เป็นเรื่อวธรรรมดามากที่ทุกๆคนย่อมมีปัญหา หลายคนมีทางออกของตนเอง สามารถแก้ได้อย่างไม่ยากนัก แต่จะมีสักกี่คนที่เป็นเช่นนั้น ผมเป็นคนหนึ่งที่มีปัญหามากมายในตอนนี้ ผมสามารถที่จะปรึกษา หรือระบายความทุกข์นี้ให้คนอื่นฟังได้ แต่สุดท้ายปัญหาเหล่านี้ก็ยงคงอยู่ คนที่จะแก้ปัญหาได้คือ ผม ผม คนเดียวเท่านั้น มีหลายคนที่มาปรึกษาหรือระบายปัญหาให้ผมฟัง แต่สุดท้ายผมก็ไม่สามารถแก้ปัญหาให้ได้ ได้แต่แนะนำและปลอบใจเท่านั้น ผมต้องการให้ปัญหาเหล่านั้นทั้งของผมและของคนอื่นจบลงด้วยดี
8 ตุลาคม 2551 15:05 น. - comment id 101986
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับข้อความที่ว่า "แต่จะมีสักกี่คนที่เป็นเช่นนั้น ผมเป็นคนหนึ่งที่มีปัญหามากมายในตอนนี้ ผมสามารถที่จะปรึกษา หรือระบายความทุกข์นี้ให้คนอื่นฟังได้ แต่สุดท้ายปัญหาเหล่านี้ก็ยังคงอยู่" ตัวผมเองก็เป็นอีกคนหนึ่งเช่นกัน ที่มีปัญหามากมาย จนบางครั้งก็อยากจะลืมไปให้หมด แต่เนื่องด้วยที่ว่า ตัวผมเองเป็นคนที่ค่อนข้างจะคิดมาก เลยทำให้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่จะลืมปัญหาเหล่านั้นไป สิ่งเหล่านี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลา สิ่งเหล่านี้ยังคงต้องการแก้ไข เพียงแต่ว่า ผมทำไม่ได้เท่านั้นเอง "ผมอยากสู้ แต่ไม่รู้วิธี"
8 ตุลาคม 2551 18:33 น. - comment id 101990
คนที่จะแก้ปัญหาได้ก็คือ คนที่ประสบปัญหาเท่านั้นแหละ คนอื่นคงได้แต่ชี้แนะแนวทางและเป็นกำลังใจให้เท่านั้น แต่...อย่าเครียดไป ทุกปัญหามีทางออกของมันอยู่แล้ว เพียงแต่ใช้สติไตร่ตรองและยอมรับ ถ้าหากเกิดจากความผิดพลาดของเราเอง อย่า-หนีปัญหาเป็นพอ หากขาดกำลังใจ ..... ขอเพียงแต่เขียนมา.....
10 ตุลาคม 2551 11:58 น. - comment id 101997
ครับผม ปํญหาคือสิ่งที่ทุกคนสร้างมันขึ้นมาเองทั้งนั้น ผมเองก็มีหลายเรื่องที่เป็นปัญหาและพยายามแก้ไขอยู่ ทุกครั้งที่ผมแก้ไขมันได้ผมจะรู้สึกว่าปัญหาที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้ยุ่งยากมากมายอะไร ขอเพียงเรามองย้อนกลับไปยังปัญหาแล้วยอมรับมันเสียก่อน แล้วค่อยๆแก้ให้เวลากับมันบ้างอย่าเร่งรีบจนเสียการ แล้วทุกอย่างจะค่อย ๆ คลี่คลาย...เป็นกำลังใจให้ครับ..
10 ตุลาคม 2551 12:23 น. - comment id 101998
ช่วงที่สับสนวุ่นวายและเครียดที่สุด ก็เห็นจะเป็นช่วงที่ปัญหานั้นยังหาทางออกและวิธีแก้ไขไม่เจอสินะ ตอนนี้ก็กำลังเป็นอยู่เลย บางครั้งก็อยากปล่อยมันไป แต่คนที่ทุกข์ใจไปกับเราก็คือพ่อแม่ พี่ น้อง เค้าไม่ปล่อยสิ เค้าห่วงเราด้วย อยากให้มันผ่านไปด้วยดีและเร็วๆ แต่ไม่รู้จะทำไง