เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

นิทานข้างห้อง...นอน (ตอน หนูเป็นสาวแล้วแต่เขายัง)

ชมพูภูคา J.


วันวัยเยาว์ของเราแล่นฉิวติดจรวด
หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป
เราผ่านหน้าร้อน หน้าฝน หน้าหนาว มาด้วยกัน 3 รอบ
บางปีไม่มีหน้าหนาว  แต่เราก็ถูกจับใส่เสื้อกันหนาวสีสวยด้วยกันทั้งคู่
(หมายถึงฉันกับโก้)  จนแล้วจนรอดพ่อแม่ก็ยังไม่เข้าใจลูก ๆ 
ของพวกเขาอยู่ดี  และบางครั้งความหวังดีก็แฝงด้วยยาพิษ
จำได้ว่าพอพ้นสายตาของพวกท่าน  ฉันก็แทบจะถอดเสื้อไหมพรม
ตัวนั้นทิ้ง  ก่อนจะเก็บเอามาใส่อีกครั้งในตอนเย็นก่อนกลับบ้าน
แน่นอน  ฉันกับเขาใจตรงกัน  เราเกลียดเสื้อกันหนาวเข้าไส้
โดยเฉพาะสีสันลวดลายเดียวกันเป๊ะแบบนี้  ช่างโหดร้ายสิ้นดี
เราไม่ใช่ฝาแฝดที่พ่อแม่ต้องจับแต่งตัวให้เหมือนกัน
แล้วเราก็ตัวโตเกิ				
 1711    0    0