พี่เล่าว่า

คนสุดท้อง

พี่เล่าว่าพี่มีครอบครัวและมีลูกมีความพันผูกมาก็หลายปี
แต่ว่าวันนี้ตัวพี่ขอเล่าว่ามีน้ำตาแห่งความจริงเพราะพี่ทิ้ง
ทุกสิ่งจริงเป็นเรื่องนิ่งที่ยาวนานคือมีบาปที่ระรานทั้งสองฝ่าย
เพราะพี่เป็นผู้ชายที่ไร้ค่าชอบตีด่าหน้าเมียแสนเพลียนัก
ความจริงเพราะพี่รักผู้หญิงอีกหนึ่งคนที่มีเจ้าของเพียงแต่
หญิงนั้นเคยเป็นที่หมายปองของพี่อดีตมาและเธอมีค่าเป็น
ถึงเมียพี่เชียวนะจะบอกให้แต่ชีวิตพี่กลับกลายมาแต่งงาน
ทิ้งกันไปแปดปีก่อนจนพี่นี้มีครอบครัวที่สั่นคลอนพี่จึง
นอนบอกตัวเองคิดถึงเธอแล้วพี่ก็หาเบอร์โทรติดต่อเธอ
ทุกคืนวันจนตัวพี่ต้องถึงขั้นหย่าร้างกันในเวลาที่ผ่านมา
แต่ตัวเธอกับมีค่าให้พี่ชมเป็นที่สมและหมายปองแต่ตัว
เธอก็บอกกับพี่ให้อย่างน่าปองว่าเธอลองคบกันอยู่ไม่
ได้แต่งงานพี่จึงมีทางเลือกให้กับเธอถึงสองหนว่าคนอย่าง
พี่ไม่ยอมตรมแย่งของคนอื่นมาเชยชมแบบนี้อย่างแน่นอน
แต่เพราะเป็นคำวอนของตัวพี่สั่งใจให้โทรหาและบอกเธอ
ให้รับเมตตาพี่แต่พอมาถึงวันนี้พี่กลับมีฤดีรักเขาเต็มล้นทรวง
แต่คำลวงของเขาไม่เป็นจริงเพราะเขาไม่ได้ทิ้งหรือวิ่งเพื่อ
แยกทางเพียงแต่เขามีเงางานที่ต้องจากกันอยู่ไกลแล้วตัวพี่
จะต้องทำอย่างไรถึงจะใช้ชีวิตที่ดีไม่ต้องถูกใครมาตีว่า
แย่งของเขาโดยที่เราไม่ต้องเสียความรู้สึกพี่นั่งนึกถึงน้องจึง
ขอเล่าเผื่อจะเป็นทางออกที่บางเบาพี่ไม่เศร้าไม่เจ็บไม่ปวดใจ
ขอให้น้องคนสุดท้องช่วยเล่าไปเผื่อมีใครจะช่วยใจของพี่พ้นทางตัน