ขอโทษนะ...คุณกุหลาบเหลือง

nirvanar-t

คุณกุหลาบเหลืองเป็นรักแรกพบครั้งที่ 2 ของฉัน  
หลังจากได้เห็นดอกเล็ก ๆ สีเหลืองของเขาใน Home & Decor 
ฉบับเดือน ก.พ. 51  ฉันก็ร้อนใจอยากได้มาอยู่ในฮาเรมลอยฟ้า 
เลยบึ่งไปจตุจักร ควักเงินจ่ายค่าเสียหายไป 80 บาท (น่าจะเป็นราคา
มาตรฐานของกุหลาบหนูทั่วไป) ก็ได้เขามาอยู่ในอ้อมกอดหลวม ๆ
 (ขืนกอดแน่น...หนามของน้องก็เกี่ยวพี่ระบมซิจ๊ะ)
ก่อนจะใช้ชีวิตร่วมกัน  
เรามาทำความเข้าใจกันสักนิดก่อนนะ
"รักจะเป็นต้นไม้ของเรา...ต้องอดทน" (สงสัยจะดู 2499 
อันธพาลครองเมืองมากไปมั๊ง)
เพราะฉันจะมาที่นี่เพื่อรดน้ำ พรวนดิน ให้ปุ๋ยให้เธอได้
แค่วันเสาร์และอาทิตย์เท่านั้น  
ที่เหลือคงต้องฝากเทวดาเลี้ยงล่ะ...
รักจะอยู่ด้วยกัน ก็ต้องปรับตัวหน่อยนะ 
แต่ฉันจะพยายามทำให้เธอลำบากน้อยที่สุด
วิธีการของฉันคือเวลานำต้นไม้ลงปลูกในกระถาง 
จะต้องรองก้นกระถางด้วยกาบมะพร้าวให้สูงสัก1-1นิ้วครึ่ง 
แล้วค่อยรองด้วยดินผสมที่ปรุงใหม่ เอาต้นไม้ลง 
เอาดินโป๊ะนิดหน่อย แล้วปิดด้วยกาบมะพร้าวเปียกเพื่อเก็บความชื้น
จากนั้นหาจานรองกระถางมาวางแล้วก็เทน้ำให้เต็มจาน  
ก็คิดว่าน่าจะเพียงพออยู่สัก 4 - 5 วันนะ...
ตอนแรกเราก็อยู่ด้วยกันดี ๆ เขาออกดอกดก ๆ 
มาให้ชมได้ 4 - 5 รุ่น ก็เริ่มใบหงิก  ใบเหลือง  ทิ้งใบ  
และไม่ออกดอก ฉันคิดว่าปุ๋ยคงหมด  และมีแมลงรบกวน 
 เลยลองให้ปุ๋ยอินทรีย์จากสะเดา สลับกับปุ๋ยจากพืชตระกูลถั่ว
 แต่ทุกอย่างก็ยังไม่ดีขึ้น...
แทนที่ฉันจะเอาใจใส่เขาให้มากขึ้น ...
กลับไปเที่ยวหาต้นไม้ใหม่ ๆ เข้ามาไว้ในฮาเร็ม 
และในทีสุดฉันก็แทบจะลืมว่ามีเขาอยู่...ตรงนั้น
แต่เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ฉันแทบลมใส่...  
จู่ ๆ ก็มีเห็ดดอกเบ่อเร่อโผล่ออกมา
ในกระถางคุณกุหลาบเหลืองนั่นเอง ... 
ชูช่อบานสะพรั่ง  ส่งกลิ่นคล้ายเห็ดฟางตลบอบอวล
ไม่ได้การแล้ว!...
ฉันรีบบรรจงถอนเขาขึ้นมา  
พบว่าราสีขาวทอเส้นใยไปทั่วดินและรากฝอย
ฉันจึงพยายามขูดมันออกจากรากฝอยของเขาให้หมด
แล้วก็ปรุงดินใหม่  ใส่กระถางใบใหม่  
อัญเชิญเขาไปสถิตย์ในนั้น  สัปดาห์หน้าฉันจะให้ยาฆ่าเชื้อรา
พร้อมกับหวังว่า...เขาจะให้อภัยฉัน 
และรวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายในการขับเคลื่อนชีวิตต่อไป
ถึงตอนนี้ ทุกอย่างกำลังดีขึ้น 
แต่ก็ไม่อาจลบล้างความรู้สึกผิดที่ได้ละเลยต่อสิ่งมีชีวิตหนึ่ง
ขอโทษนะ...คุณกุหลาบเหลือง
ทั้ง ๆ ที่เธออยู่ตรงหน้าฉันแค่นี้
กลับเป็นฉัน...ที่ปล่อยให้เธอต้องเผชิญชะตากรรมเลวร้าย
โดยลำพังคนเดียว...
ฉัน...เสียใจ...