เรียงความเรื่องพ่อ

กฤตศิลป์ ชินบุตร

๏ ดั่งเดือนส่องท้องน-................ภากาศ
แสงพร่างดาราพาด...................ฝั่งฟ้า
ราตรีประดับดาว.......................งามเด่น
ปลอบปลุกผู้อ่อนล้า...................พ่อนี้ดังเปรียบ๚ะ๛
	คำว่า พ่อ เป็นคำสั้นๆของบรรดาผู้เป็นบุตรเป็นธิดาเปล่งออกมา เพื่อเรียกขานบุคคลผู้ให้กำเนิด แต่ความจริงแล้วคำว่า พ่อ คำเดียวกันนั้น มีความหมายกว้างกว่า กว้างจนพจนานุกรมใดๆก็มิอาจบัญญัติความหมายได้ครอบคลุม ทั้งท่านผู้รู้ ครู อาจารย์ และท่านปรมัตถ์ผู้เปรมปราชญ์ทั้งหลาย ก็ไม่อาจให้นิยามได้ เพราะคำว่า พ่อ มิใช่ตรรกะตายตัว หากเสมือนคำถามปลายเปิดที่เว้นว่างเพื่อรอให้เหล่าลูกๆเติมใจข้อความไป หากเราสามารถรวบรวมคำนิยามของคำว่า พ่อจากผู้คนกว่าสองสามพันล้านคนในโลกใบนี้ คงต้องใช้เวิ้งจักรวาลมาแทนกระดาษ เพื่อจารจารึกถ้อยพจน์อันดารดาษแห่งคุณูปการของคำว่า พ่อ ที่กลั่นจากความรู้สึกเบื้องลึกปุถุชน และหากจะพรรณนาคุณอนันต์ของบุคคลที่ได้ชื่อว่า พ่อ คงต้องใช้น้ำทะเลทุกอยาดหยด จึงพอจารึกเศษเสี้ยวคุณอนันต์นั้น คำว่า พ่อ จึงใหญ่ยิ่ง สรรพสิ่งมากมายในโลกไม่อาจเทียบเคียงได้ มีเพียงจิตใจอันอบอุ่นผัสสะกันและกัน ก่อเป็นสายใยอันแน่นเหนียวเกลียวกลมของพ่อลูก และจะสถิตตราบฟ้ามีตะวันแรกอโณทัย ด้วยพ่อนั้นไม่ใช่ผู้กำเนิด แต่พ่อเป็นยิ่งกว่าผู้ให้กำเนิด แม้นพ่อไม่ได้กลั่นเลือดเป็นนมป้อน แต่พ่อป้อนด้วยธารเหงื่อรินไหล หากพ่อไม่อาจเลี้ยงดูใกล้ชิด ด้วยจำใจอยู่ไกลถิ่น แต่ทุกวินาทีหัวใจของพ่อ เฝ้าโบยบินถวิลหาเพียงลูกยา ยามลูกร้องด้วยผิดหวังเสียงดังลั่น หัวใจพ่อทวีสั่นด้วยอ่อนล้า อกพ่อกลัดหนองด้วยตนไม่อาจจะเยียวยารักษาความเจ็บปวดของลูกได้ ถ้าเปรียบลูกๆเป็นพระปฏิมาอันงามผ่อง พ่อก็คือคนปิดทองหลังองค์ปฏิมานั้น เพราะพ่อคือผู้อยู่เบื้องหลังที่คอยสนับสนุนลูกๆทุกคราว การลงทุนของพ่อตรงข้ามกับปรัชญาวานิชทุกประการ เพราะพ่อให้โดยไม่รับสิ่งตอบแทน เพราะพ่อให้ด้วยหวังว่าลูกจะเติบกล้าหยัดยืนในสังคมอย่างภาคภูมิ เรียกว่าเงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าหาเกรงดิน พ่อจึงเป็นพ่อพระในบ้าน เป็นปูชนียาจารย์ที่โลกหล้าสรรเสริญ เป็นแสงสว่างส่องกระจ่างยามรัตติกาลให้ก้าวเดิน เป็นสะพานเชื่อมความฝันของลูกให้เป็นความจริง และเป็นหนึ่งสิ่งที่ประเสริฐในโลกา
	จึงธรรมดาสามัญที่ลูกๆทุกคน จะกระทำตนเพื่อตอบแทนการเสียสละอันยิ่งใหญ่ของบุพการี ด้วยการกระทำตนให้สมเกียรติและศักดิ์ศรีของมนุษย์ เป็นพลเมืองที่สังคมพึงปรารถนา เพื่อให้ได้ชื่อว่าเป็นกุลบุตรธิดาผู้กตัญญูกตเวทิตาต่อบุพการีคุณผู้นำทาง