แม้เมื่อมองขอบฟ้ายามค่ำคืน อาจมืดมิด แต่ถ้ามองดีๆก็จะเห็นก้อนเมฆเลือนลาง คุณเคยสังเกตไหม ฉันนี่แหละเป็นก้อนเมฆเหล่านั้น วนเวียนไปมาตามวัฎจักรไม่จบสิ้น วันนึงก็เป็นสายฝนโปรยปราย วันนึงก็เป็นไอน้ำ ทุกๆวันฉันจะรอคอยเพื่อให้สุริยาเลือนลับไปจากท้องฟ้า เพื่อที่เขาจะได้ออกมาเฉิดฉาย เขามิอาจเทียบเท่าสุริยาหรอกนะ อาจจะเล็กกว่า อาจจะมีแสงน้อย แต่เขาก็ยังใจดี ยังพยายามที่จะส่องแสงไปให้ทั่วถึง ส่องแสงให้คนที่เดิมตามถนนได้เห็นทาง ส่องแสงให้ปลาในน้ำได้ออกมาเล่น แสงของเขาเย็นๆแต่อบอุ่น ไม่ได้ร้อนแรงแผดเผา เขาส่องแสงลงมาถึงฉันที่ล่องลอยไร้จุดหมาย แสงของเขาทำให้ฉันที่ดู เรือนลางแทบไม่เห็น เปลี่ยนเป็นริ้วสีข
906
1
0
หน้าส่วนตัว
