เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

ราตรีมฤตยู

ตัวป่วนกวนใจ

หลังจากผมใส่ชื่อผู้ใช้  และรหัสแล้ว นิ้วก้อยของผมสัมผัสลงที่ปุ่ม enter หน้าแป้นคีย์ 
ตามปรกติแล้วส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยจะล็อคเอ็นล็อคอินสักเท่าไหร่ ในการท่องเวปยามราตรี 

	เวปไซด์ต่าง ๆมีผลุบมีโผล่ขึ้นมาอย่างดาษดื่นเหมือนดอกเห็ด 
บางเวปเปิดเข้าไป แต่ยังไม่ได้อ่านก็ออกอาการเออเร่อก่อนซะแล้ว 

บางเวปไม่เปิดอ่านแต่ก็เปิดมาให้ดูเองแบบจะจะโจ๋งครึ่ม 
ถ้าดูเฉย ๆ คงไม่เป็นไร แต่ถ้านิ้วคุณเผลอกดเข้าไปละก็ ยุ่ง
เปอร์เซ็นต์ความเสี่ยง ที่คอมจะเดี้ยงสูงมากทีเดียว

	เวปที่ผมสนใจเปิดดูแทบจะนับจำนวนเวปได้ 
ที่ไม่สนใจก็เยอะบางเวปเข้าไปครั้งเดียวก็เกินพอ 
มีแค่ห้าหกเวปที่เข้าบ่อย 
และมีแค่ สองสามเวปเท่า				
 1294    5    0