อ้อมกอดของพ่อ กระต่ายน้อย

กระต่ายใต้เงาจันทร์

สีเรื่อๆ  จางๆของสีส้มอ่อน   เหมือนสีระบาย   รายล้อมรอบทะเล  และทั่วทิวเขา   ที่ถูกปก
คลุมด้วยมวลไม้ป่า  นานาพันธ์   ที่มองเห็นอยู่ไกลลิบๆ   พากันส่งยิ้มทักทาย     ประหนึ่ง  พอใกล้เส้น    
เส้นสีน้ำตาล     ชักชวนเส้นสีแดงปนส้ม  อ่อนๆเจือระเรื่อ     เดินควงแขน     
ปลดปล่อย  อารมณ์และส่งความสุขให้ผู้ที่   พบเห็นอยู่ณ.  ปลายเส้นสายของเส้น
ขอบฟ้า  
 ฉันนั่งหลับตา    ซึมซับ  ความรู้สึก   บรรยากาศที่อบอุ่น   อ่อนหวาน   สู่ห้วงเหว
ที่ซุกซ่อน   อยู่ในหลืบลึก   แห่ง  จิตนการ  ด้วยหัวใจ
  พ่อ   ยืนยิ้มอยู่ตรงนั้น      ฉันไล่สายตา      ส่งยิ้มให้พ่อ     พร้อมเจือรอยยิ้มผ่าน
ให้เมฆหมอก  ในเช้าที่อากาศ  หนาวเหน็บ     
มีความสุข   กับธรรมชาติ  ก่อนรุ่งอรุณ
สายลมพัดผ่าน  กระทบผิวกาย
ในอ้อมกอดของสายลม  ทุกครั้งที่พัดผ่าน    อ้อมกอดพ่อ   จะปนแทรกเสมอใน
ความรู้สึก
พอแสงแดดอ่อน    ส่องกระทบผิวกาย   เหมือนสัมผัส  ของอ้อมกอดพ่อที่ให้
ความอบอุ่น
ในอ้อมกอดของความเงา     พ่อ   ยังคงกอดและอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
ในอ้อมกอดของความรัก    ความผูกพันธ์       ความคิดถึง      ฉันมีพ่อ    อยู่ใน
อ้อมกอดนั่นเต็มหัวใจ
   ในทุกอณู  ของความรู้สึก   อ้อมกอดพ่อยังคงอยู่เนิ่นนาน  ไม่มีใครแทนที่พ่อได้
   
ถึงพ่อ   จากไปไกล    แต่ยังอยู่ใกล้ฉันเสมอ
ฉัน    เคยไม่ชอบ     เดือน  ธันวาคม        เพราะ      เป็นเดือนที่โหดร้าย
พรากพ่อไป   จากฉัน       ต้องใช้    เวลา   เนิ่นนาน               
รักษาเยียวยาหัวใจ         
แต่พ่อค่ะ   กระต่ายน้อย   ของพ่อ    รักพ่อมากที่สุด  ในชีวิตไม่ว่าวันนี้
วันไหนๆ
พ่ออยู่ในหัวใจหนูตลอดกาล
                                                                  หนูรักพ่อค่ะ
                                                                    กระต่ายน้อย