ที่สถานีขนส่ง คนไม่ค่อยเยอะนัก อาจเป็นเพราะพวกเขาเดินทางกันไปตั้งแต่วานนี้ ฉันเดินตรงดิ่งไปซื้อตั๋วรถ มองอย่างแน่ชัดว่า ซื้อตั๋วไม่ผิด .. ผิดล่ะแย่เชียว ปกติ ตอนที่ไปด้วยกันกับเขา เขาจะเป็นคนซื้อตั๋ว แต่ฉันเคยเดินตามนะ ไม่รู้ว่า วันนี้จะเมารถหรือเปล่า ถ้ามีอาการเมารถล่ะ แย่แน่ อืมม ! ยาแก้เมารถ ที่เขาซื้อให้ตั้งแต่คราวก่อน อยู่ซุกในกระเป๋า อีก 15 นาที รถจะออก ทานเสียก่อน..จะดีกว่า กันพลาด จะได้ไม่มีใครเฮ.. ฉันนั่งแถวที่สองด้านหลังคนขับ ชิดกระจก คนที่นั่งข้าง ๆ เป็นผู้ชายผิวขาวใส่แว่นถือโน๊ตบุคมาด้วย งานคงเยอะ ฉันเห็นเขาเปิดเครื่องทันที ที่มานั่งเรียบร้อย สิ่งยิ้มให้สักนิดก็ไม่มี