Fin Flyingการผจญภัยของโลกอันน่าพิศวง ตอนที่ 4

P.O.O

ตอนที่ 4 การทศสอบ
จินนิ่:Ghost Dem เหรอ มันคืออะไร
พระราชา:"มันคือปีศาจที่อยู่ในป่าลึกที่เราต้องเอาคนไปบูชาให้มันทุกปี ปีละหนึ่งครั้งถ้าไม่เอาไปให้มันมันจะให้หมียักษ์ไล่ฆ่าพวกเรา"
เจนนีส:"พวกเราจับดาบแม้สักครั้งเดียวก็ยังไม่เคยเลยจะให้เราสู้กับมัน"
พระราชา:"ทหาร พาพวกเขาไปเปลียนชุดที่ข้าเตรียมไว้ให้หน่อยไป"
จากนั้นทหารก็พาพวกเขาไปเปลียนชุด
เมื่อทั้งสามเดินกลับมาบ้านของลีออน
ลีออนเห็น เจนนีสในรูปร่างของเกราะเหล็กมีดาบเล่มใหญ่อยู่หลังของเขา
ไคเป็นชุดแขนยาว เป็นลายน้ำตาลตัดขาวกางเกงขายาว มีมีดสั้นพกติดเข็มขัดแล้วก็ะนูไขว้ไหล่ของเขามา
จินนี่เป็นชุดเกราะเหมือนกันกับเจนนีสแต่เป็นกระโรงเหล็กแทนกางเกง
ลีออน:"โอ้โห พวกนายนิ เท่มากเลย จินนี่ก็น่าร็ากกน่ารัก"
จินนิ่:"จริงเหรอ พูกแบบนี้ฉันก็เขินแย่สิ"
เจนนีส:"อุ๊ปๆ หากระป๋องมาหน่อย"
จินนิ่:"อะไรๆ อิจฉาละสิหรือไม่อยากให้ใครมาชมเหรอ"
เจนนีส:"เฮ้ย บ้า ไม่ใช่สักหน่อย"
จินนิ่:"เอาเหอะรีบๆ ไปนอนเลย พรุ่งนี้เขาให้ไปฝึกด้วย"
จากนั้นทุกคนก็เข้านอนกัน   แล้วในวันรุ่งขึ้น
ลีออน:"เฮ้ ทุกคนตื่นได้แล้ว ไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาจากไหน"
ลีออนปลุก ไคกับเจนนี
เจนนีส:"แล้วจินนี่ล่ะ"
ลีออน:"เขาตื่นไปก่อนพวกนายตั้งหลายชั่วโมงแล้ว"
ไค:"เหรอ ยัยนั้นตื่นเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ"
เจนนีส:"ถ้ามีแม่ฉันอยู่นี่ ฉันตื่นเร็วกว่านี้แน่"
ไค:"นั้นสิ"
แล้ว ไค เจนนีสและลีออนก็นั้งอยู่บนที่นอนสักพัก
ลีออน:"งืม...แต่นี้มันสายแล้วนะโว้ยไปอาบน้ำแต่งตัวไปกันได้แล้วดูนาฬิกาดิ"
เจนนีส:"8.30น. ...สายและจริงด้วยไปเร็วไค"
เจนนีสหันไปหาไคแต่ไคไม่อยู่แล้ว
เจนนีส:"อ้าว...ไคไปไหนอ่ะ"
ลีออน:"เขารีบวิ่งลงไปอาบน้ำแล้ว"
เจนนีส:"เฮ้ไครอฉันด้วยสิ"
เมื่อสองคนนั้นอาบน้ำเสร็จแล้วเดินไปที่ปราสาท
จินนิ่:"มากันครบแล้วสินะ"
จินนิ่:"พวกนายช้าไป 2 ชั่วโมงเป็นเวลาเริ่มต้นที่ดีมากเลย"
เจนนีส:"เหรอ ไปแล้วไม่ปลุกกันเนี้ยนะ"
จินนิ่:"ฉันนอนคนละห้องกับพวกนายยะ"
ยาม:"อย่าเสียเวลาทะเลาะกันเลย ท่านเรียกไปหลังปราสาทขอรับ"
เจนนีส:"ครับๆๆๆ"
จากนั้พวกเขาก็เดินไปหลังปราสาท ระหว่างทางนั้น มีเงาตะคุ้มๆอยู่หลังพุ่มไม้
ทหารใช้มีดสั่นที่ขาของเขาปาไปที่นั้น
ลีออน:"โอ้ย อย่าทำฉัน ฉันยอมแล้ว"
ลีออนกระโดดออกมจากหลังพุมไม้นั้น
เจนนีส:"ลีออน..นายมาทำอะไรที่นี้"
ลีออน:"อยากมาดูฝึกด้วยน่ะ"
ยาม:"ก็มาด้วยกันดีๆสิขอรับ เจอทหารคนอื่นโดนฆ่าไปแล้วนะขอรับ"
ลีออน:"ครับผม แห่ะๆขอโทษครับ"
แล้วพวกเขาทุกคนก็เดินไปที่หลังปราสาท ระหว่างที่เขาเดินผ่านป่า  มีหมีตัวหนึ่งกระโดดออกมาจากพุ่มไม้
ยาม:"พวกท่านหนีไปก่อนนะ เดียวข้ากันตัวนี้ไว้ให้นะขอรับ"
ยาม:"(Bash)"
มีแสงสีขาวจากปลายหอกของเขา แล้วเขาก็ฟันลงตัวหมีนั้นแสงนั้นเกิดการปะทะกับหมีทำให้ทั้งสองฝ่ายกระเดน
นอกจากนั้นคลื่นพลังนั้นก็พัดโดนพวกของเจนนีสอีกด้วย ทำให้พวกเขากระเดนออกไป
ยาม:"เป็นอะไรก็หรือเปล่าขอรับ"
เจนนีส:"ไม่เป็นอะไรหรอก"
ยาม:"มันเป็นปีศาจแล้วละขอรับ"
เจนนีส:"หมายความว่ายังไง"
ยาม:"ปีศาจก็คือ สิ่งมีชีวิตที่รับพลังวิเศษได้"
เจนนีส:"งั้นเหรอ...ขอลองดูหน่อยละกัน"
เจนนีสเดินเข้าไปไกลๆปีศาจหมีตัวนั้นเขาชักดาบของเขามา
เจนนีส:"Bash"
เจนนีสตะโกนออกมาดังมาก
ทันใดนั้นก็มีแสงที่ดาบของเขา
ยาม:"ใช้ดาบตีไปที่ปีศาจเลยขอรับ"
เจนนีส:"จัดให้"
ทันใดนั้นเขาก็ฟาดดาบนั้นวงกลางหัวของหมีนั้นแรงสะทื่นนั้น
กระแทกเขาออกจากจุดนั้นไปกระแทกต้นไม้ข้างหลังของเขา
คนอื่นก็โดนแรงกระแทกอันรุนแรงนั้นเหมือนกันควันครุ้งไปทั่วป่า
ยาม:"พลังรุนแรงอะไรเช่นนี้ มหาศาลมากๆเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อเลย ขอรับ"
จินนิ่:"นายทำได้ไงเจนนีส  กลับไปสอนบ้างนะ"
จากนั้นควันก็จางลง
เจนนีส:"อ้าวหมีนั้น หายไปไหนแล้วอ่ะ"
เจนนีส:"อ่ะ  มีอะไรตกอยู่ด้วย"
ทหารคนนั้นเดินเข้าไปดู
ยาม:"ยินดีด้วยนะขอรับ"
ไค:"อะไรเหรอ"
ทหารคนนั้นเดินเอาไปให้เจนนีส
ยาม:"คุณได้การด์หมี ขายได้หลายแสนเลยนะขอรับ"
เจนนีส:"โอ๋โห  เยอะขนาดนั้นเชียว งั้นฉันเก็บไว้เองละกัน"
จากนั้นทุกคนก็เดินไปต่อจนถึงด้านหลังของปราสาทพระราชารออยู่นั้นพอดี
พระราชา:"มาแล้วเหรอทุกคน"
ยาม:"ขออภัยด้วยพะยะค่ะระหว่างทางเราเจออุปสรรคอะไรนิดหน่อย"
พระราชา:"งั้นเหรอ คงไม่เป็นอะไรกันมากนะ"
ยาม:"พะย่ะค่ะ"
ไค:"มาซ่อมกันเลยดีกว่านะครับ"
ทุกคนมองไปที่ไค
ไค:"เอ้ย พะยะค่ะ แห่ะๆขออภัยพะยะค่ะ "
จากนั้นทุกคนก็เริ่มซ้อมกัน"
เจนนีสเริ่มฝึกการใช้ดาบใหญ่
จินนี่ก็เช่นกันแต่ของจินนี่เป็นดาบพอตัวพร้อมโหล่
ส่วนไคฝึกการใช้คันธนู
ระหว่างที่ไคและจินนี่กำลังฝึกซ้อมกันอยู่  ทหารยามคนที่พาพวกเขามา  
เรียกเจนนีสไปหา   ยามคนนั้นพาไปที่ๆหนึ่ง   ในที่นั้น มีสัตร์น่ารักอยู่เต็มไปหมด
ในบริเวรนั้นมีสัตร์ประหลาดแปลกๆตัวกลมๆสีชมพู
เจนนีส:จินนี่มานี่ เธอคงกรีดสลบแน่ ทนเห็นความน่ารักของสัตว์ไม่ไว้แน่ๆ
ยาม:มาเข้าเรื่องกันดีกว่าขอรับ คุณยังไม่รู้จักกระผมเลย ผมชื่อ สวากาโด้ ยิมนิสเพื่อนๆชอบเรียกผมว่า ไนท์ ขอรับ
เจนนีส:นายคงยศสูงมากเลยนะนี่
ไนท์:ผู้สั่งการ กอง 4 ขอรับ
ไนท์:มาเขาเรื่องกันดีกว่าขอรับ
เจนนีส:ฉันงงมากเลย พลังที่ฉันใช้เมื่อกี้นี้มันคืออะไร
ไนท์:สกิลขอรับ
เจนนีส:คืออะไร
ไนท์:คือพลังงานที่สองขอรับ
เจนนีส:พลังที่สองเหรอ
ไนท์:คือพลังที่ใช้ความเหนีอยเป็นหลักถ้าเหนือยมากพลังนี้ก็จะอ่อนแอลง
เจนนีส:งั้น..ที่ฉันใช้ไปล่ะ
ไนท์:ที่ท่านเจนนีสใช้ไปมันเป็นพลังที่มหาศาลมากเลยขอรับ
เจนนีส:นายพาฉันมาที่นี้ทำไมล่ะ
ไนท์:มาทดสอบพลังอับเกรดของดาบ
เจนนีส:เหรอ ดาบเนี้ยนะ
ไนท์:การที่จะสู้กับบอสต้องมีระดับ 2แต่จะเป็นพลทหารพลเรือน
เจนนีส:มันยากไหมล่ะ
ไนท์:ไม่ยากขอรับ
เจนนีส:งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่า
เจนนีสวิ่งเข้าหาตัวกลมๆตัวนั้น
ไนท์:เดี๋ยว อย่าเพิ่งขอรับ
เจนนีสเบรคกระทันหัน
เจนนีส:ทำไมล่ะ
ไนท์:คุณต้องเริ่มไป ทีละ ระดับขอรับ
เจนนีส:ช่วยอธิบายด้วย
ไนท์:ระดับที่ 1 คุณต้องไปล่าตัวกลมๆนั้น  ในตัวมันจะมีผลึกอยู่ข้างในคุณต้องเก็บมาให้ได้ประมาณ 25 ชิ้น
          ระดับที่ 2 คุณต้องไปคุยกับคนในเมืองที่มีชื่อว่า  ไมค์ ไทสัน ที่อยู่ในเมืองใหญ่ไปคุยขอรับก้อนหินไปส่งให้คนในเมือง
          ระดับที่ 3 คุณต้องไปกำราบบอสในป่าลึกที่มีชื่อว่า Greatest General เพื่อไปเอาสัญลักษณ์ของเมือง
เจนนีส:งั้นมาเริ่มระดับแรกกันเลย
พวกเขาสองคนนั้นก็เริ่มวิ่งเข้าหาฝูงนั้น
มาดูทางฝั่งของจินนี่.....ยามผู้หญิงคนหนึ่งพาเธอไปที่ห้องๆหนึ่งที่ห้องนั้นมีแต่ความว่างเปล่า
ยามผู้หญิง:หวัดดีฉันชื่อ เจนนี่นะ  ชื่อคล้ายๆเธอล่ะ เอาล่ะนี่คือการทดสอบของเธอเจ้าค่ะ
เจนนี่ %:
เจนนี่:ถ่องมนต์อะไรสักอย่าง ที่จินนี่เคยทำมาแล้วเจ้าค่ะ
จินนี่:นั้นคือภาษาฟินใช่ไหม
เจนนี่:ใช่ เธอรู้ด้วยเหรอเจ้าค่ะ
จินนี่:ฉันกำลังศึกษาภาษานี่อยู่ที่โลกพอดี
เจนนี่:มาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่าเจ้าค่ะ
เมื่อเจนนี่พูดเสร็จเธอก็ถ่องมนต์เดิมอีกครั้งหนึ่งแต่ที่นี้ รูปร่างของห้องเปลี่ยนไป รูปร่างห้องเปลี่ยนเป็นกำแพงหนามาก
กั้นอยู่ระหว่างเขาสองคน  คล้ายกระจก
จินนี่:นี่มันอะไรกันน่ะ
เจนนี่:นี่คือการทศสอบของเธอไง...สู้ๆนะเจ้าค่ะ
จากนั้นก็มีหมาป่าปรากฎขึ้นที่ฝั่งของจินนี่
จินนี่:หมายความว่าไงเนี่ย
ทันใดนั้นหมาป่าก็กระโจนใส่จินนี่
จินนี่:กรี้ดดดดด
จินนี่กรีดร้องด้วยความตกใจ ระหว่างที่หมาป่าเข้าใกล้ตัวจินนี่ หมาป่าตัวนั้นก็หายไป
จินนี่:นี่มันอะไรกันเจนนี่
เจนนี่:ฉันจะให้ต่อสู่กับหมาป่าเจ้าค่ะ
จากนั้นหมาป่าก็ปรากฎขึ้นอีกแต่ว่าคราวนี้จินนี่ตั้งตัวแล้วเมื่อหมาป่ากระโจนเข้ามาอีกครั้งจินนี่ฟันเข้าไปเต็มๆ
แต่คราสนี้ดาบบนั้นทะลุหมาป่าตัวนั้น มันเลยเข้ามาเลยมาหาจินนี่แล้วก็หายไปเหมือนเดิม
เจนนี่:ถ้าทำแบบนั้นรับรองว่าเธอไม่รอดแน่ๆเจ้าค่ะ
จินนี่:ถ้าฉันฟันมันไม่ได้ แล้วฉันจะเอาอะไรสู้กับมัน
เจนนี่:คาถาไง  จำได้บ้างไหมเจ้าค่ะ
จินนี่:ฉันเรียนรู้มาแต่วิชาช่วยเหลือ
เจนนี่:นี่แสดงว่าเธออ่านข้ามหน้าแรกไปเจ้าค่ะ
จินนี่:หน้าแรก....ทำไมเหรอ
เจนนี่:ที่เขาเขียนว่า"ธาตุแสงย่อมชนะธาตุมืด"อ่านจริงต้องประโยคนี้ด้วยเจ้าค่ะ
จินนี่:.....อ๋อจำได้แล้วขอใหม่อีกรอบนะ
เจนนี่:เจ้าค่ะ
จากนั้นทั้งสองคนก็เริ่มฝึกซ้อมกันเรื่อยๆ
มาดูที่ด้านของไคกันบ้าง ยามคนหนึ่งพาไคไปที่ป่าแห่งหนึ่ง
ยาม:หวัดเด ฉันชื่อ คาออส จูม่า เรียกสั้นๆว่า คาออส
ยามคนที่ชื่อคาออสคนนี้ดูท่าทางกวนๆ
คาออส:นี้...เห็นขอนไม้ที่ตั้งตรงนั้นมั้ย
ไค:ฉันเดินเข้ามาในป่านี้ 2 กิโลกว่าแล้ว จะให้ฉันไปทำอะไรอีกล่ะ
คาออส:นายใช้คันธนูยิงไปที่ขอนไม้นั้นสิ
ไค:เออ
จากนั้นไคก็เริ่มง้างคันธนูแล้วยิงไปยังขอนไม้อันนั้น แต่ไม่โดน
ไคยิงไปอีกเรื่อยๆแต่ยังไงก็ยิงไม่โดน
คาออสเดินไปทางไค
คาออส:เอามานี้
คาออสหยิบลูกธนูจากด้านหลังของไคแล้วดึงคันธนูของไค  ยิงไปที่ขอนไม้นั้น
เพียงลูกเดียวเท่านั้นคาออสยิงเข้าเต็มกลางขอนไม่นั้นเลย
คาออส:วันนี้ไม่โดนไม่ต้องกลับบ้านนะ
ไค:อะไรนะ
คาออส:ได้ยินแล้วน่า
จากนั้นคาออสก็เดินออกไปจากตรงนั้น
ไค:ยามอะไรก็ไม่รู้...บ้าซะมัด
จากนั้นไคก็เริ่มยิงมันอีกรอบ
เมื่อตกเย็นทุกคนกลับมารวมกันที่หน้าบ้านของลีออน
เจนนีส:ฉันว่าการฝึกครั้งนี้น่ะจะช่วยให้เราเก่งขึ้นได้จริง
จินนี่:ฉันน่ะเมื่อยมากเลยปวดไปหมด
เจนนีส:ว่าแต่ไคล่ะเห็นมาพร้อมเราไม่ใช่เหรอ
จากนั้นไคก็เข้ามาหน้าของเขายังกะผีทุกคนตกใจกันหมด
จินนี่:ไค เป็นอะไรหรือป่าว
ไค:สภาพฉานเหมือนคนสบายมากเลยช่ายมาย
ไคพูดเสียงหลอน
เจนนีส:ฉันว่านายไปนอนก่อนดีกว่า
ไค:ฉานหิวข้าว
ลีออนจึงรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องครัว เขาไปหยิบขนมปังก้อนใหญ่มาก้อนหนึ่ง
ลีออน:อ่ะ.
ลีออนยังไม่ทันที่จะพูดจบ ไคก็แย่งขนมปังไปจากมือของลีออน
แล้วกินอย่างไม่บันยะบันยัง
จินนี่:กินช้าๆก่อนแล้วค่อยพูดก็ได้ เดี่ยวติดคอกันพอดี
ไค:อ็อนอันอิวอี้อา
ไคพูดทั้งๆที่มีขนมผังอยู่เต็มปาก
จินนี่:ฉันไม่เข้าใจที่เธอพูดเลย..อะไร
ไครีบกลืนก้อนขนมปังที่เขากัดไป
ไค:ก็คนมันหิวนี่น่า
เจนนีส:นายก็หิวตลอดแหล่ะ
เมื่อทุกคนกินข้าวกันเสร็จพวกเขาก็ขึ้นไปที่ห้อง
ตอนที่ 5 การทศสอบด่านแรกของเจนนีส
ในห้องของพวกเจนนีส
ไค:ลีออน พรุ่งนี้นายไปหาฉันที่ป่าที่ฉันไปฝึกหน่อยนะไปพร้อมกันเลย
ลีออน:ทำไมเหรอ
ไค:เอาน่าพรุ่งนี้ไปกับฉันหน่อย
เจนนีส:รู้สึกทางด้านนายจะมีญหากันมากเลยใช่ไหมเนี้ย
จากนั้นจินนี่ก็เปิดประตูเข้ามา
จินนี่:นี่พวกนาย นอนได้แล้ว เดียวพรุ่งนี้ก็ตื่นแบบวันนี้อีก
แล้วจินนี่ก็ปิดประตูกลับ
ลีออน:ฉันก็ว่ายังงั้นแหละเรารีบนอนกันเถอะ
เจนนีส:อืม
จากนั้นไค เจนนีส และจินนี่ก็เข้านอน
เช้าวันรุ่งขึ้น ลีออนเดินไปที่นอนของเจนนีสและไค
ลีออน:นี่ สายอีกแล้วโว้ย
เมือลีออนพูดเสร็จเขาก็ดึงผ้าห่มออกแต่ไม่เห็นพวกเขาอยู่ในผ้าห่ม
แม่ของลีออนเดินเข้ามาพอดี
ลีออน:แม่ครับแล้วเจนนีสกับไคล่ะ
แม่ลีออน:เห็นพวกเขาออกไปตั้งแต่เช้าเลย
ลีออน:อะไรนะ!
แล้วลีออนก็รีบวิ่งออกจากบ้านไป
ลีออน:ตามเจ้าพวกนั้นไม่ทันแน่ๆเลย
แล้วลีออนก็วิ่งไปทางปราสาทต่อไป
ทางด้านของพวกเจนนีสกับไค
พวกเขาก็กำลังวิ่งไปที่ปราสาทเหมือนกัน
ไค:เห็นมั้ยฉันบอกแล้วว่าอย่าไปพนันกับเจ้จินนี่
เจนนีส:ใครจะรู้เล่าว่าเจ้จะตื่นแล้วกว่าที่คิดไว้
เมื่อทั้งคู่วิ่งไปที่ปราสาทเสร็จพวกเขาเห็นจินนี่นั่งกินขนมปังทั้งสามอันอยู่
ไค-เจนนีส:มายยยยยขนมปังของฉานนนน(*0*)
จินนี่:ตามที่พนันเอาไว้นะ หุๆ ถ้าตื่นช้ากว่าแล้วมาไม่ทันฉันจะยกขนมปังให้หมด
จินนี่:อ๊ะเอาไปแบ่งกาน
เมื่อจินนี่พูดแล้วจะยื่นให้เจนนีส
ลีออนก็วิ่งเข้ามาพอดี
จินนี่:เอ๊าลีออนมาพอดีเลยอ่ะเอาไปกินแก้หิวก่อนไป
เมื่อเธอพูดเสร็จจินนี่ก็เอาขนมปังที่จะให้เจนนีสโยนไปให้ลีออน
ลีออน:ขอบใจนะ
เมื่อลีออนพูดเสร็จเขาก็กัดขนมปังนั้นเลยเพราะความหิว
ไค:ขนมปังฉานนนนนนนนนนนน(T0T)
ระหว่างที่จินนี่กับลีออนกินขนมปังอย่างเอร็ดอร่อย
ไคและเจนนีสต้องนั้งจ้องลีออนและจินนี่กินขนมปังของพวกเขา
จากนั้นพวกเขาก็ไปหาครูฝึกของพวกเขา
ไปดูทางด้านเจนนีสกันก่อนดีกว่า
เจนนีสกำลังไล่ตีตัวกลมสีชมพูต่อ
เจนนีส:เออว่าแต่.ฉันจะถามนานแล้วไอ้ตัวกลมๆเค้าเรียกว่าอะไร
ไนท์:ตัวนี้พวกชาวบ้านเขาเรียกกันจะมีอยู่สองชื่อนะคือ สไลม์(slipm) กับ โปริ่ง(proing)
เจนนีส:งั้นฉันเรียกมันว่าไสลม์แล้วกัน เรียกง่ายดี
เจนนีสก็เริ่มตัวที่เรียกว่าสไลม์ต่อกับไนท์แต่แยกกันไปคนละทาง
พอตกเย็นพวกเขาก็กับมาเจอกัน
เจนนีส:ว่าไง ได้กี่อันล่ะ
ไนท์:12 อันขอรับ
เจนนีส:ฉันก็ 12 อัน...นี่ก็หมดป่าแล้วน่า
ไนท์:งั้นเราไปดูที่แทนบูชายันดีกว่านะขอรับ
เจนนีส:แท่นบูชาเหรอ?
ไนท์:ผมว่าเราไปก่อนนะขอรับ
เจนนีส:อืม ไปก็ได้
จากนั้นทั้งสองคนก็เดินเข้าไปในป่าแห่งหนึ่งเมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในนั้น
พวกเขาเห็นแท่งอะไรสักอย่างเป็นช่องปักของอะไรสักอย่างมีรูปค้ลายกับของที่พวกเขาเก็บมาได้จากพวกไสลม์
เจนนีส:ฉันว่าพวกเราลองเอาหินพวกนี้มาปักไว้ในช่องนั้นดีกว่า
ไนท์:ลองดูสิขอรับ
จากนั้นก็มีปีศาจตัวใหญ่ที่คล้ายกับไสลม์แต่ใหญ่กว่ามากออกมา
ไนท์:เตรียมตั้งรับให้ดีนะขอรับ
เจนนีส:นี่มันตัวบ้าอะไรเนี้ย
ไนท์:มันคือผู้เฝ้าสุสานไสลม์  มาสเตอร์ลิ้ง(masterring)
เจนนีส:ฉันพร้อมเสมอน่า ไอ้กระจอกตัวเนี้ยใหญ่กว่านี้ยังไม่กลัว
"แกนะไม่กลัวฉันจริงเหรอ"
มีเสียงออกมาจากมาสเตอร์ลิ้ง
เจนนีส:แกพูดได้ด้วยเหรอ ดีเลยค่อยสนุกขึ้นมาหน่อย
จากนั้นเจนนีสก็ไม่รอช้า ชักดาบออกมาทำท่าจะวิ่งเข้าใส่
ไนท์:ช้าก่อนเจนนีส ผมว่าถ้ามันพูดได้ ลองคุยกับมันดูก่อน เพื่อมันจะยอมยกหินก้อนสุดท้ายให้เรา
ไนท์:นี่แกน่ะ รู้เรื่องเกียวกับหินก้อนสุดท้ายบ้างมั้ย
มาสเตอร์ลิ้ง:ก็ข้านี่แหละผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในสุสานนี่
ไนท์:ข้าต้องการหินก้อนเดียว ไม่ใช้เรื่องของแก
มาสเตอร์ลิ้ง:หินอยู่ในตัวข้าอยากได้ก็ข้ามศพข้าไปก่อน
ไนท์:งั้นแสดงว่าแกจะไม่ให้ดีๆใช่ไหม
หรือจากที่เขาพูดเสร็จมาสเตอร์ลิ้งไม่ตอบกลับแต่ตอบด้วยการใช้มือฟาดลงมาที่หัวของไนท์
แต่ไนท์หลบทัน เขาสวนกลับด้วยหอกของเขาแทงเข้าไปในลำตัวแต่กลับแทงไม่เข้า
มาสเตอร์ลิ้งสวนกลับอีกครั้งแต่คราวนี้โดนไนท์เต็มๆ เขากระเดนทไหลออกมาอยู่หน้าเจนนีส
เจนนีส:เป็นอะไรหรือเปล่า ไนท์
ไนท์:ไม่เป็นอะไรหรอกครับเจ้านี้มอนเตอร์อีกแล้วล่ะขอรับครับฟันไม่เข้ายังงี้ ไวซะด้วย
เจนนีส:งั้นฉันลองบ้างนะ
เจนนีสวิ่งเข้าไปหามัน
เจนนีส:Bash
เจนนีสตะโกนออกมาอีกครั้ง เขาฟาดใส่มันแบบเดิม
แต่คราวนี้มันหลับไม่สะทกสะทานอะไรเลย
เจนนีส:อะไรกันนี่ มมไม่สะทกสทานอะไรเลย
มันสวนกลับมาทำให้เจนนีสกระเดนไปกระแทกกับไนท์
ทำให้ทั้งคู่ล่มไป
มาสเตอร์ลิ้ง:พวกแกตายแน่ฮาๆๆๆๆ
จากนั้นมาสเตอร์ลิ้งตัวนั้นก็กระโดดขึ้นฟ้าทำท่าเหมือนจะลงมาทับพวกเขาทั้งสอง
จากนั้นมีลูกธนูมาจากด้านหลังของพวกเขาออกมาพุ่งใส่มาสเตอร์ลิ้ง