สวยงามและแผ่วพริ้ว
ลิ้วลอยมาจากไหน
โบกโบยบินไปบนฟากฟ้าสีคราม
พร้อมความงามที่ซ่อนเก็บไว้ภายใน
และฉันจะเฝ้าถนอมเธอไว้ให้นาน
ฉันมิยอมให้เจ้าบอบช้ำต่อไป
รู้มั้ยว่าใจฉัน รักเจ้าหนักหนา เจ้าปีกผีเสื้อ...
เธอเขียนไว้เมื่อ 18 ก.ย. 2544 , 23:04:30 น
สำหรับฉัน การรักใครสักคน เป็นเรื่องแสนยาก แต่เธอรู้ใหมว่า การให้ฉันตัดใจ
ลืมคนที่เคยรักนั้นยากกว่า อย่างเช่นในค่ำคืนนี้ ในขณะที่เธอกำลังอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น
ในอีกขอบฟ้าแสนไกล เธอจะรู้ใหมว่า ฉันยังนั่งอยู่ตรงที่เก่า...ตรงที่ที่เราเคยพบกัน
ฉันนั่งอ่านจดหมาย และข้อความแห่งความรู้สึกในวันเก่าเก่า ที่เธอเคยส่งมาให้
ซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้
2610
8
0
หน้าส่วนตัว
