หน้าส่วนตัว
๏ เมื่อรากหยั่ง ..ดินชุ่ม...คลุมราก..ต้น
ใบที่วน..สู้ลม..ก็พรมมั่น
ปรับตัวเป็น ฝอยกระเซ็น..เส้นเล็กนั้น
เพื่อฝ่าฟัน พายุลม...อันถ่มกระเซิง...
เปรียบประดุจ..มนุษย์เรา..ในนาวา
คลื่นลมกล้า....พายุร้าย...ร่ายสุดเหลิง
ถูกคลื่นโยน...โจนกล้า...ท้าชั้นเชิง
มิรู้หลบ...จะยืนเบิ่ง...จะบอกใคร
ก็โยนตัวตามคลื่นลมอันพรมพร่ำ
คลื่น และ ลม จะกระหน่ำ ..สักเพียงไหน
ก็ก้มหน้า..งุดงุด มุดน้ำไป
หวังให้โผล่ขี้นใหม่...ไกลคลื่นลม
แต่เปรียบสน ทนไสว...เห็นใบแกว่ง
รับลมแรง รับลมแย้ง ได้ทุกหน
อยู่ที่การ...เปลี่ยนปรับ.
163
0
0
