เช้าวันอาทิตย์ที่แสนจะอบอุ่น เจ้าหนอนอ้วนกัดกินใบไม้ใบต้นดอกชบาอยู่ในสวนของน้องนิ้ง หย่อยจริ๊ง จริง กร๊วบ ๆๆๆ เสียงกัดกินใบไม้แม้จะแสนเบา แต่เจ้านกกางเขนตัวเล็กๆที่เพิ่งบินมาเกาะบนกิ่งชบาก็ตะแคงหัว ซ้าย-ขวา มองหาอาหารด้วยสายตาหิวกระหาย เอ๊ะ! เสียงหนอนกินใบไม้นี่ เจ้านกกางเขนคิดในใจ อยู่ไหนนะ หิวก็หิว ตั้งแต่เช้าเรายังไม่เจอหนอนซักตัวเลย หิวจนตาลายแล้วนะนี่ ไปไหนหมดนะนกน้อยคิดในใจและเริ่มหงุดหงิดมันยืนกระสับกระส่ายอยู่บนกิ่งไม้ที่เจ้าหนอนอ้วนหลบอยู่ ส่วนเจ้าหนอนอ้วนพอรู้ตัวว่าถูกค้นหามันหลบอยู่ใต้ใบชบาใบใหญ่และคิดในใจว่า เมื่อไหร่เจ้านกใจร้ายจะไปซะทีนะ เดี๋ยวเกิดได้ยินเสียงร้องจ๊อกๆของท้องเรามิแย่หรือนี่ เจ้าหนอนอ้วนเริ่มกระวนกระวายใจ เพราะตั้งแต่เมื่อวานที่มันกระดุ๊บ กระดิ๊บมาถึงต้นชบาก็เล่นเอาล้าแล้ว และตอนนี้เป็นช่วงที่มันต้องกินอาหารเพื่อที่จะตุนเอาไว้ให้มากที่สุด และแล้วเมื่อนกกางเขนตัวน้อยมองหาหนอนอ้วนไม่เจอมันจึงตัดสินใจบินจากไปด้วยความหิวโหยและผิดหวัง พร้อมทั้งส่งเสียง จิ๊บๆๆๆไปตลอดทาง หนอนอ้วนพอรู้ว่าเจ้านกกางเขนบินจากไปแล้วมันรีบออกมาจากหลังใบไม้และเริ่มต้นกัดกินใบไม้ ใบแล้ว ใบเล่า มันช่างกินไม่รู้จักอิ่มเสียที กร๊วบๆๆๆๆหย่อย อ่ะ และในที่สุดเจ้าหนอนอ้วนก็ต้องใช้เวลานอนหลับอย่างยาวนาน มันต้องถักใยเพื่อเข้าไปแปลงร่าง มันถักใยล้อมรอบตัวมันอย่างแน่นหนา ซึ่งเราเรียกมันว่าดักแด้และห้อยต่องแต่งอยู่กับกิ่งเล็กๆของชบาสีเหลือง เช้าวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดน้องนิ้งตื่นแต่เช้า วันนี้อากาศสดชื่นจริงๆน้องนิ้งซึ่งอยู่ในชุดกระโปรงติดกันสีชมพูกระโดดหยอยๆอยู่ในสวนดอกไม้หน้าบ้านและเหลือบไปเห็นต้นดอกชบา ต้นโปรดของแม่ออกดอกสีเหลืองเต็มต้นจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ สวยจังเลย พูดพลางก็เอื้อมมือไปแตะกลีบชบาเบาๆ แต่ เอ๊ะ! น้องนิ้งชงักเมื่อเห็นมีอะไรห้อยอยู่กับกิ่งเล็กๆของต้นชบา ตัวอะไร? เนี่ยด้วยความสงสัย น้องนิ้งจึงเอามือไปจับดู ดักแด้ซึ่งไม่ไหวติงเมื่อถูกมือสัมผัสจึงเกิดการขยับตัว ว๊าย!...อุทานด้วยความตกใจ และกระโดดถอยหลังออกมาอย่างรวดเร็ว พอตั้งตัวได้ก็ออกวิ่งหน้าตื่นไปรายงานแม่เรื่องตัวประหลาดทันที แม่จ๋า... อะไรกันลูก วิ่งหน้าตื่นมาเชียวแม่เล็กรีบละมือจากการล้างจานชามอยู่ในครัว หันมาถามลูกสาว หนูไม่รู้มันเป็นตัวอะไรค่ะ หนูเห็นมันห้อยอยู่ที่กิ่งชบา หนูลองจับดูรู้สึกมันนิ่มๆและดิ้นด้วยขณะที่เล่าน้องนิ้งก็ทำท่าทางประกอบไปด้วยซึ่งแม่เล็กก็อดขำท่าทางตื่นเต้นของลูกสาวไม่ได้ จึงยิ้มและพูดขึ้นว่า คงป็นดักแด้ละมัง อะไรคือดักแด้คะน้องนิ้งแหงนมองหน้าแม่แล้วคว้าจับมือแม่พาจูงออกไปให้เห็นกับตา นี่ไงคะน้องนิ้งชี้ให้ดูดักแด้ ใช่ดักแด้จริงๆด้วยแม่บอกพร้อมอธิบาย "ดักแด้เนี่ยเมื่อก่อนมันเป็นตัวหนอนจ้า พอมันมีอายุได้ประมาณ 15-20 วันมันก็จะเป็นดักแด้ ช่วงเป็นตัวหนอนมันจะลอกคราบ 4-5 ครั้งและแต่ละครั้งตัวมันก็จะใหญ่ขึ้น และมันก็จะแปลงร่างเป็นผีเสื้อต่อไป" ผีเสื้อหรือคะแม่น้องนิ้งรู้สึกทึ่งมากๆ แล้วอีกนานไหมคะแม่มันจีงจะกลายเป็นผีเสื้อ โดยปกติดักแด้จะไม่เคลื่อนไหวตัวและไม่กินอาหาร ประมาณ 7-10 วันจ๊ะ ดักแด้จะเปลี่ยนรูปร่างจนเป็นตัวเต็มวัยมีรูปร่างเหมือน พ่อ แม่แล้วก็จะเจาะรังออกมาเป็นผีเสื้อ งั้นหนูก็จะรอดูจนกว่ามันจะออกมาเป็นผีเสื้อนะคะน้องนิ้งหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องเห็นเจ้าผีเสื้อตัวนี้แน่นอน ถ้าลูกอยากเห็นก็ต้องหมั่นมาดูค่ะน้องนิ้งรีบพยักหน้ารับทันที งั้นวันนี้ เราก็ไปทานข้าวกันได้แล้ว ไปค่ะ ว่าแล้วก็จูงมือน้องนิ้งชวนเข้าบ้าน เพราะข้างนอกอากาศเริ่มร้อนแล้ว เช้าวันนี้น้องนิ้งอยู่ในชุดกางเกงสีเขียวอ่อน เสื้อยืดเพ้นท์ผีเสื้อน่ารักตรงหน้าอกด้วย และวันนี้น้องนิ้งรู้สึกตื่นเต้นเพราะคงถึงเวลาที่ผีเสื้อจะออกจากรังเสียที เธอจึงตื่นแต่เช้าแล้วรีบเดินลงสวนทันที น้องนิ้งมายืนอยู่ใกล้ๆที่ดักแด้ห้อยตัวอยู่ และจ้องเขม็ง ทันใดนั้น อึ่ย แสบตาจังเจ้าผีเสื้อกำลังโผล่หัวออกจากรังและรู้สึกถึงความจ้าของแสงสว่างที่มากระทบตา มันค่อยๆโผล่ออกมา ออกมาและมาเกาะอยู่บนรังของมันในที่สุด ปีกของมันมีสีเหลืองอมเขียวและดวงตาสีหม่นๆ แม่จ๋า แม่เร็วๆผีเสื้อออกมาแล้วน้องนิ้งตะโกนเรียกแม่ไปและกระโดดหยอยๆไปด้วย ผีเสื้อสีอะไรจ๊ะแม่เล็กรีบเดินมาหาลูกสาวตัวน้อย และเข้ามาชื่นชมผีเสื้ออยู่ข้างๆ สีสวยมากเลยค่ะแม่น้องนิ้งยังชี้ให้ดูและยังมีอาการตื่นเต้นไม่หาย สีสวยเหมือนชุดลูกเลยนะจ๊ะ จริงๆด้วยพูดแล้วก็ก้มดูกางเกงตัวเอง เอาล่ะ เดี๋ยวผีเสื้อมันก็จะเริ่มอาหารแล้ว อาหารของผีเสื้อเป็นยังไงเหรอคะแม่ ก็พวกน้ำหวานจากเกสรดอกไม้และพวกที่เป็นของเหลวๆน่ะค่ะ ผีเสื้อจะมีอายุประมาณ 14-15 วัน สีก็จะซีดและเริ่มวางไข่ 4-5 วันจากนั้นมันก็จะตายพอพูดมาถึงตอนนี้แม่เล็กจึงชวนน้องนิ้งเข้าบ้าน ไปเถอะค่ะ อากาศเริ่มร้อนแล้ว ไปทานข้าวกัน มัวแต่ตื่นเต้นวันนี้ทานข้าวสายล่ะพูดแล้วจูงมือลูกสาวเข้าบ้าน ล้างมือก่อนนะจ๊ะเมื่อเห็นน้องนิ้งเตรียมเข้านั่งประจำที่ ค่ะ น้องนิ้งรีบปฏิบัติทันที พอผ่านเรื่องน่าตื่นเต้นแล้วจึงรู้สึกหิว วันนี้มีแกงจืดตำลึง ของโปรดลูกด้วยนะ และนี่ผัดเปรี้ยวหวานแม่เล็กขยับจานเข้าไปใกล้ๆน้องนิ้ง สองแม่ลูกทานข้าวและคุยกันอย่างมีความสุข อาหารมื้อนี้ดูจะเอร็ดอร่อยสำหรับน้องนิ้งเหลือเกิน
25 กุมภาพันธ์ 2552 12:51 น. - comment id 104032
เล่าได้น่ารักมากเลยค่ะ แต่ขอติงตรงท่อน ว๊าย!...อุทานด้วยความตดใจ" ^ ^ ^ พิมพ์ผิดพิมพ์ใหม่ได้นะคะ..แจ้นเอง....อิอิ
25 กุมภาพันธ์ 2552 13:05 น. - comment id 104033
ชอบลุ้นตอนที่จะกระดื๊บๆๆ ออกมาเป็นผีเสื้อคะพี่แจ้น ตอนเด็กๆ จะชอบมาก เดี๋ยวกลัว เดี่ยวก็อยากจับ อิอิ เขียนได้น่าตืดตามมากค่ะพี่แจ้น อยากเป็นผีเสื้อแล้วจิยัยแบม จะได้บินไปหาพี่สาว
25 กุมภาพันธ์ 2552 13:54 น. - comment id 104036
สวัสดีอ่ะค่ะ แจ้นเอง..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ... ขอบคุณมากค่ะ ที่มอบความรู้สึกดีดีและอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้ ทะเลดาว..ขอบคุณจากใจค่ะ.... ทะเลดาว มาอ่านเรื่องสั้นของแจ้นเอง น่ารักดีค่ะ...แต่!!!ก็แอบยิ้มในคอมเม้นท์ของพี่โคลอนเค้าอ่ะค่ะ...พี่โคลอนเค้าตาไวจริงแฮะ ^-^....
25 กุมภาพันธ์ 2552 15:05 น. - comment id 104041
ว้า ว่าจะมากินข้าวกับน้องนิ้งสักหน่อน แต่อาหารไม่โปรดเลย กลับบ้านดีกว่าค่ะ อิอิ เล่าได้น่ารักมากเลยค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2552 16:38 น. - comment id 104043
คุณโคลอน ขายหน้าจังเลยเน๊อะ แก้ไขแล้วน๊า ขอบคุณกับคำชมค่ะ ปลื้มมาก หุหุ คิดถึงนะ สบายดีหรือเปล่า
25 กุมภาพันธ์ 2552 16:49 น. - comment id 104044
น้องแบม ว่าแล้วน้องเราอยากเป็นผีเสื้อ จะอึ่ยต้องตัวโตๆน๊าถึงจะบินไกลๆได้ อิอิ วันก่อนลงไปรดน้ำต้นไม้ล่ะ แล้วต้นโป๊ยเซียนล้ม ก็เลยโดนหนาม โป๊ยเซียน ไม่นึกว่าจะมีพิษสงมากมาย ปรากฎว่าพอตกกลางคืนมือบวมเป่งเลย ปวดด้วย รุ่งเช้าเลยต้องไปหาหมอ เก๊าะเลยเกงาน พอไม่มีอะไรทำ เห็นผีเสื้อบินไป มา ก็เลยได้ เรื่องนี้แหละ ว่าแต่แบมอย่าเป็นผีเสื้อเลยนะ พอวางไข่เสร็จมันก็ตาย เป็นแบมต่อไปดี กว่า อิอิ คิดถึงนะจ๊ะ
25 กุมภาพันธ์ 2552 16:54 น. - comment id 104045
คุณทะเลดาว ดีใจที่แวะมาทักทายกันค่ะ อยากให้อ่านแล้วสนุกๆค่ะ ทุกวัน บ้านเมืองเรามีแต่เรื่องเครียดๆ เห็นมั้ยคะ เวลาพิมพ์ผิด จะได้แอบยิ้มๆเพราะความหมายเปลี่ยน หุหุ ขายหน้ารอบสอง อิอิคงหลายรอบล่ะมั้งนะ อย่าลืมแวะมาอีกนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2552 16:58 น. - comment id 104046
คุณกานต์ ไม่บอกล่วงหน้าล่ะคะทำเอาอดข้าวเลย เมนูสั่งได้ค่ะ คนนี้แม่ครัวเอกเชียวนะคะ อาหารน้องนิ้งรสจืดชืดค่ะ คุรแม่ก็ทานไม่ลงเหมือนกัน อิอิ ขอบคุณค่ะที่แวะมา ชอบจังเวลาใครชมว่าสนุก อิอิ
25 กุมภาพันธ์ 2552 21:11 น. - comment id 104051
พี่แจ้นคะ น่ารักคะ เขียนได้น่ารักมาก เคยจับหมอนตัวเขียวอื๋อๆๆที่ต้นยี่โถค่ะพี่ ตัวโตเท่าหัวแม่โป้ง โห อ้วนๆมากๆ เอากำใส่มือไพล่หลังไปให้พี่ๆดู พี่สาว ร้องกรี๊ดดดด ลั่นบ้าน ฉางน้อยโดนไล่ทุบด้วย 555 แถมไล่เราไปล้างมือใหญ่เลยคะ แต่.. น่ารักจะตายไป หนอนอ้วนๆ ตัวเขียวๆ
25 กุมภาพันธ์ 2552 21:31 น. - comment id 104052
น้องฉางน้อย ดีใจจังเลยที่ฉางน้อยชอบ แต่...ว่าเวลา จับหนอนอ้วนได้อย่ามาใกล้พี่นะ นั่นน่ะกลัวที่สุดแล้ว ถึงขั้นร้องไห้เลยล่ะ ฮือ ฮือ ถ้าชอบเรื่องน่ารักๆแบบนี้เดี่ยวมีมาอีก อย่าลืม มาอ่านล่ะ คิดถึงนะจ๊ะ
26 กุมภาพันธ์ 2552 16:01 น. - comment id 104070
โคลอน ก็พิมพ์ตกๆหล่นๆประจำเลยค่ะ ซ้ำร้ายมีขาดๆเกินๆอีกตะหาก เขียนมาอีกเยอะๆนะคะ อยากอ่านเรื่องสั้นสำนวนน่ารักๆใสๆ แบบนี้เยอะๆ
27 กุมภาพันธ์ 2552 10:51 น. - comment id 104111
ผมอ่านแล้วชักอยากทำตัวกระดุบๆมั่งจัง 555 อ่านแล้วรู้สึกสดชื่นจัง เฮ้อ อยากเขียนได้แบบนี้มั่งจัง การได้อ่านตัวหนังสือที่มีชีวิตนี่สุขใจจัง
27 กุมภาพันธ์ 2552 23:00 น. - comment id 104131
คุณโคลอน หลังจากที่พิมพ์ผิดแล้ว แก้ไขได้ทำเอาโล่งใจค่ะ ช่วงลงกลอน และเรื่องสั้นใหม่ๆ พิมพ์ผิดก็ไม่รู้ จะแก้ยังไงช่วงนั้นนอนไม่หลับเลยค่ะ จะถามก็ไม่รู้จะถามใคร ชอบจริงป่ะ เคยแต่งนิทานให้น้องสาวตอนทำ อ.3 น่ะค่ะเดี๋ยวหาวัตถุดิบก่อน จะแต่งเรื่องใหม่มาให้อ่าน ตั้งกะมาทำงานการเมืองชักจะเลือนๆไปหมดแล้ว ว่างๆกลับมาร่วมฉลอง 110ปี อำเภอแม่จันมั้ย จัดวันที่ 8 มีนาวันเดียวค่ะ คิดถึงนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 23:07 น. - comment id 104132
คุณรักษ์บุญ เสาวณีย์ ยินดีที่รู้จักค่ะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ แรกๆกลัวจะไม่มีคนอ่านซะอีก ชักมีกำลังใจแล้วซีคะ อ่านคอมเม้นท์คุณแล้ว คุณคงเขียนเรื่องแบบนี้ไม่ยากเลย ดูเป็นคนใสๆด้วยซ้ำไปค่ะ หวังว่าคุณจะแวะมาเยี่ยมอีกนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2552 07:06 น. - comment id 104133
ขอบคุณนะครับ คุณแจ้นเอง ที่ให้กำลังใจ ผมเขียนงานแนวหนักๆ แต่พอเห็นแนวเขียนของคุณแจ้นเองแล้ว บอกเลยว่า นายแน่มาก 55555 มันสดชื่นบอกไม่ถูก (คือผมเป็นคนเครียดไง) อยากอ่านงานเขียนคุณอีกเยอะๆหน่อย ช่วงก่อนวันที่4 มี.ค.ผมยังนี่อ่านได้ แต่หลังจากนั้น คงเปิดเน็ตอีกทีก็วันที่20 โน้นล่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ขอบคุณที่ทำให้ยิ่มได้ หัวเราะด้วย5555 รักษาสุ๘ภาพนะครับ
28 กุมภาพันธ์ 2552 12:59 น. - comment id 104136
น่าจะเล่านิทานเก่งนะเนี่ย เห็นภาพหนอนเคี้ยวกร๊วบๆเลย ปล ทางเหนือเป็นจะได๋ ทางนี้ร้อนตับแลบจ้า
28 กุมภาพันธ์ 2552 20:13 น. - comment id 104142
คุณยา เชื่อแล้วล่ะว่าร้อน เห็นเหงื่เม็ดเป้งๆเลยอ่ะ เหนือก็ร้อนจ้า แสบจมูกด้วย หมอกควันคลุมพื้นที่หมดเลย จาชวนมาเที่ยวก็กลัวอันตรายนะเดี๋ยวเป็นโรคทางเดินหายใจ ปีที่แล้วต้องคาดผ้าปิดจมูกด้วย อีกไม่นานต้องเตรียมหามาแจก ชาวบ้านแระ นิทานเพิ่งแต่งได้ไม่กี่เรื่อง บางเรื่องยกให้เขาแล้วไม่เอาคืนค่ะ เรื่องเล่านิทานพอได้ค่ะ แค่หลอกเด็กๆ555 ทำไมเอารูปหน้ากากมาหลอกในhi5 ด้วยจ๊ะ น่ากลัวออก อึ๋ย
7 มีนาคม 2552 17:12 น. - comment id 104275
ป้าแจ้นนนน อิอิ นิ้ง น่ารักเนาะ เหอๆๆ -0-
18 มีนาคม 2552 07:02 น. - comment id 104344
แสดงว่า รายการนายแน่มากนี่ ดังมากมาย อันเดียวกันไหมหว่า อิอิ
28 มีนาคม 2552 09:57 น. - comment id 104465
คห.19 คุณ 4444 ไม่เข้าใจค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ