ลูกหว้า
ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครทราบว่าคนอย่างเรา-เรา
จะบ้าได้ขนาดนั้น มานั่งคิด-คิดดูแล้วช่างน่าขำทำไปได้นะเรา
ยัยบ๊องส์เอ๊ย
มันเป็นเหตุการณ์เมื่อปีที่แล้วช่วงเปิดเทอมเดือนมิถุนา
มันเป็นช่วงที่พวกเราปีสุดท้ายออกทัวร์นาเม๊นฝึกงาน
เพื่อชิมลางในการทำงานในอนาคตอันใกล้...
เราก็เป็นนิสิตที่ได้ไปลองงานที่แห่งนึง..ไปรูจักรุ่นน้องที่เขาเทียบ
มาเรียนปีเดียวกับเรา..เราในตอนแรกไม่ได้คิดอะไรหรอก
คือเพื่อนสาวไปฝึกที่เดียวกับเขา.เราไปรับเพื่อน..
เพื่อนเราคนี้ก็แอบชอบแล้วอีตานั่นก็แบบว่าชอบมาชวนเพื่อนเราคุย
เพื่อยเราก้อนำเรื่องเขามาเล่าให้เราฟังเสมอ..
จนเหมือนว่าเรารูจักกันงั้นแหละ จำได้หมดว่