เราอิ่มเอิบหัวใจได้เปี่ยมสุข จนลืมทุกข์ที่คล้ายหลายกระแส จวบพยาธิ์ในท้องร้องงอแง จำเป็นแก้ความหิวต้องลิ่วจร กลับศาลาธรรมวิลาสอย่างรีบเร่ง ท้องตึงเต็งทำท่าหนังตาหย่อน ทั้งอาศรมอร่อยร่วมรวมบ้านกลอน เสร็จสรรพตอนบ่ายกว่าจึงคลาไคล อาทิวาชักชวนทุกถ้วนหน้า คนเดินช้าก็ถาม..จะไปไหน.. ..ลิงหนอลิงมิจำทำได้ไง.. ..ฮ่วย !!.. แล้วไผสมองทดทุกบทความ.. เดินคล้อยหลังหน้าง้ำเหมือนช้ำอก แดดนรกผ่าวผิวร้อนล้นหลาม เหงื่อหยดติ๋งเสื้อผ้าพาเปียกลาม ต้วมเตี้ยมตามพรรคพวกซวกซวกเดิน
36
0
0
หน้าส่วนตัว
