เทคนิคการเขียนบทกวี ของต้นกล้าอันดามัน

กระต่ายใต้เงาจันทร์

ว่ากันว่า  ธาตุกวีนั้น ประกอบขึ้นด้วยธาต
ุสรรพสิ่งที่ล้วนมีอยู่ในโลกนี้  นั้นก็คือ 
 ดิน  น้ำ  ลม  ไฟ  ดังนั้น
  กวีจึงเป็นหนึ่งเดียวกันกับสรรพสิ่งในโลกนี้  ไม่ได้เป็นสิ่งที่แปลกแยกแตกต่างออกไปจาก
สรรพสิ่งที่ว่าทั้งหลาย  ด้วยเหตุผลเช่นนี้  จิตของกวีจึงสถิตย์อยู่ทั่วทุกหนทุกแห่งในสากลโลกนี้    
นี่เป็นที่ไปที่มา  ว่าทำไมกวีจึงเขียนงาน
ออกมาได้อย่างลุ่มลึก  
เข้าถึงสิ่งต่างๆ  ได้อย่างถ่องแท้ยิ่งนัก 
แต่สำหรับต้นกล้า อันดามัน  
คงยังเดินทางไปไม่ถึงขั้นที่กล่าวมาแล้ว
 นี้หรอก  เพียงแต่ว่า เป็นคนที่มีความอ่อนไหว  และมักมีความรู้สึกที่ไวและมากกว่า
การใช้เหตุผลเข้าไปจับต้องกับสิ่งรอบตัว  
จึงทำให้มองเห็นสิ่งต่างๆ ได้อย่างเข้าใจเป็นพิเศษ
สำหรับในการเขียนกลอน นั้น  
มีหลักอยู่ไม่มาก  ดังนี้
1.  มองสิ่งที่เราจะเขียนถึงอย่างรอบรู้ 
 และรอบด้าน  คือ  พยายามที่จะเชื่อมโยง
เข้ากับสิ่งต่างๆ ให้ได้  ด้วยมีความเชื่ออยู่ว่า ไม่มีสิ่งใดอยู่ได้อย่างโดดเดี่ยวในโลกนี้
2.  ใช้ความรู้สึกไปจับกับสิ่งที่เราจะเขียนถึง  
ให้สมมติว่า ถ้าเป็นสิ่งนั้น  
เราจะรู้สึกอย่างไรในสถานการณ์นั้นๆ 
3.  ครุ่นคิด  ใคร่ครวญ  ให้เกิดจินตนาการ  (ให้เกิดภาพ)  
ขึ้นในความคิดนั้นให้ได้  ซึ่งอาจจะยากสักหน่อย
4.  เลือกคำที่มารองรับความคิดและภาพ
ที่เราสร้างขึ้นมานั้นให้ตรง มากที่สุด  เท่าที่จะทำได้
ซึ่งในข้อปลีกย่อยปฏิบัติ อยู่นี้  
มีความสำคัญอยู่ที่การฝึกฝน  อย่างเอาจริงเอาจัง  และที่สำคัญคือการได้อ่านหนังสือ  ซึ่งจะช่วยได้มากในการสร้างกระบวนการทั้งหมด
ให้เกิดขึ้นเป็นจริง  นั่นคือความสำเร็จ.