เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

นายเพื่อนเรา

คุณชายใจน้ำแข็ง

มีเพียงความทรงจำเก่าๆที่จางๆ  เมื่อเดินมาถึงตรงที่ ที่คุ้นตา    สายลมโชยอ่อนๆพากลิ่นลีลาวดี มาต้องจมูก มองไปรอบๆ มีไม้หินอ่อนตัวเก่าที่เคยนั่ง ที่ยังคงสภาพเก่า อยู่ใต้ต้นลีลาวดี  ทำให้นึกถึงเรื่องราวต่างๆขึ้นมาอีกครั้ง
           ในตอนนั้นผม....ตั้ม เด็กอายุ 13 ที่ชอบมาวิ่งเล่นในสวนลีลาวดีกับเพื่อน จนมาได้พบกับ เด็กผู้ชายผมบางสีน้ำตาลทอง ที่นั่งอยู่ตรงไม้หินอ่อนเก่าๆตัวนั้น ผมวิ่งตามเพื่อนๆไปไม่ทันเลยอยากจะพักสักครู่ หันมาพบแววตาที่ดูเหงาๆของเด็กชายคนนั้น จึงเข้าไปถามด้วยความรู้สึกที่จริงใจ ว่า “ทำไมมานั่งอยู่คนเดียวล่ะ” เด็กคนนั้นมองหน้าผม แล้วเงียบไป ผมจึงไม่อยากจะถามต่อ แต่พอกำลังจะเดินก็ม				
 866    0    0