เกริ่น ลมกรรโชกต้นฤดูเดือนตุลา กระชากพาใบไม้ให้ปลิวล่อง หอบบางใบบอบบางอย่างช่ำชอง มาก่ายกองถมทับลงกับดิน ใบเจ้าเคยเชิดชูสู้กระแส เจ้ามีแค่แรงรั้นกระสันสิ้น มาริอ่านต่อต้านงานกบิล เจ้าจึงดิ้นด่าวดิ่งทิ้งใบโปรย เขาเหิรฟ้ามาเด็ดใบสะบัด กราดกำจัดกลางเสียงครวญเจ้าหวนโหย เอาลมวนจากฟ้ามาบาดโบย แล้วจากไกลไปโดยสดุดี เหมือนไม่เห็นราคาคุณค่าใบ เหมือนชิงชัยชิงชังทั้งทั้งที่ พายุครอบครองท้องฟ้าหลายนาที อย่างย่ำยีย่ามใจไม่อาวรณ์ เพราะร่ำร้องล้มเผด็จเหน็ดอนาถ เพราะต้องฟัดฟันฟาดมิอาจถอน เพราะต้องการเชิดหน้าในนาคร เพราะริดรอนอำนาจอาจเปลี่ยนแปลง เพราะไม่เห็นใบไม้ในสายตา จึงเข่นฆ่าไปบ้างช่า