keekie
ฉันเป็นเพียงผู้หญิง ดิน ดิน ...
ที่ถูกตัดสินให้โบยบินขึ้นฟ้า ...
แต่ในสำนึกมิเคยลืมถิ่นที่มา ...
สองเท้าสองขายังคงเรี่ยระติดดิน ...
เขาเอาปีกมาติดที่หลังฉัน ...
ผลักดันสร้างฝันให้โผผิน ...
ระหกระเหินจากแผ่นพื้นผืนแผ่นดิน ...
ออกโบยบินสู่เหนือพสุธา ...
ปีกที่เขามอบให้ ...
สีสวยใสแต่หาใช่ปีกนางฟ้า ...
มันเป็นปีกคู่แข็งแกร่งแห่งปักษา ...
สู้ ทน ฟัน ฝ่า ลม ฝน ... ลำพัง ...
ฉันออกทะยานโลดแล่น ...
ยามใดขาดแคลนสิ้นความหวัง ...
แม้เหนื่อยล้าจวนเจียนหมดกำลัง ...
ฉันคงยังต้องบินต่อมิอาจท้อใจ ...
หวังไว้วันหนึ่ง ...
วันซึ่งบินถึงจุดหมาย ...
สุดกำลังใจ