กระต่ายใต้เงาจันทร์
ตีสองกว่าใกล้ตีสามแล้วสิน่ะ แต่เหมือนยังคงได้ยินเสียงผะแผ่ว แว่วเหมือนเสียงสะอื้น ของทะเล ที่ยังคงอ้อยอิ่งในอ้อมกอด
ในราตรีแห่งค่ำคืน ผู้คนหลับสบาย แต่ใครจะรู้บ้างอาจมีหลายคนที่นอนไม่หลับ กลไกมนุษย์ ความคิดซับซ้อน คงเหมือนท้องทะเล ที่บางครั้งเรียบสงบ
สักพักมีคลื่น มาเป็นระรอก บางทีเหมือนไม่มีแต่กลับแอบแฝงอยู่ใต้ผิวน้ำรอจังหวะ ที่ถาโถมกระหน่ำซ้ำเติมอย่างไม่รู้ตัว
ทะเล ให้อะไรหลายอย่าง ความเงียบสงบ ความบ้าคลั่ง เหมือนคลื่นรอเวลาปะทุ คงเหมือนอารมณ์คน ที่เปลี่ยนไปมาตลอดเวลา แต่เวลานี้ อารมณ์ฉัน เหมือนท้องทะเลที่สงบ
1415
0
0
หน้าส่วนตัว
