เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

โง่ที่จะรักและวิ่งตาม

สมัยตอนเป็นเด็ก จำได้ว่าในวิชาพละศึกษา คุณครูสั่งให้เราวิ่งรอบสนามกันคนละ 20 รอบ เพื่อจับเวลาของแต่ละคน แถมยังมีรางวัลมาล่อใจอีกด้วยว่า ใครเข้าเส้นชัยได้คนแรกจะมีคะแนนพิเศษเพิ่มให้ 
       พอเริ่มออกสตาร์ท ฉันก็สังเกตเห็นเพื่อนหลายคน พยายามจะเบียดตัวเองขึ้นมาอยู่แถวหน้าสุด เพื่อที่จะได้เปรียบคนอื่นในช่วงออกตัว แล้วพอครูบอกว่าวิ่งได้เท่านั้นแหละ เพื่อนหลายคนของฉันก็วิ่งปรู๊ดออกไปแบบไม่คิดชีวิต ส่วนฉัน - โน่น วิ่งอยู่หลังสุด 
ไม่ได้ช้าเพราะเหนื่อย หรือเพราะวิ่งไม่เก่ง แต่ฉันกำลังรู้สึกสนุกสนานกับการวิ่งจับเวลาซะเหลือเกิน เพราะฉันวิ่งไป- คุยไป กับเพื่อนซี้รู้ใจแบบไม่สนเวลา ฉันสนใจความสนุกสนานระ				
 1075    2    0