คีตากะ
โดยท่านอนุตราจารย์ชิงไห่
รวบรวมจากวารสาร
หัวใจที่ถ่อมตนคือหัวใจที่ว่างเปล่า
ปราศจากสิ่งกีดขวาง
ไม่มีอัตตา ไม่มีความหยิ่งทะนง
ไม่มีที่ใดจะพึ่งพิง
เฉพาะเมื่อมันว่างเปล่าเท่านั้น
มันจึงจะรับเอาสิ่งที่มีค่า
ซึ่งหัวใจที่มีสิ่งอื่นอยู่เต็มเปี่ยม
มิอาจรับไว้ได้
เราทุกคนเป็นนักโทษด้วยกันทั้งสิ้น
ไม่มากก็น้อย
บางคนถูกขังในตึก
ในขณะบางคนถูกยึดติด
ด้วยความคิดของเขา
นี่แหละคือข้อแตกต่าง
การถูกขังอยู่ในตึกเป็นเรื่องง่ายที่สุด
และยังพอมีความหวังอยู่มาก
แต่ถ้าถูกขังด้วยความคิด
ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกลับเป็นอิสระ
เราถูกขังด้วยความคิดที่โง่เขลา
ความไม่รู้หรือความโลภ
ความโกรธและความหลง
1431
2
0
หน้าส่วนตัว
