กวีปกรณ์
แล้วดวงอาทิตย์ก็จำเป็นจะต้องอำลาหน้าที่แห่งวันไป งานที่แสนหนักทำให้เจ้าอาทิตย์ล้าเหลือทีก่อนจะตกลงมาเป็นละอองฝนเล็กน้อย จ้าวจันทร์ที่อยู่อีกฟากหนึ่งของโลกได้เดินสวนกับเจ้าอาทิตย์โดยไม่พูดอะไร นอกจากเพียงรอยยิ้มซีดจางเพื่อเป็นการกล่าวลาและรับหน้าที่แห่งค่ำคืนนี้อย่างเกียจคร้าน
เหล่าดาวน้อยใหญ่ต่างรู้ดีถึงความหนักหนาของภาระในแต่ละวันที่เจ้าอาทิตย์จำเป็นต้องแบกรับ จึงพยายามกระพริบแสงด้วยแรงเท่าที่ตัวเองมีเพื่อเป็นกำลังใจให้แก่เจ้าอาทิตย์ จะมีเพียงจ้าวจันทร์นี่แหละที่ยังทำไม่สนใจ คืนนี้อากาศเย็นกว่าทุกวันด้วยฝนที่หลั่งออกมาจากความเหนื่อยเหน็ดของเจ้าอาทิต