เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

สงคราม โรงงาน

กวีบ้านไร่

บรรยากาศการเลี้ยงฉลองที่ยังไม่สิ้นไอแห่งความอาวรณ์ คิดถึงกัน ที่คราเคล้ากับบรรยากาศดุจดังมิตรแท้และครอบครัวเดียวกัน แต่วันนี้ต้องตื่นขึ้นมาพร้อมเรี่ยวแรงที่หายไปกับความเมาเมื่อคืน เสียงนาฬิกาปลุกแทรกขึ้นตรงโซนประสาทหูที่มันมีอำนาจทะลุทะลวงถึงโซนประสาทส่วนกลาง ให้ชายหนุ่มรูปงามดุจดังพระสังฃ์ นอนกลิ้งสามตลบ แล้วตกเตียง ก่อนจะเดินหน้าเสียๆ ลุกจากเตียง แล้วพูดว่า
 “ขอบคุณครับคุณเตียง  ดีนะคอไม่หัก”
“หา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! นี่อีก 15 นาทีแปดโมงเช้า นาฬิกาบ้าไมปลุกเอาปานนี้ “
แล้วเขาก็รีบจัดแจงอาบน้ำแต่งตัวราวกับออกศึกสงคราม เสียงแปรงฟันรัวยังกะยิงปืน เสียงน้ำกระทบร่างเหมือนดังน้ำตกริมทาน ดัง 3-4				
 1902    0    0