แมงกุ๊ดจี่
ลมหนาวพัดมาคราหนึ่ง แค่วูบเดียวเท่านั้น
แต่ในหัวใจนี้กลับรู้สึกเจ็บแปลบ ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง
ซึ่งไม่ห่างจาก โต๊ะทำงานหนัก...ฉันเป็นอะไรไปนะ...
ผ่านไป 5 นาทีฉันยังคงเหม่อมองนอกหน้าต่างอยู่อย่างนั้น
เสียงผู้ใหญ่ที่ฉันรักและเคารพเท่าหนึ่งเปิดประตูเข้ามา
พร้อมเสียงทักมาตามสายลมเย็น ๆ ที่พัดนั่น
"หนูมะกรูดทำอะไรจ๊ะ" ท่านถามฉันด้วยคำพูดที่อ่อนโยนเสมอ
"สวัสดีค่ะ อาจารย์มาตอนไหน? หนูไม่เห็นรู้เลย" ฉันยกมือไหว้ ผสมกับหน้าตาตื่น ๆ
"ก็มาทันตอนที่เหม่อ พอดี อะไรกันหัวใจหายเหรอ?" ท่านเย้าฉันอีกแล้ว
อย่างเคย แต่ไม่เคยได้คำตอบที่ถูกใจสักที
"ถ้าหายก็คงดีสิคะ อยากให้หายเต็
1290
4
0
หน้าส่วนตัว
