ฉันก็แค่... ผู้หญิงธรรมดาแสนสามัญ ที่มีหัวจิต หัวใจเช่นใครใคร บนโลกใบกลมกลมนี้ แต่จะมีสักกี่คนกัน ที่เข้าใจ ว่าผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งนี้ มีความรู้สึก จะมีไหม? เขาจะมองเห็นหัวใจ ข้างในของฉันบ้างหรือเปล่า... คงไม่หรอกฉันรู้... ใช่ฉันรู้ และเข้าใจดี ไม่มีใคร ไม่มี... ที่จะเข้าใจเราเท่ากับตัวของเราเอง ข้อนี้ฉันรู้ดี และยอมรับมัน... แต่ก็ไม่รู้ทำไม? ยังต้องโหยหาสักคนมาเข้าใจ... แค่สักคนเท่านั้นเอง... แต่สักคนนั้น ไม่ใช่ใครใครที่ผ่านเข้ามาในความเงียบเหงา มาสร้างเรื่องราวในชีวิต ให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ปรุงแต่งชีวิตที่ผ่าน สักคนหนึ่งนี้... ถูกจดจารไว้ลึก ก็คือเขา เขาคนนั้น ยากจะให้ใครแทนที่ ยามใดอยู่กับความเงียบเหงาลำพังก็หวนกลับไปคิดถึง ทุกคราวที่อ่อนล้า ไม่มีใครก็ยังมี..."เขา" วันเวลาผันผ่าน... ผ่านเลยไปเนิ่นนาน เท่าไหร่ ทุกครั้งที่เหงาจับใจ ภาพเขาจะมาปรากฎให้คลายเหงา เมื่อใครใครที่ผ่านเข้ามา.... แล้วผ่านไป ก็ทำให้ใจรู้สึกผิดอยู่เสมอ ๆ เพราะใจรักเพียงเขาสินะ มั่นใจแน่แล้ว ว่า "รัก" แต่ทว่าเป็นความมั่นใจเมื่อเวลาผ่านมาแล้ว 12 ปี ปีนี้ย่างปี 14 แล้ว และคงย่างปีต่อต่อไป รู้สึก ใจมันรู้สึก.... อยากโทร.ไปเพื่อบอกเล่าสิ่งเป็นไป และ รับฟังสื่งที่เป็นมา.... หัวใจแปลกประหลาดไป ก่อนนั้น เข้มแข็ง ไม่เคยคิดอยากโทร.ไป ไม่คิดอยากพบเจออีก... แต่วันนี้... วันนี้... รู้สึกเหงาจับใจ เปรียบแล้ว เหมือนเจียนจะขาด หรือแตกกระจายประมาณนั้น "เก็บเธอไว้ ..... ข้างใน จน ลึ ก สุ ด ใ จ ได้คิดถึงเธอ อีกคราว เมื่อวันที่เหงา จับใจ ไม่มีใคร ฉันยัง มีเธอ" ฉันคงทำได้เพียงเท่านี้ จะเก็บรักนี้เอาไว้เพียงภักดิ์ "ใครสักคนนี้"
10 ตุลาคม 2551 18:50 น. - comment id 102004
อยากโทรไปหาเธอ : ไม้ พิสิฐพงศ์ กิ่งแก้ว จะว่าไปแล้วเธอก็คือคนพิเศษ จะพูดไปแล้วเธอก็คือคนสำคัญ แต่ตัวเธอเอง ไม่เคยคิดอย่างนั้น... ก็มีแต่ฉันที่ผูกพันรักข้างเดียว หลับตาทุกครั้งใจก็ยังคิดถึงเธอ ห่วงใยเสมอยามที่เธอนั้นเลือนลาง ก็คนมันเหงาอยากคุยอยากโทรหา ได้แต่มองฟ้าในเวลาที่เหงาใจ * อยากโทรไปหาเธอ อยากพูดด้วยสักคำ ได้ยินเสียงแค่พอให้ชื่นใจ อยากบอกว่ารักเธอ คิดถึงแทบขาดใจ เธอได้ยินไหม ว่าใจมันร่ำร้อง... (เรียกหาเธอ...) ** ฝากดาวบนฟ้าช่วยบอกเธอให้ฉันที ว่าใจดวงนี้แม้จะเหงาก็เข้าใจ ก็ทั้งที่รู้ว่าไม่เคยมีความหมาย แต่เป็นสุขใจได้ห่วงใยคิดถึงเธอ (ซ้ำ * , * , *) เมื่อผู้เขียนเรื่องสั้นฟังแล้ว... รู้สึก รู้สึกมาก ๆ อยากทำอย่างเพลงบ้าง สำหรับ...."บรรทัดแรกของเนื้อเพลง"
10 ตุลาคม 2551 19:13 น. - comment id 102006
อ่านแล้วยิ่งเหงาจับใจเลยค่ะ
10 ตุลาคม 2551 19:41 น. - comment id 102008
เหมือนนั่งจ่อมอยู่หน้ากระจกเงา แล้วมองดูตัวเราเองเลยค่ะ เฮ้อ ใจหนอใจ
10 ตุลาคม 2551 23:21 น. - comment id 102011
เง้อออ อ่านแล้วเศร้าเรย สู้ๆนะครับ
11 ตุลาคม 2551 08:47 น. - comment id 102013
คิดถึง "คุณ" แล้ว อย่าลืมคิดถึง "ตัวเอง" นะคะ อย่าลืมถามตัวเองว่า การคิดถึง "คุณ" ทำให้ "ตัวเอง" สุข หรือ ทุกข์ อย่างไร ด้วยไมตรี
13 ตุลาคม 2551 09:05 น. - comment id 102020
แล้วเขาก็จะจางจากใจค่ะ
13 ตุลาคม 2551 18:03 น. - comment id 102025
ทุกอย่าง...เวลาจะช่วยเราเองค่ะ ขอให้เข้มแข็งและอดทน คนที่เรารอคอยก็จะมาหาเราเองค่ะ
14 ตุลาคม 2551 20:27 น. - comment id 102026
ลึกแค่ไหน ก็อยากจะล้วงอ่ะนะ หายป่วยยังคะ
15 ตุลาคม 2551 11:02 น. - comment id 102027
เอาหินดินทรายมาช่วยถม นะน้องสาวคนดี คนข้างบนจะได้ไม่ต้องล้วงลึก
15 ตุลาคม 2551 14:54 น. - comment id 102029
บางสิ่งที่หลุดลอยไปแล้วก็ไม่สามารถเรียกมันคืนกลับมาได้ เพียงแต่เก็บไว้ในความทรงจำ ^_^
15 ตุลาคม 2551 21:42 น. - comment id 102033
http://www.ijigg.com/songs/V24C440P0 ความรู้สึกเดียวกัน ฝากเพลงมาเป็นเพื่อนค่ะ
15 ตุลาคม 2551 23:52 น. - comment id 102034
... ...... ... ..lสวัสดีคะ ความรู้สึกลึกๆๆเก็บมันลงไปเท่าไหร่บางทีก้เจ็บเหมือนกันนะ กว่าจะทำใจได้คงอีกนาน..... กับใครเขาคนนนั้น เราชอบมากเลยนะเรื่องสั้นของเทอ >>''แมงกุดจี่''
16 ตุลาคม 2551 15:45 น. - comment id 102037
เขาว่ากันว่า อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ เพราะฉนั้น หนามยอกให้เอาหนามบ่ม โทรไปเลย.. ชนกันสักตั้ง แล้วคุณอาจจะไม่ต้องเก็บ เขาไว้ในห้องลับอีกต่อไป..