Fin Flyingการผจญภัยของโลกอันน่าพิศวง ตอนที่ 1

P.O.O

ผมเอามาทำใหม่เพื่อจะได้เข้าใจได้ง่ายขึ้น
(คือว่าบางคนไม่เข้าใจ)
ตอนที่ 1 การเริ่มต้น
ในสงครามแห่งหนึ่งเสียงดาบ  ที่ฟันกันดังสนั่นในท้องที่นั้น มันเป็นสงครามที่รบกันระหว่างปีศาจกับมนุษย์ที่หน้าปราสาทยุคเก่าของมนุษย์ 
คงกำลังป้องกันปราสาทหลังนั้นอยู่"เตรียมยิงธนู"เสียงแม่ทัพคนหนึ่ง ตะโกนบอกคนข้างหลัง
"ยิง!"
เมื่อแม่ทัพส่งเสียงนั้นขึ้น พลธนูด้านหลังของแม่ทัพคนนั้นก็เริ่มยิงธนูไปยังพวกปีศาจที่อยู่ข้างหน้า แต่ก็มิได้
สะทกสะท้านอะไรเลย มันกลับยิงสวนกลับมาทำให้ทหารของแม่ทัพคนนั้นบาดเจ็บอย่างมาก เมื่อปีศาจใกล้ถึงกองทัพนั้น
แม่ทัพ:"ออสก้าจัดการเลย"แม่ทัพคนนั้นตะโกนบอกใครสักคน
"Fire Wall!(ฟายวอล)"เสียงใครสักคนจากด้านบนตะโกนลงมาทันใดนั้นก็มีไฟลุกขึ้น
เรียงเป็นแนวกำแพงกันไว้ไม่ให้ปีศาจพวกนั้นเข้ามา  บางตัวก็โดนไฟนั้นลุกใส่ตาย  ปีศาจพวกนั้นจึงถอยไป
เจนนีส:"เกือบได้ไปคุยกับพระเจ้าซะแล้วไหมล่ะออสก้า"
ออสก้า:"อย่าบ่นไปหน่อยเลยเจนนีสก็นายบอกว่าให้รอฟังคำสั่งนายไงก็รอตั่งนานกว่าจะบอก  ว่าแต่เสียทหารไปกี่คนล่ะ"
เจนนีส:"ไม่มีเลยมีแต่คนบาดเจ็บ 13 คนส่วนมากเจ็บที่ขาเพาะโดนธนู"
ออสก้า:"เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ"
เจนนีส:"อืม"
เจนนีส:"ฉันว่าเราควรไปช่วยทหารที่บาดเจ็บกันก่อนดีกว่า"
ในระหว่างที่เจนนีส  ออสก้าและพวกที่ทหารกำลังรักษาทหารที่บาดเจ็บอยู่นั้น
ก็มีเสียงตะโกนมาจากบนหอคอย
เจนนีส:"ปีศาจบุกแล้ว"ทหารตะโกนมาจากหอคอยด้านบน
ออสก้า:"ดีเลยงันเตรียมกองกำลังทหารเต็มที่"
ยาม:"อ็าก!"
ทหารผู้นั้นโดนลูกธนูทิ้มทะลุมาข้างหลัง  ร่วงลงมา จากนั้นลูกธนูก็ลอยมาไม่หยุดตามมาด้วย
ลูกหินไฟลอยเข้ามาในปราสาท  ควันทำให้การมองไม่ชัดเพราะไฟที่ลามไปทั่วปราสาท
เจนนีส:"ทหารยิงออกไปทางทิศตะวันออก..เร็ว"เจนนีสเริ่มสั่งการทหารที่เหลืออยู่ให้ยิงสวนออกไป
พอลูกไฟกับลูกธนูหยุดลง  เจนนีสก็ตามหาออสก้า
เจนนีส:"เฮ้  ออสก้านายอยู่ไหน" เขาเดินสะดุดอะไรบางอย่างพอเขาหันกลับมา
เขาตลึงจนแทบบ้าเขาเห็นออสก้าในร่างไร้วิญญาน  ถูกมีดปลักกลางหน้าอก
ในมีดมีกระดาษเขียนว่า  [สงครามอันยิ่งใหญ่ มันใกล์เข้ามาแล้ว จงเตรียมตัวให้ดี..โลกกำลังถึงกาลอวสานแล้ว]
เจนนีส:"มันไม่ใช่อย่างที่เห็นใช่ไหม"
เจนนีส:"ออสก้า...ไม่มมมมมมมมมม"
ทันใดนั้นเขาก็สดุ้งขึ้นมาจากเตียงนอน  ที่ๆเขาตื่นมานั้นมีหน้าต่าง ประตู คอมพิวเตอร์ และทีวี เป็นโลกปัจจุบัน
เจนนีส:"ฝันอีกแล้วเหรอเนีย"