอับโชคและความลำเอียงของวาสนาฟ้า ได้หายไปจนหมดสิ้น
.....
รักแรกพบ
เพียงตาสบซาบซึ้งตรึงความหมาย
มนต์ความไม่เคยมีก็คลี่คลาย
ทนเหงาไว้เจียนตายก็หายพลัน
รักกูลเกื้อ
ก่อจากความช่วยเหลือมิเบื่อผัน
ส่งผ่านม่านรัศมีที่พลีปัน
หาใช่สิ่งมหัศจรรย์เกินเข้าใจ
รักใกล้ชิด
เกินทนพิษความห่างที่ขวางไว้
เพียงใกล้กายก็คล้ายละลายใจ
แล้วจะรักกันไหมถ้าไกลกัน 
รักไซเบอร์
เก็บไปหลงละเมอ จนเพ้อฝัน
สลับกลับเป็นหนาวเย็นเมื่อเห็นกัน
เมื่อความจริงสิ่งนั้น แค่ฝันไป
รักสงสาร
อาจสุขผ่านความดีที่พลีให้
จนเมื่อเลยล่วงผ่านกาลนานไป
ให้รักสุขอย่างไรถ้าใจตรม
รักตอบแทน
ยอมให้แม้นแสนฝืนสุดขื่นขม
หลอกตนเองหลอกคนอื่น ขืนอารมณ์
น่านิยมยิ่งนักรักหลอกลวง
รักเพราะให้
เพียงได้ความเอาใจใส่อย่างใหญ่หลวง
เหมือนเห็นค่าคนรักจนปักทรวง
แท้แค่คิดตักตวง ลวงว่ารัก
รักชื่นชม
เริ่มจากความนึกนิยม เป็นพื้นหนัก
พ่ายพลังดูดดึงตรึงใจภักดิ์
เมื่อนานไปก็จัก ประจักษ์ใจ
รักลวงตา
หลงในมนต์มายาน่ารักใคร่
รู้ทั้งรู้อยู่หรอกเขาหลอกใช้
ยังปักใจศรัทธามายาลวง
รักรูปลักษณ์
เหมือนรู้จักคนรักอย่างใหญ่หลวง
ทั้งรูปร่างทางท่า ประดาปวง
แต่เกลากลวงยิ่งนัก รักรูปกาย
ไม่พบรัก
ก็จะยังแน่นหนักกับความหมาย
ว่าจะยังคงเหงา แทบขาดใจ
ทุกข์จะเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อมีรัก!!!
สำนักกวีบุศรินทร์ / พระจันทร์นี้ ที่ ๒๙ เมษาย์ ๕๖ / แทนคุณแทนไท
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน