เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

รักฤาจะกับมา...ถ้าได้แต่รอ

บุญหนัก

รัก…ฤาจะกลับมา ถ้าได้แต่รอ

ยังไม่ทันสว่างดี ฝนก็รินสายโปรยปราย ลงมาท่ามกลางท้องฟ้าสีเลี่ยมเล้ แลดูเหมือนไม่ค่อยเต็มใจจะสว่างสักเท่าไหร่ ได้กาแฟอุ่นหนึ่งแก้ว ออกมานั่งรับลมเย็นที่พัดมาผะ…แผ่ว…อยู่ริมระเบียงปีกไม้บนชานเรือน วันนี้คงไม่มีพระสงค์ออกมาบิณฑบาตร เหมือนอย่างเคย คงจะเกรงว่าฝนจะเทกระหน่ำลงมากระมัง แสงแดดยามชามตรู่ เริ่มสาดสายแทงฝ่าก้อนเมฆทะมึน ให้ค่อยๆเลือนหาย ท้องฟ้าเริ่มมีแสงอำพรรณอ่อนๆ ถึงกระนั้นเม็ดฝนก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดโปรยสาย ยังคงอ้อยสร้อยปล่อยสายเอื่อย…เอื่อย แรงลมยังคงรักษาระดับ พัดพริ้วแผ่ว ในเวลานี้คงทำให้ใครหลายๆคนรวมทั้งฉันมีความรู้สึกเหงาขึ้นมาจับใจ อากาศเย็นฉ่ำกำลังดี				
 508    1    0