...เสียงคลื่นซัดสาด.... ...มองเห็นไกลสุดขอบฟ้า.... ...มีทะเลทุกเวลา...แต่บางทีไม่มีเธอ.... เสียงร้องทุ้ม...นุ่ม...และเสียงกีต้าร์...ลอยตามลมที่พัดเข้ามาทางหน้าต่าง... พร้อมเสียงคลื่นซัด.... เอ...นี่ฉันกำลังฝันอยู่....หรือป่าวนะ...??? ...คลื่นซัดหาฝั่ง... เหมือนใจร่ำคร่ำครวญหา... ...จากกันไปตามเวลา... จากกันให้เธอสุขใจ... ฉันงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมา....เผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน... สี่ทุ่มแล้ว....อ้าว...ฝนตกนี่ โปรยฝนปลิวเปียกพื้น เพราะฉันไม่ได้ปิดหน้าต่าง... แต่ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร... ฉันพร่ำบอก...ให้เธอเข้าใจ...เพราะรักจริงจริง... รักคือการให้...ฉันให้