เรื่อง เด็กหญิงปริศนา2

หมูก้อย

ณ  โรงเรียนที่โดเรมีอยู่
           นี่วันนี้มีนักเรียนเข้ามาใหม่ด้วยล่ะ ไอโกะเริ่มพูดก่อน
           เฮอนี่ผ่านมา1ปีแล้วสินะอนปุแทรกขึ้นมา
           อะไรเหรอ?โดเรมีถาม
           ก็จะอะไรซะอีก  ก็เรื่องของมายะจังน่ะสินะฮาสึกิพูดขึ้นบ้าง
!!!กริ๊ง!!!  !!!กริ๊ง!!!
          อ้าว!ต้องเข้าเรียนแล้วเหรอไอโกะพูดออกมา
         เอ้า  นักเรียนทุกคนเลิกคุยได้แล้ว  วันนี้เรามีเพื่อนใหม่นะเงียบๆหน่อยได้มั้ย  เอาล่ะ  เด็กคนนี้มีชื่อว่าชิคางิ  เซรุมิ จะมาเป็นสมาชิกในห้องเรานะคุณครูเซกิเข้ามาในห้องหลังกริ่งเซรุมิ
          เซรุมิค่ะ  ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะเซรุมิพูดขึ้น
          เอาล่ะนั่งไหนดี เอาตรงนั้นแลวหายไปไหนเนื่ยครูเซกิพูดในขณะที่เซรุมิเดินไปที่นั่งของมายะ
          หวัดดีเซรุมิพูดกับโดเรมีขณะขยับเก้าอี้
          อืมเออ  หวัดดี  แต่นั่นโต๊ะของมายะจังนี่โดเรมีพูดเชิงค้าน
          ช่างมันปะไร  ไหนๆก็ไหนๆไม่อยู่แล้วนี่เซรุมิพูด
                พวกโดเรมีจำต้องหยุดไป  เพราะเถียงไม่ขึ้น  จนกระทั่งเลิกเรียน  พวกโดเรมีก็คุยกันเรื่องเด็กนักเรียนที่ย้ายเข้ามาใหม่  เพราะแต่ละคนก็ไม่ชอบเซรุมินักเรียนใหม่  พวกเขาช่วยกันตั้งฉายาให้เป็นยัยจอมอวดดีพวกเขาคุยเรื่องนี้ไปจนถึงFlower Gardenแล้วทำงานต่อทันที
                ส่วนเซรุมิก็เดินมาหยุดที่ Flower Garden ที่โดเรมีทำงานอยู่ แล้วก็สังเกตรอบๆคิดว่าที่นี่เปลี่ยนไปมาก  แล้วเธอก็เดินสำรวจรอบๆ  จนไปเจอกับไอโกะ
          จะรับอะไรดีค่ะไอโกะถามเพราะนึกว่าเป็นลูกค้าอ้าวเมื่อเห็นเป็นเซรุมิ
          อืมที่นี่เปลี่ยนไปมากเลยเนอะ  วันนี้ฉันมาในฐานะลูกค้าจ๊ะ  ฉันขอเอาดอกไม้ไปเยี่ยมคนรู้จักน่ะเซรุมิพูด
          คิดว่านี่คงเหมาะนะไอโกะพูดพร้อมกับยื่นให้เอากี่ต้นล่ะ
          ฉันคิดว่า6ต้นนะเซรุมิพูด
                ไอโกะหยิบต้นไม้มายื่นให้6ต้น  แต่มายะหยิบไปเพียง5ต้นพร้มกับให้เงินไป
         ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าจะมาเยี่ยม  เออ.แล้วพวกที่เหลือล่ะเซรุมิพูดกับไอโกะเหมือนคนที่คุ้นกับไอโกะมานาน
          ฉันจำไม่ได้ว่าเธอเคยรู้จักฉัน  ส่วนพวกที่เหลือก็คงอยู่ข้างในกันหมด
          ขอบใจนะ  เออแล้วเข้าไปข้างในด้วย  จะแนะนำใครคนหนึ่งเซรุมิเดินเข้าไปโดยมีไอโกะเดินตาม  พอถึงในร้านเออHi  หายไปไหนหมดล่ะ  อ๋อเห็นแล้วโป้ง  โดเรมีจัง,ฮาสึกิจัง,อนปุจัง  แล้วก็มาโจริก้าด้วยเซรุมิพูดเมื่อเจอทุกคน
          เอ๋!  เธอรู้จักฉันด้วยเรอะ  โอโหดังเป็นบ้าเลยมาโจพูดอย่างแปลกใจ
          จะไม่รู้ได้ไงก็ฉัน คือมายะไงล่ะ  คารุอิ  มายะแต่ที่เปลี่ยนชื่อก็ไม่ได้อยากเปลี่ยนหรอก  แต่เพราะว่าครอบครัวฉันอยู่ในอนาคต  แล้วก็เปลี่ยนเพื่อจะได้เหมาะสมไงล่ะ  แล้วนี่สำหรับพวกเธอ  บายนะมายะพูดพลางส่งกระถางดอกไม้ให้  เมื่อส่งเสร็จเธอเตรียมจะไป  แต่มีคนๆหนึ่งพูดขึ้นว่า
           เธอจะไปไหนล่ะจ๊ะ  พวกเราไปด้วยไดมั้ยจ๊ะฮาสึกินั่นเอง
          ฉันก็จะไปหาแม่  แล้วก็จะกลับเซรุมิพูดเธอจะไปก็ตามใจ   
                ดังนั้นทั้งหมดจึงออกเดินทางไปที่บ้านเก่าของเขา  พลางๆพูดถึงเกี่ยวกับนิสัยเซรุมิกับมายะเหมือนกับว่าไม่ใช่คนๆเดียวกัน  จนกระทั่งเดินไปถึงหน้าบ้าน
          อ๋าฉันต้องรีบไปแล้วล่ะเซรุมิพูดในขณะที่ตัวเริ่มจางเหมือนเมื่อครั้งก่อน  แล้วจึงตัดสินใจกดกริ่งกริงก่อง
          ใครคะมีคนๆหนึ่งพูดจากข้างใน  คนๆนั้นก็คือคุณนายท้องโย้อย่กบสามี
         เออขอโทษค่ะ  คงทักผิดคนน่ะค่ะเซรุมิพูดในขณะที่เริ่มออ่นเพลียลงเออไม่ทราบว่าคนที่เคยอยู่ในห้องนี้ย้ายไปไหนค่ะ
          ไม่มีใครย้ายไปไหนหรอกจ๊ะ  น้าอยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว  แล้วสามีน้าก็เพิ่งย้ายเข้ามาเมื่อ2อาทิตย์ก่อนนี่เอง  ว่าแต่หนูเถอะอาการแบบนี้เหมือนคนที่น้ารู้จักเลยคณนายคนนี้ก็คืออดีตแม่ของมายะ
          เอ้านี่  สำหรับคุณแม่หนูต้องไปแล้ว  แล้วหนูจะมาเยี่ยมใหมนะคะ  หนูรักแม่ค่ะ  บ๊ายบายค่ะแม่  บ๊ายบายทุกคนเซรุมิยืนต้นไม้ให้ไป  ทำให้คุณนายคนนั้นรู้ว่าเธอคือมายะ  แล้วเซรุมิก็หมดสติลง  แล้วก็จากไปในที่สุด  เหลือร่องรอยเพียงแต่การ์ดใบหนึ่ง  ที่เขียนว่า
สวัสดีทุกคน
         ฉันหวังว่าพวกเธอจะได้อ่าน จ.ม. ฉบับนี้อยู่นะ  ในตอนที่ฉันเขียนอยู่นี้เราอยู่ในอนาคตนะ  เราคิดว่าพวกเธอคงมาหาได้แต่ก็ไม่รู้เเมื่อไรเอาเป็นว่าว่างๆฉันจะไปเยี่ยมพวเธอนะ  ฉันอยู่ที่นี่ได้สัปดาห์หนึ่งฉันเบื่อมากเพี่อนสักคนก็ไม่มี  ฉันก็เลยเขียนจดหมายแก้เซ็งงะ  ฉันอยากให้พวกเธอมาหาฉันมั่งจังถึงแม้จะน่าเบี่อแต่ที่นี่นะมีแต่เทคโนโลยีไฮเทคมากเลยล่ะ  พอแค่นี่ดีกว่านะ
                                                                      หวังว่าจะเจอกันนะ
                                                                          ชิคางิ  เซรุมิ            
                                                                         (คารุอิ  มายะ)
                                                    +_+END+_+