...เขามายืนอยู่ข้าง ๆ โดยที่ไม่รบกวนสมาธิของฉันแม้แต่น้อย ...ฉันเหลือบเห็นเขายืนหลับตา สูดลมหายใจยาวลึก ...ราวกับว่า เขาเองก็เช่นกัน กำลังนึกย้อนกลับไป ... " ผมให้ลุงชุ่มเป็นคนดูแล นายเปี๊ยกลูกชายของลุงชุ่มก็ช่วยดูแลต้นไม้ด้วยครับ " ...ฉันหันไปมองเห็นลุงคนหนึ่ง ที่ยืนเอามือประสานกันไว้อย่างนอบน้อม ส่งยิ้มมาให้ ... " ที่นี่เปลี่ยนไปไม่มาก ยังคงสภาพเดิมไว้ คุณดูตรงนั้นสิครับ ฝีมือคุณปลูก " ... แก้วเจ้าจอม ดอกสีขาวละออ พุ่มนั้น ฝีมือของฉันเองหรือ ..." ความจริงแล้ว ตอนนั้น มือเล็ก ๆของคุณมีแผลพองตั้งเยอะ " ...ฉันพลอยขำไปด้วย ถ้าเป็นจริงตามที่เขาเล่า ...ฉันคงเก้กังพอดู ฉันแอบหงายฝ