" อืม...แต่พอจะมีคนช่วยเธอได้นะ.... " " ....?? " อ่า... เธอใช้แววตาแทนคำพูด ( อีกแล้ว ).... " ก็...คุณดวงดาวไง....เธอไม่ต้องไปหาเขาเองหรอก ฝากให้คุณดวงดาวไปแทนก็ได้ .... อย่างน้อย ๆ หากเขาไม่ต้อนรับ....คุณดวงดาวก็คงจะไม่เสียใจถึงขนาดหมดแรงจะกลับมาที่นี่...เหมือนที่เธอไปด้วยตัวเองหรอก...ฉันรู้ " " อืมมมม...ใช่ ...หากเขาไม่ต้อนรับฉัน...ฉันคง หมดแรง จริง ๆ " เธอครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่...จึงชวนฉัน ไปหาคุณดวงดาว และขอร้องให้ช่วย...และเธอก็เต็มใจ... ฉัน...ได้แต่ภาวนาในใจ...ว่าคุณดวงดาว จะนำข่าวดี กลับมาบอกคนคุ้นเคยของฉัน..... เกือบอาทิตย์ที่เธอซึมเศร้า...เธอเหงา...เธอเหว่หว้า...นั่นพลอยทำให้ฉันเศร้าไปด้วย ฉันสงสารเธอ...คุณ "ความคิดถึง"...เมื่อไหร่ เธอจะยิ้มได้ ซักที... และเมื่อถึงวันนั้น...ฉันเองก็คงจะยิ้มได้..เช่นกัน... ............................... :+:+ ดึกแล้ว +:+: ดึกแล้ว...ข่มตานอนแต่หัวใจ...รุมเร้า ออกมายืนหาดาวช่วยปลอบใจ... ดึกแล้ววุ่นใหญ่...ใจร้อนรน อยู่ไหน....อยากจะรู้ตอนนี้เธอ...อยู่ไหน หลับสบายหรือไร...ช่วยบอกกัน เอ่ยถามพระจันทร์...บอกฉันที เขาคงนอนหลับอยู่...ไม่รู้ไม่สนใจ ฉันเดียวดาย...ก็ใครคิดถึงเธอ แค่เพียงเอ่ยความในใจ...บอกเธอให้รู้ไป เริ่มยังไง...ไม่กล้าพอ อยากขอ...ฝากดวงดาวทำให้ใจ...เธอรู้ ว่ามีใครเฝ้าดู...ได้แต่คอย ได้ไหม...วานหน่อยช่วยฉันที....ช่วยบอกเธอ... ........................................... ...เมื่อความคิดถึงออกเดินทางไป..ไม่ถึง....คุณจะทำเช่นไร ???... สำหรับฉัน..คงทำได้แค่ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร เปิดเพลงและร้องคลอ..เบา ๆ...ให้ผ่านพ้นไปได้ในคืนหนึ่ง ๆ...เท่านั้นเอง...
4 มิถุนายน 2546 00:54 น. - comment id 68890
อืมๆๆ เมื่อความคิดถึงเดินทางไปไม่ถึงหรอ... งั้นก้อปล่อยๆมันไปเห้อ มันเสือกไม่รักดีเอง อิอิ
4 มิถุนายน 2546 08:07 น. - comment id 68892
กำลังคิดถึง..? อยู่เหมือนกัน ให้อารมณ์เศร้าดีครับ.......
4 มิถุนายน 2546 11:22 น. - comment id 68893
เมื่อความคิดถึงออกเดินทาง ความอ้างว้างก็มานั่งเป็นเพื่อน ความเหงา..ทอดเงามายิ้มเยือน ภาพความหลังลางเลือน..ผ่านเข้ามา ป่านฉะนี้คนดีเป็นอย่างไร ยังมีใจพะวงหลงเรียกหา คิดเหมือนกันหรือเปล่า..ยามนิทรา โอ้จันทราบอกข้าบ้าง..เขาหมางเมิน บอกแต่ว่างานยุ่ง..ก็เท่านั้น ความผูกพันเจือจาง..ลางห่างเหิน ดาวดวงน้อยคอยบอก..คิดถึงเหลือเกิน เมื่อเขาเพลินกับงาน..วานบอกที เมื่อความคิดถึงเดินทาง คนอ้างว้าง..กลัวคนรักจะหน่ายหนี สายลม..แสงดาว กระซิบเขาให้ที หญิงช่างเหงาคนนี้....แสนคิดถึง
4 มิถุนายน 2546 18:41 น. - comment id 68898
เมื่อความคิดถึงออกเดินทาง ความหมางเมินในตอนนี้ก้อจางหาย เหลือแต่ความทุกข์ทมไม่ละลาย ความหมายที่ดีๆก้อเปนแค่ความทรงจำ ในตอนนี้เธอคนดีเป็นอย่างไร ในหัวใจของฉันนั้นเรียกหา แม้ยามกินยามตื่นยามนิทรา มันเรียกหาเธอนั้นเพียงผู้เดียว บอกแต่ว่าติดเรียนแค่เท่านั้น รู้ไหนฉันนั้นคิดถึงเธอแค่ไหน บอกกับฉันแค่นี้จะเป็นไร อย่าเอาแต่เรียนได้ไหมฉันเหงาใจ เมื่อความคิดถึงเดินทาง แสนอ้างว้างเหลือทนจนใจล้า อีกเมื่อไหร่บอกทีนะแก้วตา เมื่อไหร่หนาที่จะมาอยู่ด้วยกัน.....เช่นวันวาน เอาเคล้ากลอนมาจามพี่แจมอ่ะค่ะเลยแต่งออกมา แต่งยังไงก้อเพราะสู้พี่แจมไม่ได้ซักที....แต่ก้อยังแต่งๆไปอ่ะค่ะ
5 มิถุนายน 2546 18:59 น. - comment id 68907
ความคิดถึงคงต้องเดินทางกันเหนื่อยหน่อยนะค่ะ แต่ถ้าให้ชัวร์. . .บอกกับเขาว่าคิดถึงซิ. . .รับรองไปถึงแน่ =^_______^=
6 มิถุนายน 2546 21:32 น. - comment id 68914
" ^__________^ \"
10 มิถุนายน 2546 12:09 น. - comment id 68949
ม่ค่อยได้อ่านงานของ \"ผู้หญิงฯ\" นานคงใช่คนเดียวกับที่อยู่ใน bookcyber.com นะครับ
11 มิถุนายน 2546 23:11 น. - comment id 68961
ชอบอะ ชอบมาก ๆ เลย ชอบรูปภาพ คิคิ
13 มิถุนายน 2546 13:04 น. - comment id 68971
....ให้ความคิดถึงก้องดังในหัวใจ แค่ได้คิดถึง..เราก็ยิ่งใหญ่และใหญ่ยิ่งแล้ว...เนอะ