อีกาไร้รัก
ผมจำได้ว่าวันนั้นผมทะเลาะกับแม่ อย่างรุนแรงจนทำให้อารมณ์ตอนนั้นผมฉุนเฉียวอย่างขีดสุด จนหาที่ระบายไม่ได้ จนต้องมาระบายกับรถจักรยานคันโปรดของผม แล้วก้าวเดินออกไป โดยไม่หันมามาองว่าแม่ผมนั้น(มารู้ตอนหลัง)น้ำตาได้ไหลอาบเต็มสองแก้มของหน้าตาอันโศกเศร้าของแม่ผม
แต่ก็มี[u]เธอ[/u]ค่อยๆดึงจักรยานคันนั้นขึ้นมา พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า"กลับไปขอโทษแม่ เถอะ จะถูกจะผิดอย่างไน เราก็เป็นลูกนะ ควรขะกลับไปขอโทษเขาเสียเถอะ"
แต่ด้วยทิฐิอาไรบางอย่าง ทำให้ผมไม่ได้กระทำอยางที่[u]เธอ[/u]ร้องของไว้
[indent]ตัดเข้ามาตอนวัยรุ่น[/indent] เริ่มมีเพื่อน เริ่มต้องทำอาไรซักอย่างเพิ่อให้ได้การยอมรับในสังคม เริ่มแต่งต
960
0
0
หน้าส่วนตัว
