+++++++วาเลนไทน์+++++++++++ ชั้นเดินออกมาที่หน้าบ้าน แล้วก้อต้องชะงัก เพราะดอกไม้ที่วางอยุ่หน้าบ้าน ชั้นม่ะยักกะรุ้น๊าาา ว่าบอยจาโรแมนติกเหมือนกัน ชั้นนั่งยิ้มน้อยยิ้มหญ่ายกะดอกไม้ที่ได้มา...."นี่ ๆ ๆแกคิดว่าดอกไม้นั่นอ่ะเปนของครัยห๊าา นั่งยิ้มอยุ่ได้" แปร่ว ๆๆ เมื่อเสียงของพี่อ้น(พี่ชายจอดยุ่งของชั้นเองล่ะ)ดังมาก่อนตัวซะอีก "ม่ะยักกะรุ้น๊าา...ว่าพี่อ้นทามรัยแบบนี้เปนด้วย" "เออน่ะ!!รีบไปโรงเรียนเห่อะ...ไป๊ ๆ ๆ" "ไล่ยังกะน้องเปงมู๋เรยนะไอ้พี่คุนอ้น" สายจนได้ๆ ชั้นมาช้าแล้วนะ แต่ทามมัยบอยยังไม่มาอีกล่ะเนี้ยย "น้องคะน้อง... น้องช่วยเอาดอกไม้ไปหั้ยพี่บอยได้ไหมอ่ะนะคะน้อง" ชั้นต้อ