เคยเฝ้าถามตัวเองเสมอๆว่า ชีวิตมีความสุขดีพอแล้วใช่ใหม มีพร้อมทุกอย่างดีแล้วใช่ใหม แต่คำตอบที่ได้ก็ยังคงเป็นคำตอบที่ยังหาจุดสิ้นสุดไม่ได้สักที เพราะสิ่งที่พวกเราหลายคนพึงมีด้วยกันแทบทั้งนั้น ก็คือความพอใจที่ไม่มีวันสิ้นสุด หรือความไม่รู้จักพอ เรายังคงไขว่คว้าหาสิ่งมาปรุงแต่งชีวิต
อยู่ตลอดเวลา พอในวันหนึ่งหยุดใจมองสิ่งต่างๆรอบตัว ก็ค้นพบความสุขเล็กๆน้อยๆที่เคยมองข้ามไป ความสงบ ความสวยงามของธรรมชาติที่มันเห็นอยู่เจนตาแทบทุกวัน แต่ในวันที่เราเร่งรีบกลับไม่เคยเห็นทุกสิ่งทุกอย่างสวยงาม
แต่เมื่อวันใหนสั่งใจให้หยุด และพิจารณากับมันกลับเห็นบางสิ่งบางอย่างดูเป็นพิเศษขึ้น เจ้านกน้อยตัวนั้นอาจบินมาทัก
2408
2
0
หน้าส่วนตัว
