แก้วประเสริฐ
อทิสมานกาย ๔๔
ทั้งสามต่างหยอกเย้าด้วยมธุรสวาจากันและต่างชี้ชวนกันนั่งชมท้องฟ้าในเวลา
ข้างขึ้น สิบสี่ค่ำ ดวงจันทร์ที่ส่องแสงสกาวนวลสดใสพร่างพรายเต็มไปด้วยดวง
ดาวที่ปลายขอบฟ้าอยู่นั้น ทั้งสามต่างนั่งเบียดเสียดเคียงคู่กันก็ต้องมีอันสะดุ้งและ
ต่างถอยออกห่าง เมื่อได้ยินเสียงเรียกจาก เจ้าแสงสีพร้อมกับคำขอโทษของมันว่า
..... นายครับ ตอนนี้ผมได้ข่าวมาจากเจ้าป่าเจ้าเขาให้ลูกน้องมารายงานว่า พรุ่งนี้
แล้วที่ทางการขนไม้เถื่อนมาขึ้นที่ท่าน้ำริมโขงนั้นจะเริ่มทำงานกัน แต่การขนย้าย
นั้นจะเปลี่ยนเส้นทางใหม่จากที่กำหนดไว้เดิม
ท่านให้คนของท่านไปติดตามด