เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

กรุณาอ่านเรื่องนี้ในความสงบ(...สัญญา...)

กวีปกรณ์

ดึกแล้ว นาฬิกาตั้งโต๊ะยืนยันกับความมืดและการทักทายของเหล่าดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์น้อยใหญ่ ดาวเทียม ฯลฯ ด้วยการลงท้ายตัวเลขที่บอกนาทีด้วยตัวอักษรย่อภาษาอังกฤษว่า pm ข้อมือของผมยังคงเคาะแป้นพิมพ์ตามจังหวะของคำแต่ละคำ การกระทำเหล่านั้นเป็นไปตามคำสั่งของสมองและความชำนาญจากการฝึกฝนสนทนาทางโปรแกรมแชทบนอินเทอเน็ตบ่อยครั้งสมัยเรียนมัธยมต้น 

	ถ้วยชาที่ตั้งใจจะอยู่เคียงข้างแล็บท๊อบของผมกำลังเย็นลงอย่างรวดเร็ว คล้ายกำลังหลับไป เนื่องจากขี้เกียจอยู่เป็นเพื่อนแล๊บท๊อบที่กำลังทำงาน จึงพยายามขับไล่ความอุ่นของชาในถ้วยให้เย็นชืดลง จนเป็นสาเหตุให้ผมไม่หยิบยกมันเพื่อดื่มชาที่ไร้ความอุ่นและเสียรสชาดอร่อยไปเพื่อจะได				
 2702    1    0