..เรื่องเล่า เจ้าแมวเหมียว..

ฉางน้อย

" ห๋า..พี่วาจะไปเที่ยวเหรอ หลายวันเชียว "
ฉันทำตาโต พลางอุทานเสียงดังลั่นทำให้อาหารเม็ดรสโปรดหล่นลงพื้น
บางส่วนก็ยังคงเต็มปาก แต่ฉันไม่สนใจมันอีกต่อไปแล้ว
" นี่แน่ะ..ผั๊วะ..บอกว่า เบาๆ " 
พี่เหมียว แมวรุ่นป้า เพื่อนร่วมชายคาของฉันตบหัวฉันจนหัวแทบคมำโขกกับพื้นปูน
" ก็ป้า เอ๊ย ชั้นน่ะ แอบได้ยินเขาคุยกันนี่นา" พี่เหมียวยังคงพูดต่อไป
" ไม่นะ ไม่..ฉันไม่ให้พี่วาไปนะ " ฉันรู้ พี่วารักฉันมาก
ถ้าพี่วาไปเที่ยว ใครจะมากอดฉัน หอมแก้มฉันล่ะ 
ฉันนั่งคิด นอนคิดแทบทั้งคืน นอนไม่ค่อยหลับ
บางทีก็เผลอนอนเอาเท้าก่ายหน้า(ผาก)ซะด้วยซิ อิอิ 
พี่วาชอบเรียกฉันว่า " เจ้าตัวเล๊ก " 
ขณะเดียวกันพี่วาก็สอนให้ฉันเรียกป้าแมวแก่ๆที่ชายคาเดียวกันว่า 
" พี่เหมียว " ทั้งๆที่ฉันอยากเรียกป้า ใจจะขาด อิอิ
อ่อ คุณผู้อ่านคะ หนู เอ๊ย ฉันเป็นแมวเด็กผู้หญิงค่ะ อายุราวๆ3ขวบกว่านิดๆ กำลังซนเลยทีเดียว
ฉันเป็นแมวสามสีค่ะ ไม่รู้ประวัติความเป็นมาของตัวเองสักเท่าไหร่นักหรอกคะ
ฉันไม่รู้สายพันธ์เดิมของฉันเป็นพันธ์อะไรกันแน่ 
แต่พี่วาชอบบอกว่า ฉันเป็นพันธ์...พันแข้งพันขาค่ะ อิอิ
ยิ่งถ้าฉันถามย้ำพี่วามากๆว่า ตัวเล็กของพี่วา เป็นพันธ์อะไรกันแน่
พี่วา ก็จะตอบว่า พันธ์ทาง.. ทางใครทางมัน ยังไงล่ะค่ะ ดูพี่วาตอบซิคะ
ฉันชอบดื้อ ชอบซนให้พี่วาปวดหัวเล่นบ่อยๆบ้างก็ปีนที่สูงๆ 
บางทีก็กระโดดขี่หลังพี่วาซะงั้น ฉันชอบอ้อนพี่วา
หากวันไหนพี่วาดุฉัน ฉันก็จะทำงอน น้อยใจ เอาสองเท้าข้างหน้ามาตะกายกางเกงยีนส์พี่วา จนพี่วาต้องยอมคุยกับฉันดีๆ
หรือบางทีพี่วาแกล้งไม่พูดกับฉัน ทำเป็นไม่เห็นฉันในสายตา 
วันนั้นฉันก็จะไปงับๆๆ เอาฟันงับน้องของฉัน 
อ่อ ลืมบอกไปว่า พี่วาซื้อตุ๊กตาน้องมอร์มาเป็นเพื่อนเล่นกับฉันด้วยนะคะ พี่วาบอกให้พาน้องไปนอนด้วย 
แต่ฉันก็แปลกใจ ทำไมน้องไม่ยอมคุยกับฉันสักคำ
 เอาแต่นอน นั่งแล้วก็ยิ้มๆ ฉันชวนคุยด้วย น้องก็เงียบ
ฉันชอบนอนซุกหน้ากับน้องมอร์ บางทีก็งอนพี่วาก็มางับๆน้องมอร์นี่หละคะ
 เธอไม่เถียง ไม่ร้องสักแอะ สะใจฉันล่ะ อิอิ
บางวันฉันซนปีนที่สูงๆ ทำของหล่นบ้างตกบ้าง
 พี่วาก็บอกว่าจะนำฉันไปส่งวัด ไปปล่อยที่วัด
โอ.. ไม่นะ ต่อไปนี้ฉันจะไปเป็นแมววัดแล้วเหรอนี่ 
ไม่นะ พี่วาคงไม่ใจร้ายกับฉันใช่ไหมคะ 
....................................
ตอนเช้าๆเมื่อพี่วาตื่นนอน ฉันก็จะไปนั่งรอพี่วาหน้าห้อง 
หากวันไหนเธออกมาสายนัก ฉันก็จะตะกายสองขาหน้าแกร่กๆๆ อยุ่อย่างงั้น 
จนพี่วารำคาญ เธอจึงยอมเปิดประตูให้ฉันเข้าไปเยี่ยมเยียนเธอได้
ตอนแรกฉันตกใจกะเจ้าตัวอะไรก็ไม่รู้อยู่ในห้องพี่วา
ตาโต ตัวก็โต๊โตกว่าฉันอีกแน่ะ ขนสีน้ำตาลเข้มด้วยล่ะ
เจ้าตัวนั้นจ้องมองฉันตาไม่กระพริบเชียว 
ฉันก็ทำท่าขู่ฟ่อใส่ซิคะ ใครจะยอม 
ท่าทางของฉัน ทำให้พี่วาหัวเราะ เธอบอกว่า 
นั่นเป็นตุ๊กตาที่พี่วากอดนอนทุกคืนๆต่างหาก
 ฉันเลยย่องๆไปด้อมๆมองๆยังไม่ไว้ใจเจ้าตุ๊กตาของพี่วามากนัก 
ก็พี่วาบอกนี่ อย่าไว้ใจอะไรให้มากนัก
เมื่อพี่วาตื่นแล้วทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย 
ฉันก็จะวิ่งจู๊ดไปแย่งที่งประจำของพี่วา 
เก้าอี้ตัวเดิมของพี่วา เพราะฉันรู้ เดี๋ยวพี่วาก็มีขนมให้ฉันได้อิ่มท้องยามเช้าๆ
แต่พี่วาชอบเอาเปรียบฉัน เพราะพี่วา มีแก้วอะไรด้วยก็ไม่รุ้ใบเบ้อเร่อเลย 
ฉันเคยชะโงกหน้ามองดูน้ำข้างในแก้ว เห็นเป็นน้ำสีน้ำตาลๆด้วยล่ะ
ฉันแอบสูดกลิ่นห๊อม หอมด้วย ฉันเหลียวซ้ายแลขวาไม่มีใครมา
เสร็จฉันละ แอบเอาลิ้นเลีย ว๊า..ขมปี๋เลย ไม่เห็นหร่อยตรงไหนเลย
พี่วา บอกฉันว่า นั่นเป็น กาแฟ แต่ก็อร่อยสู้ขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ ไม่ได้หร๊อก 
เชื่อฉันซิ ฉันจะประจบพี่วากินหนมปังทุกเช้าๆก็อร่อยนี่นา 
พี่วาก็ใจดี แบ่งกันคนละครึ่งกับฉันด้วยล่ะ
แต่ป้าเหมียวกินของพวกนี้ไม่เป็น เธอจะเมินหน้าหนีเลยล่ะ
แมวอะไรก็ไม่รุ้ เชยเป็นบ้า อิอิ
เอ่ยชื่อป้าเหมียว เอ๊ย พี่เหมียวแล้วขอนินทาเธอสักนิดนะคะ 
เธอชอบกินแล้วนอนๆๆค่ะ ตอนนี้เริ่มลงพุงด้วยซิคะ พุงออก อิอิ 
ถ้าพี่วาเอานิ้วไปจิ้มแหย่พุงป้าเหมียว เธอก็จะถอยหนี 
ถ้าพี่วาไม่ยอมเลิก ป้าเหมียวก็จะเอาฟันงับเบาๆที่นิ้วประมาณปรามว่า
อย่ามายุ่งกับเอวของชั้นนะ ชั้นจั๊กจี้ อิอิ 
หรือถ้าป้าเหมียวรำคาญมากๆเธอจะกระโดดหนีขึ้นไปนอนบนคานสูงๆของตัวบ้านคะ (เมื่อก่อนฉันเคยได้ยินแค่ว่า สาวใหญ่ขึ้นคาน 
แต่มาวันนี้ฉันเห็นกับตาตัวเองแล้วว่า แมวก็ขึ้นคานได้เหมือนกันนะ อิอิ )
ฉันรู้.. พี่วาไม่กล้าตามป้าเหมียวไปบนนั้นหรอก 
พี่วา กลัวความสูง เอ๊ย พี่วา กลัวขึ้นคาน อิอิ 55555
......................................
วันหนึ่งมีเจ้าแมวหนุ่ม(เหลือ)น้อยจากต่างถิ่นมายื่นไมตรีให้ฉัน
ฉันเหรอก็ตอบรับท่าทีของหนุ่มนั้นด้วยท่าทางเอียงอาย อิอิ
ตัวฉันเองเริ่มทอดสะพาน(ไม้หมากหรือเปล่า)แต่เป็นสะพานคอนกรีต
เสริมใยเหล็กอย่างดี อิอิ 
ฉันเผลอทอดสะพานให้เจ้าแมวหนุ่มนั้นเข้ามาทักทายอย่างง่ายดาย
แต่พี่วา ไม่วายที่จะแขวะฉันว่า เป็นแมวใจง่าย แมวใจแตก อ้อร้อตั้งแต่เล็กๆ อิอิ 
ฉันเพียงแต่จะบอกพี่วาว่า พี่วาอาจเลี้ยงฉันให้โตได้ด้วยกายด้วยอาหารแต่พี่วาจะรู้ไหมหนอ ว่าฉันก็ต้องการมีหนุ่มๆมาเหลียวมองบ้างนี่นา
ฉันก็มีหัวใจนะพี่วา ถึงแม้พี่วาจะซื้อตุ๊กตามาให้ฉันเล่นเคียงข้างกาย 
แต่หารุ้ไม่ว่า แมวอย่างฉันก็ต้องการใครสักคน เอ๊ย สักตัวมาเคียงข้างใจด้วยนี่นา ( อิอิ คำคมไม่เบาเลยวุ้ยเรา )
เจ้าแมวหนุ่มน้อยในฝันของฉันชื่อ ฮีโร่ ด้วยละ ขนนุ่มสะอาด
 กินอาหารเม็ดเหมือนฉันเลย เขาชอบมาหยอกล้อเล่นกับฉันบนหลังคาบ่อยๆ
บ่อยครั้งที่เรากระหนุงกระหนิงด้วยกันบนดาดฟ้า ทั้งที่ร้อนแสนร้อนแต่รักเข้าตาอะไรๆก็หวานแหวว อิอิ 
มีบ่อยครั้งที่เราหยอกเล่นกันแรงๆ ก็ฉันเป็นแมวสาวๆนี่
 เขินแต่ละทีถีบเจ้าฮีโร่ตกหลังคากันเลยทีเดียว
 นี่หรือเปล่าหนอที่เขาเรียก รักทรหด อิอิ
.....................................
วกเข้าเรื่องที่พี่วาจะไปเที่ยวต่อกันดีกว่าไหมคะ .....
และแล้วพี่วาก็ไปจริงๆค่ะ เธอฝากป้าข้างบ้านให้ดูแลยามที่เธอไม่อยู่
ให้นำอาหารมาวางให้สามเวลาทุกมื้อ
แต่วันนี้อาหารที่ป้าข้างบ้านนำมาวางให้ฉันไม่อร่อยเหมือนทุกวันที่มีพี่วาอยุ่ด้วย รสชาติจืดชืดไปหมด ทั้งๆที่ยี่ห้อเดียวกัน บรรจุถุงชนิดเดียวกัน
พี่วาจะรู้บ้างไหมว่า ..ฉันเหงา..ฉันเศร้า..ฉันคิดถึงพี่วาอย่างจับใจ
ทุกๆเช้าฉันยังคงนอนรอพี่วาที่เก้าอี้ตัวเดิม รอขนมของพี่วา 
รอหอมกลิ่นกรุ่นกาแฟของพี่วา 
2 วันผ่านไปพี่วายังไม่มา ฉันได้แต่เพ่งมองตรงประตูทางเข้าออกที่พี่วาเดินผ่านเสมอ.. อยากบอกว่า " คิดถึงจัง "
กริ๊ก.. เสียงไขกุญแจบ้านดังขึ้นอีกแล้ว ฉันก็ได้แต่ลืมตามองเฉยๆ
ฉันเฝ้าภาวนาให้เป็นพี่วาของฉัน
ปรากฏว่า ไม่ใช่ ฉันเดินไปหลบมุมในซอกเล็กๆแห่งหนึ่งใต้หลังคาบ้านหลังนี้ กำลังใจฉันเริ่มหดหายไปทีละน้อยทีละน้อย
อาหารมื้อนั้นฉันก็ไม่สนใจอีกต่อไป เดินทำหน้าเชิดใส่ป้าคนข้างบ้าน
นี่หรือเปล่าหนอ อาการของคน เอ๊ย ของแมวที่ตรอมใจยามเจ้าของทิ้งขว้างไม่ดูแล สัตว์ตัวอื่นๆคงมีอาการเดียวกับฉันแหละ
 คิดถึงเจ้าของยามที่เจ้าของทอดทิ้งให้อยู่คนเดียว เอ๊ย ตัวเดียว
4 วันผ่านไป ไม่มีแล้วตักพี่วา ได้นอนอบอุ่น 
ไม่มีแล้วแก้มพี่วาที่ฉันได้เคล้าคลอออดอ้อน
 ไม่มีแล้วสายตาดุๆแต่ใจดีของพี่วา
พี่วาจะรุ้ไหม เจ้าตัวเล็กของพี่วาคิดถึงขนาดไหน
กลับมาเถอะพี่วา ต่อไปฉันจะไม่ซน 
ไม่ป่ายปีนที่สูงๆให้พี่วาได้รำคาญใจอีกแล้ว
ต่อไปฉันจะยอมให้พี่วาดุ ยอมให้พี่วาทำตาเขียวใส่ก็ได้
ขอเพียงพี่วากลับมาเล่นกับฉันเหมือนเดิมนะ
อ่อ ลืมไปอีกข้อ ฉันก็จะไม่หาจิ้งจก แมลงสาปมาฝากพี่วาอีกต่อไปแล้ว 
ฉันสัญญา.....ด้วยเกียรติ์ของลูกแมวตัวน้อยๆ
...............................
และแล้ว วันแห่งการรอคอยก็สิ้นสุดลง
ที่เก่า.. เวลาเดิม.. ประตูแห่งแสงสว่างได้ถูกไขดังขึ้นอีกครั้ง
ฉันยังคงนอนสงบนิ่งในมุมส่วนตัวของฉัน
ฮึ.. นี่คงถึงเวลาที่ป้าคนนั้นนำอาหารมาให้ฉันอีกแล้วซินะ
ฉันทำเพียงแค่ หรี่ตามองนิดหนึ่งแล้วนอนต่อ
" ตัวเล็กเอ้ย " หูฉันกระดิกรับ ไม่แน่ใจว่าใครเรียกฉันกันแน่
นิ่งเงียบ รอฟังอีกหน่อย เชอะ คงไม่ใช่พี่วาหรอก 
พี่วาคงทิ้งฉันไปแล้วล่ะ พี่วาใจร้าย
" ตัวเล็กเอ้ย หนูอยู่ไหนคะ กลับมาแล้วน๊า "
หือ.. ฉันคงหิวจนตาลายได้ยินเป็นเสียงพี่วา
มองเห็นภาพลางๆเป็นพี่วามายืนตรงหน้าฉัน
แต่เอ.. พี่วาชอบเรียกฉันว่า หนูไปไหนคะ 
หนูหิวไหมคะ พี่วาพูดบ่อยกับฉันนี่นา 
ใช่..ต้องใช่พี่วาของฉันแน่ๆเลย
" เมี๊ยววววว....." ฉันขานรับ ตาโตด้วยความดีใจ
วิ่งเคล้าคลอพันแข้งพันขาให้วุ่นวาย 
ฉันตะกายสองขาหน้าให้พี่วาอุ้มฉันอีกให้สมความคิดถึง
" มาตัวเล็ก อุ้มหน่อยฺซิ คิดถึงหนูจังเลยน๊า "
 พี่วาพูดพลางก้มลงอุ้มฉัน กอดรัดซะแน่นเชียว
" ฮื่อ..ชื่นใจจัง กอดหน่อยๆ หอมแก้มด้วยๆ " 
ฉันได้ที เอาแก้มของฉันไปเคลียคลอข้างแก้มพี่วา ฉันมีความสุขที่สุดเลย
ในที่สุด พี่วาก็กลับมา กลับมากอดฉัน อุ้มฉัน
 หอมแก้ม เล่นกับฉันเหมือนเดิม 
ฉันไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว
ฉันมองหน้าพี่วา จ้องลึกไปในดวงตาของเธอ เพื่ออยากสื่อความใน 
อยากบอกพี่วาเหลือเกินว่า ถึงฉันจะเป็นเพียงแมวตัวเล็กๆ 
แต่ฉันก็เป็นแมวที่มีหัวใจ เจ้าแมวตัวนี้คิดถึง โหยหาเจ้าของตลอดเวลา
ขอเพียงพี่วาอย่าทิ้งขว้างฉันไปอีกเลย แค่นี้ฉันก็สุขใจแล้ว
แต่ฉันเชื่อว่า พี่วารักฉันไม่น้อยเลยทีเดียว 
แม้เธอจะดุฉันไปนิดหรือทำตาเขียวไปหน่อย
 แต่พี่วาก็รักฉัน อุ้มกอดฉันเล่นกับฉันเหมือนเดิม
อยากจะบอกว่า รักพี่วาจังเลย ฝากบอกพี่วาด้วยว่า
สัตว์ทุกตัวก็ต้องการการเอาใจใส่จากเจ้าของ
ไม่ใช่ว่า ดูแลให้ความสุขแค่ทางกาย
 แต่เจ้าของบางคนอาจไม่ได้คิดถึงจิตใจของสัตว์เลี้ยง
ที่อยู่ในความดูแลในอุ้งมือท่าน
กรุณารักเราให้เหมือนคนในสมาชิกคนหนึ่งในบ้านของท่าน 
แค่นี้พวกเราสี่ขาก็อบอุ่นใจแล้วล่ะค่ะ 
...........................................................
          ( ฉ า ง น้ อ ย   ท ะ เ ล ไ ร้ ค ลื่ น )				

1.....หนูชอบเก็กหน้ากล้องค่ะพี่วา

หนูชอบถ่ายรูปคู่กับน้องมอร์ของหนูน๊า				

หนูชอบไปแอบนอนที่ใต้บันไดห้องเก็บของ

 พี่วา ซื้อตุ๊กตาให้หนูเล่นด้วย .

  ชื่อ น้องมอร์ ค่ะ				

... หนูเซ็กซี่ไหมคะ อิอิ 

ชักเขินกล้องแฮะ หุหุ...

หรี่ตานิดๆพองาม กิ๊วๆๆ				

เอียงหน้าหน่อยน๊า 

น้องมอร์ยิ้มซิคะ 

หนูล่ะเบื่อน้องมอร์ ไม่ค่อยคุยกะหนู				

หนู ..เจ้าตัวเล็ก ของพี่วา ชอบนอนซุกตัวในตะกร้าใบเล็กๆ

อ่ะ ชักเขินแล้วน๊า หลบๆกล้องหน่อย

..... แต่หนูจะเป็นแมวตัวดำๆ แต่พี่วาก็รักหนูน๊า				

.... ห๋า... ว่าไงนะ พี่วาจะไปเที่ยว 5 วันเชียว

ตาโตๆ เข้าไว้ เจ้าตัวเล็ก อิอิ 

น้องมอร์ฟังข่าวกรองมาไม่ผิดใช่ม๊า .....				

.... ขอหนูนอนหลับสักงีบได้ป่ะพี่วา 

อย่ามายุ่งน๊า แมวจะนอน ง่วงๆ 

 อิอิ ....				

... เฮ้อ.. เปลี่ยนท่านอนมั่งดีกว่า 

ว๊า ..เมื่อยคอด้วยซิคะ 

คร่อกฟี้ๆๆๆ.....

ปล.. ยามหนูนอน ต้องมีน้องมอร์อยุ่ข้างกาย

ไม่งั้น หนูนอนไม่หลับคะ				

.... หนูชอบนอนกอดน้องมอร์ของหนูด้วยน๊า

แม้ว่า น้องมอร์จะไม่ยอมคุยกับหนูเลยก็ตามที

ก็หนูรักน้องของหนูนี่นา 

เนอะ..น้องมอร์ เนอะ.....อิอิ				

โห .. พี่วาน่ะ มายืนทำไรอีกแระ 

คนเค้า เอ๊ย แมวเค้าจะนอนน๊า 

ไปไกลๆเลยป่ะ เบื่อพี่วาแระ ......				

.... อ่ะ นวดๆให้พี่หน่อยซิน้องมอร์

พี่ตัวเล็กเมื่อยคอเต็มทีแระน๊า 

อิอิ ..ใช้แรงงานเด็กซะเลย				

.... นี่ไง โฉมหน้า ตัวตนที่แท้จริงของเจ้าตัวเล็ก

แม้หนูจะเป็นแมวตัวดำๆ แต่ฉันก็ขี้เล่น 

ขี้อ้อน และก็ที่สำคัญ หนูอยากบอกว่า ....

.....รักพี่วา ที่สุดในโลกเล๊ยยยย.....				

.......แท๊น.. แท่น .. แท๊นนนน.....ขอแนะนำ ป้าแมวคะ 

ป้าแมว หรือ ที่หนูเรียกว่า  พี่เหมียว

เป็นแมวเพื่อนรุ่วมชายคาเดียวกันกับเจ้าตัวเล็ก

..... เอียงซ้ายยย สวยค่ะ สวย 

(แม้จะอ้วน ไปสักนิด อิอิ )				

... หน้าตรง ป้าแมวเหมียว อ้วนไปไหมคะคุณ อิอิ

พี่วา แหละ ชอบจี้เอวป้าคะ 

แขม่วๆ แขม่วพุงเข้าไว้ก่อนคะ.....อิอิ				

....ป้าทำตาเซ็กซี่แบบนี้สวยไหมคะ

นางแบบระดับโลกยังพ่ายแพ้ป้า อิอิ				

..... ว๊า ถ่ายภาพป้าเยอะจัง

ป้าชักเขินน๊า 

มุดๆๆ ....ขอเอาหัวมุดไว้ก่อนคะ

(โปรดสังเกตุ.. ตัวโต หัวนิดเดียว อ้วนจัด 555 )				

....... แล้วภาพนี้ล่ะคะ ป้าสวยป่าวค๊าคุณๆทั้งหลาย

......อิอิ ....				

...... ส่วนนี่ เป็นน้องของหนู (เจ้าตัวเล็ก)คะ 

 ชื่อ น้องเหมียว อยู่กับยายที่บ้านน๊อก บ้านนอกคะ

ลักษณะสีผิวเหมือนพี่ตัวเล็กไม่มีผิด

.....น้องของหนูน่ารักไหมคะ  ?				

.... พี่วา บอกว่า น้องเหมียว ชอบไปนั่งบนชุดโซฟา ของยายคะ

แต่น้องเหมียวไม่ดื้อไม่ซนเหมือนหนู

น้องเหมียวไม่กัด ไม่แทะของในบ้านของยายเลยค่ะ

( หนูชักอยากเจอหน้าน้องเหมียวแล้วซิคะ)				

.... พอถึงเวลาช่วงบ่ายๆ น้องเหมียวจะขอเข้าไปนอนในห้องด้วยซิคะ

ถ้ายายยังไม่ว่างเปิดประตูห้องให้ น้องเหมียวก็จะปีนป่ายประตูอยู่ตรงนั้นแหละคะ 

เธอจะไม่ยอมไปไหนเลย หากว่าไม่ได้นอนบนเตียงของยาย				

..... เวลานอน พี่วา บอกว่า ชอบให้ยายห่อตัวให้ด้วยผ้าขนหนูสีชมพู

เธอจะชอบมาก ยิ่งได้นอนที่นอนของยาย เลยบ่ายสามโมงโน่นแน่ะคะ 

เธอจะตื่นมาร้องแง้วๆๆ				

....น้องเหมียวตื่นแล้วน๊า 

เฮ้อ..บิดขี้เกียจสักหน่อย

( น้องเหมียวจะนอนพร้อมยายตอนดึกๆ

จะนอนบนพุงยายด้วย น้องเหมียวชอบ อิอิ  )

พี่วา บอกมาคะ ....				

.....ตื่นแล้ว ทำความสะอาดเนื้อตัว

ล้างหน้า ล้างตากันหน่อยแระ

(พี่วา เคยบอกว่า ไปนอนบนเตียงของยายคืนก่อนโน้น

น้องเหมียวก็คิดว่า เป็นยาย เธอก็ไปนอนบนพุงเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา

ตอนดึกๆพี่วาก็ตกใจ ร้อง เฮ้ย .. น้องเหมียวตกใจเสียงพี่วา 

ร้องเมี๊ยวววว เสียงดังลั่น  55555 )				

..... พี่วา ของหนูละ อิอิ ...