หมอกจาง
เช้าวันหนึ่ง เจ้าหัวตื่นขึ้นและพบว่าตัวเองเกยตื้นอยู่ตรงพงหญ้าริมลำธาร
ฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้นะ- มันนึก และเมื่อพยายามลุกขึ้น มันลุกขึ้นไม่ได้เสียแล้ว
มันพบว่าท่อนล่างตั้งแต่คอลงไปนั้นหายไป
..
ใครคงตัดฉันออกมาจากลำตัว และทิ้งลงน้ำให้ลอยจนมาถึงตรงนี้เป็นแน่ – มันคิด
จากเช้า จรดสาย เจ้าหัวมันนอนนิ่งอยู่กับที่ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีกับชีวิต
มันยังคงมีตา มีหู มีปาก มีจมูกเอาไว้หายใจ แต่มันไม่สามารถทำอะไรมากไปกว่านั้น
ที่สำคัญ มันคิดถึงลำตัวจับใจ
มันเคยรำคาญเรื่องนั้นเรื่องนี้ของเจ้าลำตัว
รำคาญท้องที่ชอบปวดบ่อยๆ รำคาญหัวเข่าที่ชอบเคล็ดขัดเวลาวิ่งเร็วๆ
บางครั้งก็รำคาญม
1409
1
0
หน้าส่วนตัว
